سئوال امروز اما محورهای مختلفی داشت. از همان ساعت های اول شروع جلسه برخی از چهره های مجلس واسطه شدند تا نماینده سئوال کنندگان – آقای کریمی قدوسی – سئوالش را پس بگیرد. وقتی با پس گرفتن سئوال موافقت نشد، رایزنی های متعددی برای به رأی نگذاشتن سئوال شروع شد. آقای دکتر حداد عادل و نواب رئیس مجلس از سئوال کنندگان خواستند تا سوال را به رأی نگذارند.

آقای ظریف هم البته امروز در صحن علنی بسیار خوب صحبت کرد و به صراحت از لزوم لغو همه تحریم ها و موضوع ادامه فعالیت فردو و اراک و پایبندی به خطوط قرمز تعیین شده توسط رهبری سخن گفت.

قبل از اتمام سخنان آقای کریمی قدوسی با آقای ظریف صحبت کردم و از سخنان قاطع ایشان تشکر کردم و به آقای قشقاوی گفتم که قرار نیست سئوال به رأی گذاشته شود. البته آقای ظریف هم از برخی اشاره ها و مقایسه هایی که کریمی قدوسی بین او و سریع القلم بکار برده بود، گلایه داشت. گلایه ظریف را روی کاغذ نوشتم و به آقای کریمی دادم. واقعا هم مقایسه آقای ظریف با سریع القلم که به کراوات زدن در سفرهای خارجی پایبند است و نشانه حیات و زنده بودن یک جامعه را اخذ ویزا از دانمارک می داند، درست نیست و آقای ظریف حق داشت گلایه کند.

ابتدای طرح سئوال با رئیس جلسه که صحبت می کردم، آقای باهنر گفت که با کریمی قدوسی صحبت شده و قرار نیست سئوال را به رأی بگذارد. آقای کریمی قدوسی هم وقتی در دور پایانی طرح سئوال بود، قبل از اتمام سخنانش، اعلام کرد که قصد ندارد سئوال را به رأی بگذارد. طرح این نکته از پشت تریبون در حالی که هنوز چند دقیقه از ادامه سخنان آقای کریمی قدوسی باقی بود، باعث شد تا برخی از نمایندگان که منتظر به رأی گذاشتن سئوال بودند، از صحن علنی خارج شوند.

نمی دانم چرا آقای باهنر به یکباره تغییر نظر داد و از کریمی قدوسی خواست تا صراحتا اعلام کند که قانع شده یا نه؟ کریمی هم که از این کار تعجب کرده بود گفت به رأی بگذارید و باهنر موضوع سئوال را به رأی گذاشت. نتیجه اعلام شده ۱۲۵ موافق، ۸۶ مخالف و ۸  ممتنع شد که معنای آن ۱۲۵ موافق و جمعا ۹۴ نفر مخالف پاسخ ظریف بود.

آقای ظریف هر چند رأی آورده بود اما از نحوه پایان جلسه و به رأی گذاشتن آن راضی نبود و ناراحت شد چون ۹۴ مخالف هم برای تیم مذاکره کننده پیام خوبی ندارد. ای کاش باهنر برای به رأی گذاشتن اصرار نمی کرد.