به گزارش خبرنگار ۸دی، سیاست ایران در سال ۹۶ یکی از مهمترین ایام خود را سپری کرد، در اردیبهشت ماه سال ۹۶ انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر در سراسر کشور برگزار شد، این دوره بسیاری از مردم فکر می کردند دولت روحانی با توجه به عملکرد ضعیف در چهارساله اول نتواند دوباره رای مردم را به دست بیاورد، بسیاری از سیاسیون از جریان های مختلف سیاسی ثبت نام کرده که تنها ۶ نفر از بین آنان موفق شدند به دور رقابت پیدا کنند.

حسن روحانی، اسحاق جهانگیری از طیف دولت، مصطفی هاشمی طبا از طیف کارگزاران و نزدیک به اصلاح طلبان، ابراهیم رئیسی و محمدباقر قالیباف از طرف اصولگرایان و مصطفی میرسلیم از اعضای حزب موتلفه توانستند به دور رقابت راه یابند.

اصولگرایان به اوضاع معیشتی مردم و کم توانی دولت برای حل مشکلات زوم کرده و دولتی ها به همراه هاشمی طبا به همان روال گذشته بر آزادی های شهروندی، برجام و کنترل تورم و ترساندن مردم از رقیب زوم کردند.

اما نکته ای که باعث پیروزی روحانی بر سایر رقبا بود مناظرات تلویزیونی بود روحانی به خوبی از پس رقبا برآمد البته اسحاق جهانگیری به عنوان کاندیدای پوششی توانست روحانی را از شکست نجات دهد، روحانی با فن بیان و تسلط و آکسان های به جا توانست به خوبی از پس رئیسی بربیاید، اما رئیسی که می توانست به ضعف های بیشمار روحانی زوم کند از این کار در مناظره استفاده نکرد، شاید رئیسی دچار اشتباه محاسباتی شد و برای اینکه نمی خواست مناظرات به چالش بکشد صحبت جنجالی را مطرح نکرد ولی بعدها متوجه شد که باید در همان مناظره جواب روحانی را می داد نه در سخنرانی های انتخاباتی خود.

رئیسی اگر مماشات کرد و ضعف های روحانی را برای به چالش نکشاندن مناظره مطرح نکرد اما باید اذعان کرد، فن بیان، تسلط به بحث و حاضر جوابی روحانی را نداشت نکته ای که احمدی نژاد را نیز در انتخابات ۸۸ پیروزمیدان کرد، شاید فضای سیاسی ایران به پختگی بیشتری نیاز دارد تا خام مناظرات شب انتخابات را نخورد.

به هر حال روحانی پیروز انتخابات سال ۹۶ شد اما انتخاب هیات دولت و همکاران رییس‌جمهور با توجه به رویکرد مجلس باعث بروز نارضایتی‌های شدیدی در عقبه رای روحانی به ویژه اصلاح‌طلبان شد؛ چرا که به نظر می‌رسید رییس‌جمهور به رای و نظر حامیان خود توجهی ندارد. این تحلیل شنیده شد که پس از دوران انتخابات، رییس‌جمهور نسبت به اصلاح‌طلبان و پایگاه رای خود بی‌اعتنا شده است، همین موضوع نوعی ناامیدی در اصلاح طلبان ایجاد کرد.

کابینه روحانی اما باز هم تغییری نکرد و همان روال و شیوه کند، فشل خود را ادامه داد با توجه به ایجاد ناامیدی در جامعه و نارضایتی‌هایی که در حوزه معیشت و اقتصادی وجود داشت، گسست مردم از دولت و عرصه سیاست تشدید شد. اوج این نارضایتی‌ها را در اعتراضات دی ماه دیدیم حتی در بخشی از موارد اعتراض به خشونت تبدیل شد.

در داخل دولت نیز نقش جهانگیری نسبت به گذشته خود کمتر شد و در دفتر رییس‌جمهور تغییرات معناداری صورت گرفت. اثرات این تغییرات بر حوزه‌های دیگر هم قابل مشاهده بود به همین دلیل تقریبا اکثریت چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب آشکارا نسبت به این موضوع موضع‌گیری کردند و از رییس‌جمهور خواستند نقش جهانگیری را در اداره امور کشور همانند گذشته بیشتر کند.

اما عجیب ترین اقدامی که در سال ۹۶ اتفاق افتاد اعتراض گسترده مردم به بودجه سال ۹۷ و گرانی بنزین بود و مردم نسبت به گرانی بنزین به شدت واکنش نشان دادن و امسال شاهد اعتراضات گسترده به بودجه ارائه شده توسط دولت بودیم.

ناکامی دولت در اجرای سیاست های اقتصادی باعث شد سه وزیر به چالش کشیده شده و استیضاح آنان در اواخر اسفند ماه به صحن علنی مجلس بکشد.

پس از سقوط هواپیمای تهران ـ یاسوج، زاگرس ‌نشینان خواستند تا ربیعی را که مسئول بخشی از این حادثه می‌دانستند  تغییر دهند. از سوی دیگر عده‌ای از نمایندگان هم خواهان برکناری آخوندی شدند و تیر استیضاح اشتباهی به حجتی وزیر کشاورزی خورد.

حتی مخالفان و منتقدان آخوندی که وی را بدترین وزیر کابینه می دانند نیز با استیضاح وی در اواخر اسفند و شب عید مخالف بودند زیرا باعث ضعف در ناوگان خدماتی وزارت راه در ایام نوروز می شد ولی نمایندگان مجلس استیضاحی را که بیشتر به نظر شبیه یک نمایش می آمد به اجرا درآورند، ابتدا چرا باید در شب عید که کشور به وزرا نیزا مبرم دارد ۳وزیر استیضاح شوند، دوم اینکه استیضاح برای چه بود و رای مجدد برای چه؟ این سوالاتی است که در این زمینه به ذهن می رسید.

در راهروی های مجلس و در جلسات لابی با نمایندگان اتفاقاتی  می گذرد که ما از آن بی خبریم ولی باید اذعان کرد که عملکرد مجلس در سال ۹۶ همان عملکرد دولت بود، حفظ وضع موجود و ترس از حرکت های جهادی برای از بین بردن مشکلات اقتصادی، برای همین است که اقتصاد کشور را مردم باید با حمایت از کالای ایرانی در سال ۹۷ نجات دهند.