به گزارش ۸دی،  وقتی نام سپیدرود می‌آید، ناخودآگاه تصویر زیبایی از خطه‌ای در شمال کشور در اذهان تداعی می‌شود. رودی که هدیه‌اش پاکی و سرسبزی وابادانی برای مردمانش است. مردمانی که نیم قرن پیش حتی با الهام از همین رود، نام تیم فوتبال خود را سپیدرود نهادند و تا به امروز لحظه‌ای از حمایتش دست برنداشتند. تیم فوتبال سپیدرود در طول حیات پنجاه ساله خود پستی و بلندی‌های متعددی را از سر گذرانده و روزهای تلخ و شیرین فراوانی را تجربه کرده است و اکنون در مقطعی حساس از حیات خود به‌سر می‌برد. حضور در بین شانزده تیم برتر فوتبال کشور خود دلیلی است بارز مبنی بر این حساسیت. برای حضوری قدرتمند و درخور نام بزرگ این تیم موارد مختلفی را باید مدنظر قرار داد که ابتدایی‌ترین و مهمترین کار، ایجاد ساختاری پویا و توانمند است که خود با تلفیقی از علم و تجربه حاصل می‌شود.

امروزه روز دیگر دورانِ سنتی تیمداری به سر آمده و فوتبال صرفا یک تفریحِ ساده نیست، بلکه صنعتی است که در ابعاد گوناگون زندگی اعم از اقتصاد، فرهنگ، اجتماع، سیاست و … تاثیرگذار است. حال با توجه به این اوصاف، تفکر مدیریتی حاکم بر این رشته هم باید مبتنی بر علوم نوین مدیریتی روز دنیا باشد تا بتوان روزنه امیدی برای یک تیم متصور شد، کمااینکه تمام باشگاه‌های بزرگ و مطرح دنیا از این قاعده مستثنی نیستند.

بد نیست در اینجا به یادداشت دکتر علیرضا داداشی با عنوان اوتیسم سازمانی اشاره کنم که حکایت از عملکرد سازمان‌هایی دارد که اقدامات مختلف و متعددی در خصوص (چگونگی انجام کار) انجام میدهند ولی از ( چیستی کار) غافل هستند. برای «چگونگی» استانداردهای گوناگونی وجود دارد که سازمان ها می توانند با توجه به آنها کار خود را پیش ببرند و تاثیرات مثبت آن را هم ببیند؛ و چه بسا خوشحال و راضی هم باشند، ولی اگر از «چیستی» کار غفلت کرده باشند، به مرور دچار گمراهی و سرگشتگی می شوند و از اهداف سازمان دور خواهند شد.

با توجه به شرایط حساس کنونیِ سپیدرود و تغییر و تحولات مدیریتی در این تیم با ریشه و پرهوادار، امید است مدیران جدید برروی چیستیِ عمل خود متمرکز شوند تا مبادا در اواسط کار دچار اوتیسم سازمانی شده و حیران گردند که در اینصورت نه تنهاخود بلکه هزاران نفر متضرر خواهند شد، زیرا هواداران سپیدرود همچون ماهیانی هستند که در رود خروشان خود شنا می‌کنند و هرگونه ضرر رساندن به این تیم به مثابه گرفتن آب از آنهاست و این برای آنها یعنی مرگ.

سعید برگ‌ چین/رودسپید