به گزارش هشت دی نیوز به نقل از جام نیوز، با آشکار شدن ردپای صهیونیسم در بیشتر ناامنی ها و جنایات در جهان، انزجار آزادی خواهان جهان از سران صهیونیسم و اسرائیل روز به روز بیشتر می شود و این تنفر اکنون در قلب آمریکا ابعاد جدیدی به خود گرفته است.

طبق آنچه روزنامه آمریکایی “نیویورک تایمز” منتشر کرده است، جنبش تحریم اسرائیل از سوی دانشجویان ملیت های مختلف در دانشگاههای آمریکا، برای مقامات این کشور و رژیم اسرائیل نگران کننده است.

این روزنامه آمریکایی در تشریح این جنبش آورده است: «مناظره ها ممکن است از غروب تا طلوع آفتاب طول بکشند و با سخنرانی های اشک آلود یا فریادهای تند برجسته شوند، یا با اتهامات تبعیض نژادی، استعمار یا سامی [یهودی] ستیزی همراه شوند. در ده ها دانشگاه در سراسر آمریکا اتحادیه های دانشجویی در حال استقبال از قطعنامه های ضداسرائیلی هستند که از مسؤولین، تحریم سرمایه گذاری در شرکت هایی را تقاضا می کنند که از دید آن ها بدرفتاری اسرائیل با فلسطینیان را پشتیبانی می کند.

در حالی که مسؤول یا هیئت مدیره هیچ دانشگاهی به خواسته های دانشجویان توجهی نمی کند، به نظر می رسد تلاش برای فشار آوردن به اسرائیل در سطح دانشگاه های کشور در حال گسترش است و به ایجاد شکاف میان بسیاری از دانشجویان یهودی و اقلیت دامن می زند.
این حرکت زیرمجموعه جنبش گسترده تر “انزوا، منع سرمایه گذاری و تحریم” (BDS) است که در سالهای اخیر هم در اروپا و هم در آمریکا گسترش یافته است.  این موضوع مخصوصاً از زمان درگیری تابستان سال گذشته در غزه که منجر به کشته شدن صدها فلسطینی شد، به شدت در دانشگاه ها مورد توجه قرار گرفت. هدف این جنبش منزوی کردن و مجازات اسرائیل به خاطر سیاست هایش در مقابل فلسطینیان و اشغال کرانه باختری است.»

_{بسیاری از مخالفان صهیونیسم، رژیم اسرائیل را با نازی‌ها برابر می دانند}

نیویورک تایمز با تاکید بر اینکه “اکنون گروه های تحریم اسرائیل در صدها دانشگاه مهم آمریکا فعال شده اند” اضافه می کند: در میان مراکز مهم دانشگاهی که در صدد بایکوت اسرائیل هستند می توان از دانشگاه های میشیگان، پرینستون، کورنل و اکثر شعبه های دانشگاه کالیفرنیا نام برد. امسال نیز دانشجویان ۷ دانشگاه آن ها را به تصویب رسانده اند.
فعالان دانشگاهی طرفدار تحریم اسرائیل نزاع این رژیم و فلسطین را به عنوان سرکوب شدن گروهی می دانند که توسط یک قدرت ظالم از خانه خود اخراج شده اند.

این فعالان با سازمان های طرفدار حقوق سیاهپوستان، هیسپانیک ها، آسیاسس ها، بومیان آمریکا، و حقوق زنان در دانشگاه ائتلاف تشکیل داده اند. این ائتلاف ها که صراحتاً موضوع فلسطین را با موضوعاتی از قبیل خشونت پلیس، مهاجرت و حقوق بشر پیوند می دهند، رهبران یهودی بسیاری را بهت زده کرده است؛ به ویژه به دلیل آن که این رهبران کمتر از یک نسل پیش به همین ائتلاف های پیشرو تعلق داشتند.
به عنوان نمونه امسال در دانشگاه نورث وسترن، در حالی که دانشجویان با نظرات مخالف در مقابل یکدیگر نشسته بودند، بیش از ۵ ساعت بحث در مورد قطعنامه تحریم اسرائیل صورت گرفت. بعضی از حرف ها کاملاً جنجالی بود و طرف مقابل را به تبیض نژادی و استعمارگری متهم می کرد.»
این روزنامه آمریکایی در ادامه گزارش البته حمایت خود از رژیم اشغالگر قدس را در این گزارش پنهان نمی کند و به نقل قول برخی فعالان و یا منتقدان این جنبش می پردازد:

«به گفته “هاجر جمعه” دانشجوی سال آخر مصری تبار آمریکایی «هر دانشجوی رنگین پوستی در این دانشگاه احساس ناراحتی می کند. به کسانی که می گویند این لایحه تحریم باعث ناراحتی آن هاست: باید گفت شماهم حق ویژه خود را نادیده بگیرید و متوجه امتیازات ویژه ای که برای خود قائل هستید باشید.»

 
دانشجوی دیگری که خود را آمریکایی مکزیکی تبار معرفی کرده می گوید: برای حمایت از فلسطینی های دانشگاه در این جنبش حضور دارد.

او می گوید: «ما تبعیض نژادی آنها را دیده ایم که اکنون اینچنین از پیوند اقلیت های قدرت گرفته با مبارزات فلسطینی ها عصبانی هستند. بعضی دانشجویان ما را متهم به این می کنند که شما انواع ظلم را مخلوط می کنید. به این دانشجویان می گویم چند کلمه حرف برای شما دارم: چیزی را که شما خلط موضوع می خوانید، ما اسمش را می گذاریم هم‌بستگی.»

دانشجویی که گفت خانواده او در اسرائیل هستند از کسانی بود که از سمت مقابل به چنین سخنانی جواب می داد. او می گوید رأی دادن به تحریم اسرائیل «اتهام زنی، پرخاشگری، از سر بی اطلاعی، ناعادلانه و مهم تر از همه در این دانشگاه کاملاً یک طرفه است.»

در حالی که تمام مناظره ها از شورای دانشجویی به اتاق های خوابگاه کشیده شده، دانشجویان و مسؤولان دانشگاه درگیر این هستند که مرز میان اعتراض به سیاست های اسرائیل در کرانه باختری و غزه – موضعی که در آن با یهودیان زیادی مشترکند – و خصومت و دشمنی با یهودیان کجاست. طرفداران تحریم گاه گوشه چشمی به هولوکاست نشان می دهند.
“راشل رابرتز” دانشجوی سال اول دانشگاه استنفورد و عضو انجمن یهودی دانشجویان این دانشگاه می گوید: «چیزی که باعث اذیت من می شود ضعف حافظه بهت آور آدم هایی است که به وضع کنونی یهودیان آمریکایی نگاه می کنند و می گویند: “تو امتیازات ویژه داری، حق نداری از تبعیض صحبت کنی. چشم بستن بر حساسیت های هویت فرهنگی یک نفر تظاهر به این است که تاریخ اصلاً اتفاق نیفتاده است.»
مناظره ها همه جا طولانی و شدید است. در دانشگاه میشیگان جایی که اتحادیه دانشجویی در سال جاری یک قطعنامه تحریم اسرائیل را به سختی برای بار دوم رد کرد، کارمندان دانشگاه برای صحبت با دانشجویان حاضر شدند و از آن ها خواستند در صورت نیاز به خود استراحت دهند. در بعضی دانشگاه ها که این مناظره ها را به خود دیده اند تصاویری از صلیب شکسته (نماد نازی) بر درب اتحادیه های یهودیان نقش بسته است.
خاخام “حیّم سیدلر-فلر” مسؤول بنیاد یهودی زندگی دانشگاهی هیلِل در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس با سابقه بیش از ۴۰ سال فعالیت در فضای دانشگاهی می گوید: «دانشجویان بسیار زیادی هستند که اکنون اسرائیل را بخشی از نظامی می بینند که مخالف آن هستند. مسئله هشدار دهنده آن است که این عمیقاً درونی شده و دیگر فضا برای مباحثه واقعی از بین رفته است.»
اما در حالی که خیلی از یهودی ها می گویند از سامی (یهودی) ستیزی نگران هستند، فعالان تحریم می گویند نگران تلافی و فروخوردن دیدگاه هایشان هستند.

گاه اهداف اصلی فعالیت های تحریم اسرائیل در دانشگاه، در میان مباحثه های گسترده تر نزاع اسرائیل و فلسطین گم می شود. یک گروه فعالان دانشجویی با نام “دانشجویان طرفدار عدالت در فلسطین” در دانشگاه بارنارد با یک سوم دانشجوی یهودی، سال گذشته در بنری که روی آن نوشته بود “برای عدالت بایستید، برای فلسطین”، تصویری از نقشه منطقه بدون مرزبندی داخلی برای اسرائیل قرار داده بودند. صبح روز بعد در پاسخ به اعتراض دانشجویان یهودی که گفته بودند باعث احساس تهدید در آن ها می شد، بنر پایین کشیده شد.

“جنین سلمان” طراح بنر و عضو گروه دانشجویان طرفدار عدالت در فلسطین دانشگاه کلمبیا می گوید: «ضدصهیونیستی، و نه یهودی‌ستیزی، انگیزه این کار بوده است، و تشکیل انجمن صدای یهودیان طرفدار عدالت در دانشگاه که طرفدار تحریم اسرائیل هستند این موضوع را [به خوبی] توجیه می کند.

این ها دو چیز هستند: صهیونیسم یک هویت سیاسی است، یهودیت هویتی دینی است. محو کردن مرز میان این دو، صدمه زدن به هردو آن هاست. در زمان تحریم ضدآپارتاید در آفریقای جنوبی، آیا این حرکت ضدسفیدپوستان بود؟ قطعاً نه. این هم همینجور است.»

حامیان اسرائیل می گویند خطرناک ترین احتمال آن است که فضای حاضر دانشگاه باعث زیرسؤال رفتن مشروعیت اسرائیل شود و زیرسؤال بردن حق یهودیان برای داشتن یک کشور را قابل قبول کند.

دانشگاه کالیفرنیا و لس آنجلس ماه گذشته صحنه پایکوبی صدها دانشجوی یهودی با پیراهن هایی با نوشته “ما، صهیونیست ها” و در حال تکان دادن پرچم های اسرائیل بود که به مناسبت روز استقلال اسرائیل جشن می گرفتند. به گفته بعضی هرچند آن ها هیچ وقت هویت یهودی خود را پنهان نکرده بودند، از اعلام حمایت خود از اسرائیل احساس راحتی نمی کردند و اغلب ترجیح می دادند وارد بحث درباره مسائل سیاسی جاری دیگر نشوند. وقتی اتحادیه دانشجویی برای رأی گیری برای یک قطعنامه تحریمی آماده شد، رهبران دانشجویی یهودی با اعلام این که حضور آن ها باعث مشروعیت بخشیدن به روندی می شود که ذاتاً غلط است، دوستان خود را به کناره گیری از جلسه تشویق کردند.

“ناتالی چارنی” دانشجوی سال آخر دانشگاه UCLA و رئیس انجمن دانشجویی هیلل (Hillel)، که از شعارهای “از فرگوسن تا فلسطین” آزرده شده بود و آن ها را کاملاً بی ارتباط می دانست، می گوید: «وقتی درباره فرگوسن تظاهرات می شد، من رفتم اما در کناری می ایستادم. می خواستم آنجا باشم، اما قسمتی از چیزی که آن ها از آن نفرت دارند از اصول هویت من است و چیزی است که برای آن ایستاده ام.»

“راشل بِیدا” دانشجوی یهودی دانشگاه UCLA وقتی خواست به عضویت هیئت قانونگذاری دانشجویان درآید در مورد  بی طرفی اش مورد سؤال قرار گرفت. دانشجوی یهودی دیگری در دانشگاه استنفورد به نام “مولی هورویتز” وقتی می خواست تأییدیه ائتلاف دانشجویان رنگین پوست را بگیرد که طرفدار تحریم اسرائیل هستند، موقعیت مشابهی را تجربه کرده است. ائتلاف، ادعای پرسش از هویت یهودی او را رد کرده است. قبل از اعلام نامزدی برای اتحادیه دانشجویی، خانم هورویتز وادار شد اشاراتی که در حمایت از اسرائیل کرده را از صفحه فیسبوک خود پیش از کاندیداتوری حذف کند.

دانشگاه لویولا در شیکاگو در حالی که تعدادی از دانشجویان پشت میز ثبت نام برای دوره “حق‌مادری اسرائیل” صف بسته بودند، سفر ۱۰ روزه ای به اسرائیل که برای جوانانی با پدر یا مادر یهودی ترتیب داده بود که توسط هیلل نام‌نویسی می شد. تظاهرکنندگان در حالی که تن‌پوش هایی مزین به علاماتی مربوط به اخراج ساکنان عرب فلسطین در خلال جنگ منتهی به تأسیس رژیم اسرائیل در ۱۹۷۸ به تن داشتند، اعلام می کردند اعضای خانواده آن ها از “روستای پاکسازی نژادی شده” ای است که “حق بازگشت به آن را ندارند.”

جنبش انزوا، منع سرمایه گذاری و تحریم (BDS) به خصوص در شعب دانشگاه کالیفرنیا حضور برجسته دارد که تقریباً تمام اتحادیه های دانشجویی لایحه تحریم اسرائیل را تصویب کرده اند.
“مارک یودُف” رئیس پیشین شعب دانشگاه کالیفرنیا می گوید: «دانشجویان یهودی و والدین آن ها به شدت درباره این جنبش بیمناکند و احساس ناامنی می کنند. همیشه این را می شنوم که “کجا می توانم بچه هایم را بفرستم که به عنوان یک یهودی احساس امنیت کنند؟»

“آبراهام فاکسمن” رئیس اتحادیه کشوری ضدافترا (ADL) که به دقت جنبش BDS را زیر نظر دارد می گوید: اکثریت قاطع یهودیان در دانشگاه احساس امنیت می کنند. سازمان او امسال اندکی افزایش را در تعداد وقایع سامی (یهودی) ستیز ثبت کرده است. او با اشاره به این که بحث بر سر تحریم اسرائیل از نظر او “اگرچه نگران کننده اما ذاتی نیست” می گوید: «فکر می کنم جامعه یهودیان به مسئله ای که یک بحران می بیند پاسخ داده است.»
مشاجره ها گاه به فضای تحصیلی کشیده می شود. گروه های یهودی از دانشگاه کالیفرنیا خواسته اند جلوی برگزاری همایشی دانشجویی با عنوان “صدای فلسطینیان” را بگیرد. آن ها معتقدند این دوره آموزشی که با حمایت یکی از اساتید صریح‌گوی حامی جنبش BDS برگزار می شود و دربردارنده جلساتی در موضوع “استعمار شهرک نشینان و آپارتاید” است، منجر به القای ذهنی به مخاطب می شود.
یکی از موارد اندکی که ظاهراً هر دو طرف نسبت به آن توافق دارند، آن است که این موضوع چه مقدار باعث تفرقه بوده است. “دایلان گریف” دانشچوی ۲۰ ساله سال اولی دانشگاه استنفورد اهل میامی می گوید: «این بسیار مخرب بوده و هیچ راه حلی نیست.»

اما در این میان پایگاه آمریکایی “مانداویس” (Mondoweiss) متعلق به مرکز تحقیقات اقتصادی و تغییرات اجتماعی (CERSC) در تحلیلی با اشاره به مقاله نیویرک تایمز می نویسد: «نیویورک تایمز صفحه اول خود را به مقاله مهمی در حمله به جنبش BDS در دانشگاه ها اختصاص داده است. مقاله بلند این روزنامه مدعی شده است جنبش BDS با سامی (یهودی) ستیزی هم پیمان شده و این ادعا را از عنوان مقاله شروع می کند: “مناظره های دانشگاهی باعث شکاف میان یهودیان و اقلیت ها شده است”.

مانداویس در انتقاد از گزارش این روزنامه آمریکایی می نویسد: «در قلب مقاله نیویورک تایمز این ادعا قرار گرفته که جنبش تحریم اسرائیل با سوءاستفاده از احساس منفی اقلیت هایی که حقوق شهروندی از آن ها سلب شده نسبت به یهودیان، می کوشد هدف خود را که هم‌بستگی با فلسطینیان است به پیش ببرد، اما تنها منجر به خصومت سامی (یهودی) ستیزی شده و به نتیجه ای نخواهد انجامید.

نویسندگان این مقاله از خبرنگاران نیویورک تایمز کاملاً چشم خود را به روی همه یهودیانی که حامی BDS هستند بسته اند، چرا که قدرتمندترین روزنامه آمریکا در تلاش است جنبش تحریم را در قالب نیرویی دشمنی پراکن ارائه دهد.

این مقاله از آنجا که موفقیت روزافزون جنبش BDS را منعکس می کند حائز اهمیت است. همانطور که در میان حامیان جنبش تحریم اسرائیل معروف است: “اول نادیده ات می گیرند، بعد به تو می خندند، بعد با تو می جنگند، و بعد تو پیروز می شوی.” بله، نیویورک تایمز به جنگ جنبش BDS رفته است.»
پایگاه مانداویس با نقل گوشه هایی از مقاله نیویورک تایمز می کوشد جو ترس و حتی سرکوبی که در این مقاله تلقین می شود را نمایان کند. این پایگاه می افزاید: «اصل ادعای این مقاله آن است که رهبران BDS افرادی رنگین پوست هستند که از یهودی ها خشمگینند.»
مانداویس اضافه می کند: «نویسندگان مقاله نیویورک تایمز هیچ جایی برای اشاره به اهداف واقعی جنبش تحریم اسرائیل -حقوق مساوی برای یهودی ها و فلسطینیان – یا شرایط فلسطینیان تحت اشغال ندیده اند، اما می گویند BDS در تلاش است اسرائیل را “مجازات” کند.»

مانداویس با اشاره به “در خطر افتادن مشروعیت اسرائیل” و ادعای “خطر نادیده انگاشتن و زیرسؤال بردن حق کشور یهودی برای یهودیان” می نویسد: «آیا این خطرناک است؟ در حقیقت این یک سؤال کاملاً قابل قبول است و ضدصهیونیست ها معتقدند دموکراسی در اسرائیل و فلسطین، جهان را کم خطرتر خواهد کرد.»

این پایگاه تحلیلی با اشاره به نظرات خوانندگان نیویورک تایمز در انتهای مقاله این روزنامه، می نویسد: «با وجود نظرات بسیاری در تأیید القای مطالب آن، افراد بسیاری به فضای عصبی و متشنج مقاله و ناموفق بودن آن در اشاره به حمایت بسیاری از یهودیان از جنبش تحریم اسرائیل اشاره می کند.»
یکی از مخاطبین این روزنامه از نیویورک می نویسد: «به نظر نمی رسد مخالفان BDS بحثی درباره سرکوب نشدن فلسطینی ها به دست اسرائیل بی شباهت به سرکوب شدن هر اقلیت دیگری در آمریکا یا هرجای دیگر دنیا داشته باشند. بحث آن ها به همین خلاصه می شود که “این واقعاً باعث راحت نبودن ما شده است”، و این استدلال خیلی خوبی نیست.»

یکی از خوانندگان اهل میشیگان نوشته است: «این مقاله احساس تقابل دانشجویان یهودی با دیگر دانشجویان غیریهودی را القا می کند. دانشجویان یهودی بسیار زیادی نیز هستند که عمیقاً با راستگرایان و رفتار اسرائیل مشکل دارند. آن ها نیز حامی تلاش برای پایان دادن به مسیر کنونی به سوی فاجعه هستند. مسئله در تقابل بودن یهودیان در نسبت با بقیه نیست.»

یک نظردهنده نیویورکی دیگر می نویسد: «مقاله باید به این اشاره کند که بسیاری از دانشجویان حامی جنبش تحریم اسرائیل هم یهودی هستند، و BDS توسط سازمان های کشوری مانند صدای عدالت یهودیان حمایت می شود.»
یک خواننده اهل فرانسه نیز نوشته است: «یهودیان آمریکایی و صهیونیست های مسیحی آمریکا به هم یک اتحاد اسرائیلی-آمریکایی جعل کرده اند که اسرائیل را برای تبدیل شدن به یکی از بدترین سرکوب کنندگان که قابل تصور است جری کرده است و در این میان اسرائیل طالب سیاست استثنایی مصونیت در برابر اعمال خود است و به این حق هم رسیده است.

اما تخریب غیرقابل بازگشت فلسطین از سوی اسرائیل، بالاخره به ذهن و گوش یهودیان جوان آمریکا رسیده است. چیزی که اکنون به نام آن ها انجام شده و جنبشی که علیه اسرائیل به راه افتاده در حال روشن شدن و فهمیده شدن است.»