نمی خواهم جملاتم را قاب بندی کنم و جوششی که از دل ملت خروشیده را بازگو نمایم چون مهر و حب ملت به مقام ولایت و امامت، مقام شهادت را نمی توان به نسخ درآورد و قلم ها در تبیینش باز خواهند ماند؛ می خواهم پاره ای از آن بصیرتی که در نگاه امامم هست را ورق بزنم و آنچه را که در آستانه ۹دی مشاهده می کنیم را یادآوری کنم.

همه آمدند، همان هایی که نمی توانستند با سکوت خود بر زخم زینب(س) نمک بپاشند، همان هایی که حب ولایت هنوز در کف ترازوی قلبشان سنگینی می کند و وزنه های توخالی نیستند!

بله، امروز، همان ۸دی که در تاریخ ماند و باعث حماسه شد، روزی که مدال بصیرت و دفاع از حریم ولایت به گردن گیلانیان آویخته شد.

حضور همه اقشار ملت به ویژه جوانان صاحبان اندیشه و نخبگان در فضای غبار آلود فتنه حق از باطل تشخیص دادند و با درایت و جوانمردی در خط مقدم دفاع کردند و تا آخر ایستادند و باز به فرموده مقام معظم رهبری در فتنه ۸۸همین جوان ها فتنه را خواباندند…

البته جوانان دیروز فقط نیستند که بر این باورند، امروز محصلان ما در مدارس وقتی موضوع انشاءشان این می شود که علم بهتر است یا ثروت بدون بحث “بصیرت” را موضوع می کنند و ۹دی را مصداقش می آورند…

بله ۹دی، همان حرکتی که حجت را به فرموده حضرت آقا بر همه تمام کرد و تلاطمی که در قلوب سیاه عده ای بود را متلاشی ساخت و خوابی را که سالها اندیشده بودند و فرصت تعبیر می خواستند ناکام گذاشت.

این روزها انقلاب به خود می بالد و با کوچک و بزرگش، مرد و زنش، دختر و پسرش همه و همه حلقه زنان به دور امام خامنه ای به آینده ای روشن می نگرد و با تلاش و امید به زودی به قله کمالات خواهد رسید و حال بنگریم ما کدامین سوی این میدانیم؟

کاروان انقلاب به خیمه ظهور نزدیک می شود، حال با مایی یا برما؟!!!