به گزارش ۸دی، واجارگاه یکی از شهرهای کوچک استان گیلان است که در منتهی‌الیه شرق گیلان با جمعیت ۴٬۵۲۲ نفر (براساس سرشماری سال۱۳۹۰خ) در بخش کلاچای شهرستان رودسر قرار دارد. واجارگاه دارای باغهای بسیار چای و مرکبات می‌باشد. ارتفاعات شهر واجارگاه بخصوص جاده کوهپایه‌ای مسیر بزکویه (سبزکویه) بسیار زیبا و چشم نواز ست.

درباره‌ی معنی کلمه واجارگاه و منشأ آن نقل قول‌های زیادی شده است. مثلاً اگر واجارگاه را به صورت وا+جار+گاه در نظر بگیریم: «وا» یعنی دوباره از هم جدا شدن وباز کردن، «جار» یعنی دوباره گویا کردن موضوع و آواز دادن، تکرار کردن، «گاه» یعنی وقت، مکان؛ که در مجموع می‌شود بازگو کردن صدا در مکانی بنابراین واجارگاه یعنی بازتاب صدا و بازتاب صدا به منشأ اولیه. اما به گونه دیگر هم معنای آن را نقل کرده‌اند به این صورت که: واج یعنی کلمه، سخن، گفتار، واجار به معنی بازار- سوق، گاه هم به معنی زمان- وقت- مکان، در مجموع به معنی بازار- جای بازار.

واجارگاه در گذشته روستایی بوده است از توابع سیاهکل و دیلمان و امروزه از توابع اتاق ور لنگرود، بالاتر از روستای لیل و روستای خرما با جمعیتی بالغ بر ۱۰ الی ۲۰ خانوار که در درون جنگل‌های سرسبز این خطه زندگی می‌کردند. شغل اصلی آنها دامداری بوده واز این طریق مایحتاج خود را تأمین می‌کردند. پس از مدتی چند خانواده از آنها کمی پایین‌تر از محل اولیه خود به منظور کار کشاورزی سکنی گزیدند و واجارگاه به دو بخش جور واجارگاه (بالا واجارگاه) و جیر واجارگاه (پایین واجارگاه) تقسیم شد که ساکنان جور واجارگاه دامداری و ساکنان جیر واجارگاه به کشاورزی مشغول بودند.

جور واجارگاه از ۱۰الی ۲۰ خانوار و جیر واجارگاه از ۲الی ۷ خانوارتشکیل شده بودند. پس از مدتی افراد یکی از خانواده‌ها که شامل ۴برادر ویک خواهر بودند از این محل کوچ کرده و جهت پیدا کردن زمین‌های جدید و نزدیکتر به‌آبادی و شهر، به قسمتهای شرقی تر استان گیلان مهاجرت کردند. این خانواده در بخش کلاچای زمین‌هایی خریداری کرده و در این زمین‌های جدید ساکن شدند. آنها نام محل جدید خود را هم به یاد سرزمین اصلی خود واجارگاه نهادند که برگه خرید زمین به عنوان اولین سند به نام واجارگاه ثبت شده است. این ۴برادر و یک خواهر هرکدام در قسمتی از زمین‌های خریداری شده ساکن شدند که به رسم خود آنها را به ۵ محل نامگداری کردند. نام این ۵ محل شامل: ۱- جور سره ۲- مین سره ۳- جیر سره ۴- اون دیم سره ۵- امیرعلی سره می‌باشد. این خانواده اولین ساکنان واجارگاه جدید بودند که به مرور زمان به دلیل خاک حاصلخیز این منطقه «واجارگاه» به مکان جدید برای کشت و کار و فعالیت‌های کشاورزی تبدیل شد و روز به روز بر جمعیت آن افزوده گردید و کم‌کم به صورت یک جمعیت متمرکز و شهر مانند تبدیل شد. ساکنان قسمت‌های جدید که در زمین‌های وسیع واجارگاه پراکنده شده بودند تشکیل محله‌هایی برای خود دادند که این محله‌ها امروزه با نام‌های بندبن – سلیم سرا- باغدشت- گاوماست و… شناخته می‌شوند.

در سال ۱۳۴۴ ه‍.ش شهرداری واجارگاه تأسیس شد. اولین کارخانه چای در ۱۳۳۱ تأسیس شد. اولین مدرسه شهر واجارگاه در سال ۱۳۲۸ در ساختمان مرحوم حاج علی اکبرپورامیرواجارگاه تأسیس شد. امروزه واجارگاه تقریباً ۱۴۰۰خانوار (کمی بیشتر یا کمتر) و بالغ بر ۶۵۰۰نفر جمعیت دارد. دارای تأسیسات زیربنایی شهری از قبیل آب تصفیه شده بهداشتی، برق، مخابرات، پمپ بنزین و پمپ گاز، دانشگاه دولتی وابسته به دانشگاه گیلان، مدارس ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان، جاده اتوبان شهری آسفالته، اداره پست، آموزش و پرورش، باشگاه ورزشی، شهرداری، آتش‌نشانی، زمین فوتبال، کتابخانه عمومی، خانه بهداشت، ایستگاه تاکسی داخل و برون شهری، بانک ملی، تجارت، صادرات، کشاورزی، مسجد جامع و… می‌باشد.

واجارگاه یکی از بزرگترین مراکز اشتغال و اقتصادی در بخش کلاچای و شرق گیلان بوده و بزرگترین مرکز کارخانه‌های چای به حساب می‌آید. کارخانه‌های چای سازی واجارگاه از سال‌های ۱۳۳۱تا ۱۳۳۳ تأسیس شده‌اند که عبارت اند از

• کارخانه چای سازی شرکت (گرجی) که قدیمی‌ترین آنها محسوب می‌شود.
• کارخانه چای سازی پناهی
• کارخانه چای سازی کهنسال
• کارخانه چای سازی قندهاری
• کارخانه چای سازی شمس هاشمی
• کارخانه چای سازی امامی
• کارخانه چای سازی بهار برگ