به گزارش خبرنگار ۸دی، حجت الاسلام “حمزه خلیلی” در یادواره ۴۱۸ شهید کارگری استان در حسینیه مجتمع دخانیات گیلان در رابطه مفهوم واژه شهید، اظهار کرد: با واژه ای رو به رو هستیم که تقدس دارد. شهادت یعنی نورانیت چون نور در اختیار خداست و در اختیار هیچکس نیست و هرکس را بخواهد عطا می کند و مثل نزول باران بر همه نمی بارد. این نور را در اختیار کسی که می خواهد قرار می دهد و هیچکس نمی توان مدعی نور باشد.

وی افزود: این سرمایه فطری نور برای همگان است چون خداوند رحمت واسعه دارد. خداوند این نور را به انسان عطا می کند و سرمایه وجودی اوست اما تا این نور به نور ثانی و مبدأ متصل نشود تاریک است. ظرفیت و فطرت انسان بر نور اول است ولی باید تقویت شود و هرکس توانست آن را تقویت و به نور مبدا متصل کند.

رییس کل دادگستری استان گیلان با اشاره به مقام شهید اظهار کرد: شهید یعنی نورٌ علی نور، او نور ثانی را بر نور اول افزود و جامعه و خود را روشن و تاریکی و ظلمات را از بین برد. ما امروز وارث آن هستیم که این سرمایه خدادادی را به مبدا وصل کنیم و خداوند این پیغام را به انسان داد که نگذارید این نور خاموش شود.

حجت الاسلام خلیلی افزود: شهید یعنی روحانیت که وقتی با این نورانیت مواجه می شویم منطق شهید آمیخته به عشق و اصلاح و مصلح بودن است. منطق شان فراتر از انسان عادی می شود و انسان، منافع شخصی اش را لحاظ نمی کند.

وی با اشاره به فرمایشات ائمه معصومین (ع) بیان کرد: عمری را طلب کنید که شما را به طاعت و عبادت و کمال برساند. پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) بیان کردند “حسین جان تو در عرش جایگاهی داری که جز با شهادت به ان نمی رسی”.

رئیس کل دادگستری گیلان با بیان اینکه شهادت تکامل است، گفت: شهادت مطلوب و پیروزی از آنِ شهید است و این موفقیت تبریک دارد. این شهادت و رستگاری پیروزی است.

وی با اشاره به دلیل گریه و ناراحتی در رابطه با شهید گفت: “حسین بن علی” (ع) در صحنه کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید و در پی آن اگر گریه می کنیم به دلیل  تلنگر بر خود است. اما شهید به رستگاری رسیده است آنچه می ماند ما هستیم و این عزا نیست بلکه موفقیت و رستگاری است.

خلیلی افزود: این ما هستیم که از شهید محروم شدیم، از نور فطری متصل به نور مبدا که به ما نور می بخشیدند محروم شدیم. گریه برماست نه بر شهید. او موفق و پیروز است همه باید این اآرزو را داشته باشیم ولی ما خسارت دیدیم، اگر عزاداری می کنیم صرفا گریه و اندوهگین بودن نباشد و باید این هیجان و احساس را به آنان گره بزنیم و خود را به آنان بسپاریم و این یادآوری را تازه و تازه تر کنیم.