به گزارش هشت دی نیوز به نقل از صراط، حضور دوباره حسین فریدون در مذاکرات هسته ای در کنار محمد جواد ظریف، حاشیه های این مذاکرات را افزایش داده است.

این البته اولین باری نیست که برادر حسن روحانی در مذاکرات دست راست ظریف می نشیند اما حضور مجدد او تفاسیر متعددی را در محافل سیاسی به دنبال داشته است.

ظریف که در بدو ورود به ژنو مقابل سوال خبرنگاران در این خصوص قرار گرفته بود، گفت: “ما در گذشته از حضور ایشان برای هماهنگی با ریاست جمهوری و کشور استفاده می‌کردیم و در حال حاضر نیز به صورت ویژه نیازمند این هماهنگی هستیم.”

اشاره وزیر خارجه کشورمان به مرتبه اول حضور فریدون در مذاکرات است که در خصوص آن مجبور شده بود به نمایندگان مجلس توضیح دهد.

ظریف در حالی از “هماهنگی با ریاست جمهوری و کشور” به عنوان دلایل حضور فریدون در مذاکرات یاد می کند که از نگاه حامیان دولت تدبیر و امید، خود او در زمره معتمدترین وزرای کابینه و نزدیک ترین آنها به حسن روحانی قرار دارد.

پیش از این نیز، در مرتبه اول حضور فریدون در مذاکرات، دلیل این امر، ارائه گزارش به رییس جمهور ذکر شده بود. این در حالی است که رسانه های غربی در توصیف حسین فریدون از او با عنوان “چشم و گوش روحانی” یاد کرده اند.

بر اساس تحلیل این رسانه ها، حضور فریدون – در مذاکرات پیشین در تیرماه – نشانه عزم جدی دولت تدبیر و امید برای به نتیجه رساندن آن بوده است.

با این توصیفات، احتمالا یکی از دلایل حضور حسین فریدون در مذاکرات، کمک به اتخاذ تصمیم در شرایط دشوار و پاسخ آنی به طرف مقابل مذاکرات و پیشنهادهای احتمالی آنهاست؛ تصمیم و پاسخی که ظاهرا بی کم و کاست همان پاسخ حسن روحانی است.

حال سوالی که مطرح می شود این است که در صورت بروز چنین شرایطی، تصمیم گیرنده اصلی مذاکرات چه کسی است؟ آیا ظریف همچنان نقش نفر اول را ایفا کرده و فریدون تنها به او مشاوره می هد و یا رویه دیگری برای تصمیم گیری تعریف شده است؟