به بهانه روز ولادت امیرالمومنین و روز پدر؛

زبان قاصر از سخن راندن از مقام والای علی است/  بیشتر قدر پدران خود را بدانیم

حب امیرالمومنین (ع) عین ایمان است و بغض او کفر، خداوند علی(ع) را سنجش هر نیک و بدی قرار داده و به دوستداران و محبین آن حضرت نگاه ویژه ای دارد.

زبان قاصر از سخن راندن از مقام والای علی است/  بیشتر قدر پدران خود را بدانیم

به گزارش خبرنگار ۸دی، علی(ع) شخصیتش آنقدر والاست که ذهن دنیایی ما را توان درک وجود نازنینش نیست، حب علی عین ایمان است و بغض او کفر، خداوند علی(ع) را سنجش هر نیک و بدی قرار داده و به دوستداران و محبین آن حضرت نگاه ویژه ای دارد، اما چرا امیرالمومنین در نزد خدای متعال به این اندازه محبوب است؟ به بهانه روز پدر از پدر تمام مومنین تجلیل کرده تا مقام والای پدری برای ما ملموس تر گردد.

 

در منزلت مولا علی(ع)

سوال اولی که به ذهن می رسد این است که به چه دلیل حضرت امیرالمومنین(ع) بعد از حضرت رسول اکرم(ص) در مقام و جایگاه ایشان قرار دارد؟ ادله عقلی و عقلائی و نقلی فراوانی بر این مسئله وجود دارد که تنها به برخی ادله نقلی پرداخته می شود، مهمترین دلیل همان حدیث غدیر خم است که حدیث مسلم و متواتر میان شیعه و اهل سنت است که بیش از صد صحابی پیامبر(ص) آن را روایت کرده اند و از ابتدای قرن دوم تا قرن چهاردهم هجری بیش از ۳۶۰ عالم اسلامی این حادثه را به نوعی گزارش کرده اند.

 

پیامبر گرامی اسلام در راه بازگشت از آخرین حج خود (حجه الوداع) در مکانی به نام غدیر خم در حالی که هزاران زائر خانه خدا وی را همراهی می کردند، مردم را فرا خواند و اعلام داشت: به زودی دعوت حق را اجابت کرده و به جوار رحمت حق خواهد شتافت. لیکن پیش از ارتحال حامل یک پیام است که موظف است هر چه زودتر آن را ابلاغ کند، در غیر این صورت حق رسالت را ادا نکرده است.

 

در این دیدار پیامبر(ص) از مردم اقرار گرفتند « أَ لَسْتُ أَوْلَی بِکُمْ مِنْکُم‏؟» آیا این گونه نبود که من بر شما ولایت داشته و در تدبیر امور شما بر شما مقدم بوده ام؟” آن گاه که مردم ولایت پیامبر را تصدیق کردند فرمودند: « فَمَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاه‏» . هر کس را که من مولای او هستم پس این علی بر او ولایت دارد. سپس آیه ای نازل شد که بر جامعیت اسلام و خشنودی خداوند از این دین گرامی دلالت می کرد.

 

خداوند متعال در سوره مائده می فرماید:الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ اْلإِسْلامَ دینًا. که معنی آن می شود:امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم.

 

علاوه بر این، پیامبر از روز نخست دعوت علنی خود، نزدیکان خویش را به اسلام دعوت نمود اعلام داشت که علی(ع) وزیر و وصی و جانشین من هستند.و نیز در جریان جنگ تبوک فرمودند:یا علی تو برای من به منزله هارون برای موسی هستی مگر اینکه بعد از من نبوت وجود ندارد.

 

چنانکه آیه ولایت که می فرماید:إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُون.سرپرست و ولیّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‏اند؛ همانها که نماز را برپا می‏دارند، و در حال رکوع، زکات می‏دهند.این آیه نیز دلالت بر ولایت حضرت علی(ع) می کند چون این رفتار به اذعان و شهادت منابع روایی و تفسیری شعیه و سنی از امام علی(ع) سر زده است.

 

«سیوطی» که از دانشمندان معروف اهل سنت است در تفسیر «در المنثور» چنین نقل می‌کند: «روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور داد درهای خانه‌هایی که به داخل مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله گشوده می‌شد (جز در خانه علی علیه السلام) بسته شود، این امر به مسلمانان گران آمد تا آنجا که «حمزه» عموی پیغمبر صلی الله علیه و آله از این کار گله کرد که چگونه در خانه عمویت و ابوبکر و عمر و عباس را بستی، اما در خانه پسر عمویت را بازگذاردی؟ (و او را بر دیگران ترجیح دادی).

 

هنگامی که پیامبر صلی الله علیه و آله متوجه شد که این امر بر آن‌ها گران آمده است مردم را به مسجد دعوت فرمود، و خطبه بی نظیری در تمجید و توحید خداوند ایراد کرد.سپس افزود: «ای مردم! من شخصا در‌ها را نبستم و نگشودم، و من شما را از مسجد بیرون نکردم، و علی را ساکن ننمودم (آنچه بود وحی الهی و فرمان خدا بود) سپس این آیات را تلاوت کرد: (و النجم إذا هوی… إن هو إلا وحی یوحی».

 

این حدیث که بیانگر مقام والای امیر مؤمنان علی علیه السلام در میان تمام امت اسلامی بعد از شخص پیامبر است، نشان می‌دهد که نه تنها گفته‌های پیامبر صلی الله علیه و آله بر طبق وحی است بلکه اعمال و کردار او نیز چنین است.

 

هم چنین وجه اینکه طبق تصریح بسیاری از روایات، پیامبر (ص) در قسمت‌های مختلفی از سفر بزرگ معراج، علی(ع) را ناگهان در کنار خود مشاهده کرد، و تعبیراتی در روایات دیده می‌شود خود گواه عظمت فوق العاده مقام علی (علیه السلام) بعد از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است.

علی (ع) پیشگام در مقام ایمان به پیامبر (ص)

امت اسلامی متفقند که در میان دانشمندان اسلامی اعم از سنی و شیعه مشهور و معروف این است که نخستین کسی که از میان مردان ایمان آورد علی علیه السلام بود، بلکه به گفته «ابن ابی الحدید» هیچکس از علمای اسلام در این مسأله تردید ندارد.

«ابن ابی الحدید» در شرح «نهج البلاغه» نقل می‌کند که در روایتی آمده است: آن سالی که علی علیه السلام در آن تولد یافت‌ همان سالی است که مقدمات رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در آن سال شروع شد، صدای زمزمه (توحید را از) سنگ‌ها و درختان می‌شنید، پرده‌ها از مقابل چشم او کنار رفت، نورهای تازه و افراد تازه‌ای را مشاهده می‌کرد (اشاره به فرشتگان است) ولی هنوز دستور خاصی به آن حضرت داده نشده بود.

 

علی (علیه السلام) و حصول مقام یقین

رسیدن به مقام تسلیم از ثمرات مراتب عالی تقوا و یقین است که وصول به این مرتبه امری بس دشوار ولی لازم است.امام علی علیه السلام به دفعات به مقام یقینش اشاره می‌کند، به عنوان نمونه در حدیث منسوب به آن حضرت «لو کشف الغطاء ما ازددت یقینا» اگر پرده‌ها کنار برود، هرگز بر ایمان من افزوده نمی‌شود اوج تجلی یقین در آن قابل دریافت است.بنابراین حصول مقام یقین و قرب الی الله نزد آن حضرت اینگونه رقم خورد که تا آخرین لحظات عمرش به عبادت و بندگی خدا، عشق می‌ورزید، و جان عزیزش را به هنگام نماز و در محراب عبادت تقدیم جانان کرد.

 

خلقت چهارده معصوم قبل از حضرت آدم

از دانشمندان نقل است که حضرت امیرالمومنین و اهل بیت (ع)  زودتر از حضرت آدم( در عالم زر) خلق شده اند و تمام دنیا و انسان های دیگر به لطف وجود این بزرگواران خلق شده اندو در ظهور دنیایی بعد از حضرت آدم به دنیا آمده اند ،  از این جهت حضرت علی ع پدرحضرت آدم دانسته شده اند و حضرت رسول اکرم و حضرت امیرالمومنین نه تنها پدر مسلمانان بلکه پدر کل بشریت هستند و هر فردی از روی اخلاص به این بزرگواران بعد از شهادتشان نیز مراجعه کند ناامید نمی شود زیرا اهل بیت سلام الله علیهم حیات و مماتشان با هم فرقی نمی کند و وظیفه هدایت بشریت را عهده دار هستند.

 

در عظمت مقام پدر

در عظمت مقام پدر همین بس که امیرالمومنین علی علیه السلام روحنا فدا پدر مسلمانان دانسته شده اند، پدر یعنی دلسوز و غم خوار فرزند و کسی که تمام تلاش خود را برای رفاه دنیایی و عاقبت به خیری فرزندان به کار می بندد، علی امیرالمومنین است و تمام تلاش خود را به کار می بندد که فرزندان خود را به ساحل نجات برساند، آن گونه که نقل است حضرت امیرالمومنین به عنوان پدر معنوی انبیا را یاری می داده و انبیا هر زمان به سختی و مشقت می رسیدند به ایشان توسل پیدا می کردند، این پدر دلسوز بشریت به دشمنان خود نیز رحمت و دلسوزی می کرد زیرا می دانست به این اعمال خود را در بدعاقبت می کنند به همین منظور بود که تا می توانست در جنگ ها با منافقان و کفار افراد کمتری را از تیغ می گذراند، پدر است دیگر نمی تواند بدعاقبتی مسلمانان را ببینند.

 

در عظمت مقام پدر در قرآن نیز بسیار سخن گفته شده است و تاکید شده است که به آنان اف نیز نگویید و متواضعانه بال رحمت و محبت خود را برای پدران و مادران خود بگسترانید و اطاعت از پدر را بعد از اطاعت از خدا واجب دانسته شده است.

 

روز تولد امیرالمومنین، امام المتقین حضرت علی ع روز پدر نامیده شده تا بیشتر قدر والای پدرانمان را بدانیم، باید یک بار دیگر یادآوری کرد که هر فرد مسلمان ۳ پدر دارد و باید رضایت آنان را به دست بیاورد، ابتدا پدر معنوی که حضرت رسول اکرم ص و امیرالمومنین هستند، دوم پدری که از وی متولد شده و سوم پدر همسر.

 

باشد که روز به روز مقام پدر را بیشتر درک کرده و با خدمت به پدرانمان خوش عاقبت باشیم.

 

پ.ن: برگرفته از سخنرانی های بزرگان و مراجع به ویژه حضرت آیت الله مکارم شیرازی

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه