پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
عضو گیلانی تيم ملي واليبال نشسته:
معلولیتم را هدیه خداوند می دانم/برای بهترین لیبرو شدن در المپیک ریو می جنگم/ دلخوشی از رئیس بهزیستی لنگرود ندارم
معلولیتم را هدیه خداوند برای خود می دانم، شاید اگر مثل دیگران شرایط عادی داشتم نمی توانستم به موفقیت های امروز برسم.
به گزارش ۸دی، به نقل از لنگرخبر، پای ظاهری برای ایستادن نداشت ولی ثابت کرد که با اتکا به خداوند و بدون پای ظاهری میتوان ایستادگی کرد و حتی از پلههای امید و رشد بالا رفت و برای دیگران الگو شد.
مهری فلاحی لیبرو تیم ملی والیبال نشسته ایران است که باید در پاراالمپیک ریو به مصاف حریفان برود.
لنگرخبر مصاحبهای را با این بانوی ورزشکار انجام داده است که میتوانید در زیر بخوانید.
لنگرخبر : لطفاً خودتان را معرفی کنید.
مهری فلاحی هستم، متولد ۱۳۷۲ و آخرین فرزند خانواده و از ۵ سالگی به دلیل حادثه تصادف هر دوپایم قطع شد.
لنگرخبر: از دوران کودکی و حادثه تصادفتان بگویید.
پدرم راننده خاور بود و به علت شغلی که داشت هرسال مشهد میرفت و من نیز برای مشهد رفتن همیشه بهانه میگرفتم که با آنها بروم، سال ۷۷ بود که برنامه سفر مشهد مهیا شد و مادر و پدرم تصمیم به مسافرت مشهد مقدس گرفتند، در مسیر با یک تریلی تصادف کردیم و من هر دو پای خود را از دست دادم. مادرم نیز برای همیشه عصابهدست شد و پدرم نیز دچار شکستگی خفیف در قسمتهای مختلف بدنش شد. یکپا در مشهد و یکپا نیز مدتی بعد در تهران از زیر زانو قطع شد.
در کودکی خیلی بانشاط و پرجنبوجوش بودم ولی با این تصادف به یک دختر منزوی و کم روحیه تبدیل شدم، وقتی همسالان خودم را میدیدم به خدا شکایت میکردم که چرا باید وضعیت من اینچنین باشد که با ورود به عرصه ورزش و عزم و ارادهای که خدا به من داده بود توانستم بر روحیه خود غلبه کنم.دوستانم در تمام مدت در کنارم بودند و من را دلگرم میکردند.
لنگرخبر : چگونه به ورزش روی آوردید؟
بعد از قطع پا تحت پوشش بهزیستی درآمدم، سال سوم ابتدایی بودم که از اداره بهزیستی لنگرود به خانهمان آمدند تا معلولین را شناسایی و برای معرفی به مسابقات استانی معرفی کنند.
در سال ۱۳۸۴ در مسابقات استانی در دو رشته ویلچر سواری و پرتاب توپ مدیسینال که در بابلسر برگزار شد شرکت کردم که در ویلچر سواری نتیجهای نگرفتم ولی در پرتاب توپ مقام سوم استان را کسب کردم و این آغاز کار من بود و از همان لحظه برای اول شدن تلاش کردم.
بعد از مدتی رشته پرتاب توپ مدیسینال از بین رشتهها حذف شد ولی تمرینات پرتاب دیسک را با کمک پدر و مادر در ساحل انجام میدادم.
در سال ۱۳۸۵ در مسابقات کشوری پرتاب دیسک در مشهد دوم شدم و تا سال ۱۳۸۷ علیرغم تمام تلاشها در مسابقات پرتاب دیسک، مقام دوم را کسب میکردم.
سال ۱۳۸۸ در مسابقات کشوری پرتاب دیسک توانستم مقام اول را کسب کنم و به آرزوی خود برسم، در پرتاب نیزه نیز دوم شدم.
در همان سال در جمهوری چک در رشته پرتاب دیسک و نیزه مقام دوم جهانی را نیز کسب کردم.
این پایان کار من در رشته دوومیدانی بود و بعدازآن صفحه ورزشی من بهگونهای دیگر رقم خورد و وارد رشته والیبال شدم.
لنگرخبر : چگونه از دوومیدانی به والیبال روی آوردید؟ یک باری انجام شد؟
خیر، در کنار رشته دوومیدانی از سال ۱۳۸۵ نیز بعضاً والیبال نشسته کار میکردم ولی چون در شهرم فردی برای تمرین نداشتم کمتر به والیبال میپرداختم و بیشتر رشتههای پرتاب دیسک را تمرین میکردم، برای تمرین والیبال مجبور بودم به رشت بروم.
در سال ۱۳۸۷ در انتخابی تیم ملی والیبال نشسته شرکت کردم که در سال ۱۳۸۸ و در روز تولدم نامه انتخاب شدنم برای تیم ملی والیبال برای من ارسال شد که در مسابقات پارا آسیایی گوانژو مقام سوم و در مسابقات پارااسیایی اینچئون مقام دوم و در جام باشگاههای آسیا که در پکن برگزار شد مقام دوم را نیز کسب کردیم.
ایران توانسته بود بعد از ۱۵ سال با کسب مقام سومی مسابقات پارا آسیایی اینچئون سهمیه شرکت در المپیک را به دست آورد، آن چیزی که برای خارجیها تعجبآور بود این بود که چگونه بانوان ایرانی باحجاب کامل توانستهاند در مسابقات بدرخشند و این برای آنها سؤال بود.
از بعد از مسابقات گوانژو تمرینات تیم برای آمادهسازی برای المپیک ریو آغاز شد.
از ۱۸ مرداد گذشته نیز اردوی تیم ملی والیبال نشسته آغاز شد و اولین بازی ما در المپیک ریو ۲۰ شهریور مقابل تیم امریکا است.
لنگرخبر : وضعیت تیم ملی را چگونه میبینید؟
وضعیت اعضای تیم ملی و کادرتیم بسیار خوب است و باروحیه بالایی در این مسابقات شرکت خواهیم کرد و امیدواریم که بتوانیم با مدال جهانی به میهن بازگردیم.
جدیترین رقیبهای ما چین و امریکا هستند که همگروه هم هستیم ولی امید و توانایی ما بسیار بالا است.
لنگرخبر : در چه پستی بازی میکنید؟
لیبرو تیم ملی هستم.
لنگرخبر : درخواست شما از مسئولین چیست؟
همینکه مسئولین برای دلگرمی قدم برمیدارند بسیار ارزشمند است، نیاز مالی ندارم ولی حضور فیزیکی مسئولین بهعنوان دلگرمی از تأمین نیاز مالی بهتر است.
پدرم از کوچکترین کاری دریغ نمیکند تا در تأمین هزینههای ورزشی به من کمک کند، البته آقا سید نیز که همیشه کمکحالم بود و هست.
شورای شهر روستای دریاکنار در مراسمهایی که میگیرند نامی از من هم میبرند که با هدایای خود مرا شرمنده میکنند.
ادارات بهزیستی رودسر و لنگرود ارادت خاصی به بنده دارند که جای بسی خوشحالی است، از اداره ورزش و جوانان لنگرود نیز به خاطر حمایتهایی که انجام دادند تشکر میکنم.
البته دلخوری از اداره بهزیستی لنگرود نیز دارم، برای دریافت کمکهزینه ورزشی برای اردوی تیم ملی به بهزیستی رفتم و به من گفتند که ماشینت را بفروش و از فروش آن کمکهزینهات را تأمین کن، نامه درخواستی که برای بهزیستی نوشته بودم را پیش چشم آنان پارهپاره کردم.
بعد از کسب مقام سوم در مسابقات پارا آسیایی گوانژو فدراسیون از مهر سال ۱۳۹۴ تا مهر سال جاری حدود یکمیلیون بهعنوان حقوق برای ما در نظر گرفت که از همان هم برای تمرین و آمادهسازی استفاده میکردم، پدرم نیز در تأمین هزینههای ورزشی کمکحالم است.
بعد از ازدواج نیز پرونده خودم را از بهزیستی لنگرود به رودسر منتقل کردم که تاکنون بهزیستی رودسر دز هزینههای دانشگاه و تمرینهای ورزشی تا حد توان کمک کردند، رئیس قبلی بهزیستی لنگرود خیلی کمکم میکرد ولی از رئیس فعلی بهزیستی لنگرود دلخوشی ندارم.
لنگرخبر : مهری فلاحی با نگاهی پر از عشق و صمیمیت به همسرش و خطاب قرار دادن آقا سید، ما را بدان داشت تا از ازدواجش بپرسیم ، چگونه ازدواج کردید ؟
در ماه محرم با یکدیگر آشنا شدیم، شوهرم سید است و بالای سرم جای دارد . اسفند سال ۱۳۹۳ عقد کردیم.
ازدواجم باعث پیشرفتم در امر ورزش شد و تمریناتی که همسرم بهواسطه رشته تحصیلیاش با بنده انجام میدهد در تقویتم بسیار مؤثر است.
لنگرخبر : هدف پیش رویی که دارید چیست؟
در حال حاضر برای به دست آوردن بهترین لیبرو در المپیک ریو تلاش میکنم.
بعد از المپیک نیز به فکر برگزاری مراسم جشن عروسی خودم هستم.
در حال حاضر دانشجوی کارشناسی حسابداری در دانشگاه آزاد رودسر هستم و بهواسطه شرکت در تمرینات تیم ملی کمی از درست دور بودم، ان شاالله بعد از المپیک باید به درسم نیز بیشتر توجه کنم.
لنگرخبر : خواسته شما از مسئولین در خصوص افراد معلول چیست؟
من معلولیتم را هدیه خداوند برای خود می دانم، شاید اگر مثل دیگران شرایط عادی داشتم نمی توانستم به موفقیت های امروز برسم، معلولین ثابت کردند که می توانند در شرایط جسمی که دارند توانایی خود را نشان دهند.
خواسته من از مسئولین و متولیان رسیدگی بیشتر به معلولین است، شاید برای بنده خیلی عادی باشد زیرا دو پای مصنوعی دارم اما بقیه معلولین شاید این شرایط را نداشته باشند، متأسفانه امکانات شهری ما بیشتر برای غیر معلولین است اگر فضایی نیز برای معلولین بکار گرفته شود امیدی برای معلولین است.
معلولین سالنی برای ورزش بخصوص برای بانوان در لنگرود ندارند، حتی توپ خوب برای تمرین کردن وجود ندارد
لنگرخبر : بعد از اتمام دوره ورزشی چه برنامهای دارید؟
هماکنون مدرک درجه ۳ مربیگری والیبال نشسته رادارم و بعد از اتمام دوره ورزشی برای مربیگری تلاش میکنم و برای رسیدن به اهداف با توکل بر خدا روبهجلو حرکت میکنم.
لنگرخبر : در مقابل جملات نیز نظرتان را بگویید.
مادر= زحمتکش
پدر= باکمی مکث دلسوز و مهربان
ورزش = هدف
معلولیت = هدیه خدا
همسر = زندگی
عشق = علاقه شدید قلبی
پارالمپیک یورو = هدفی که هر ورزشکار میخواهد آن را به دست آورد و هر ایرانی میخواهد با به دست آوردنش پرچم ایران را به اهتزاز درآورد.
لنگرخبر : با تشکر از وقتی که به ما دادید.
گزارش : حسن غلام پور – آدینه صالح نژاد
نظرات