پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
ضرورت نگاه ویژه به حرفه خبرنگاری
امید است مسئولین با تغییر نگاه به مقوله خبرنگاری گامهای مؤثری در ایجاد اشتغال پایدار بردارند و علاوه بر تحول در نظام رسانهای کشور، فرهنگ عمومی و سواد رسانهای افراد جامعه، زمینه را برای تحول اقتصادی ماندگار در این حوزه هموار سازند.
به گزارش هشت دی،بدون تردید یکی از دغدغههای اساسی و مهم همه دولتها مقوله اشتغال و کاستن آمار بیکاران است. این مقوله تنها مربوط به کشور ما نیست و دولتمردان اکثر کشورهای دنیا در خصوص اشتغال و ایجاد مشاغل جدید به اجرای طرحها و برنامههای کوتاهمدت، میانمدت و حتی درازمدت میپردازند. بیکاری زمینه اصلی بسیاری از بزهکاریهای موجود در جامعه است و توجه به مقوله اشتغال باید در زمره اصلیترین اقدامات دولتها باشد.
*شغل یا پیشه چیست؟
شُغل یا پیشه فعالیتی منظم است که در ازای دریافت دستمزد انجام میشود. یک فَرد عموماً یک شغل را با کارمندی، داوطلبی، یا شروع کسبوکار آغاز میکند. مدتزمان یک شغل میتواند از یک ساعت (در مورد کارهای خاص) تا تمام طول عمر (مثلاً در مورد برخی قاضیها) به درازا بکشد. اگر فردی برای نوع مشخصی از شغل تربیتشده باشد، بدان حرفه یا پیشه میگویند. مجموعه شغلهای یک فرد در طول زندگی یا سالهای اشتغال در یک شغل ثابت، سوابق شغلیِ آن فرد را تشکیل میدهد. معمولاً درازای انجام کار به افراد شاغل دستمزد پرداخت میشود که این دستمزد ممکن است ساعتی، روزانه، هفتگی و ماهانه باشد.
*حذف برخی مشاغل و پدید آمدن مشاغل جدید
با توسعه فنّاوری و دانش و ابداع وسایل جدید، برخی مشاغل از گردونه حذف میشوند و جای خود را به مشاغل جدید میدهند. کارشناسان بر این باورند تا سال ۲۰۲۰ بسیاری از مشاغل نظیر پستچی، کارمندان بانکها، کارمندان برخی ادارات دیگر وجود خارجی نخواهند داشت. البته با حذف برخی مشاغل، مشاغل جدیدی به گردونه اقتصادی اضافه میشوند که مشاغل مرتبط با فضای کسبوکار مجازی ازجمله این مشاغل هستند.
*حرفه خبرنگاری
خبرنگار کیست؟ خبرنگار فردی است که آموزشهای لازم را در رشته خبرنگاری فراگرفته و با داشتن اسناد و مدرکهای معتبر حرفه خبرنگاری پا به عرصه فعالیتهای خبرنگاری در سایه شرایط خاص میگذارد. در تعریف دیگری از خبرنگار چنین آمده است « خبرنگار فردی است که به خاطر آگاه ساختن مردم از رویدادها و موضوعهای مختلف که به سرنوشت جان و کشورشان ارتباط میگیرد، با قبول خطرهای جانی، خانه و کاشانه خود را ترک گفته و جهت جمعآوری خبرها و اطلاعات در ناامنترین نقاط کشور خویش منطقه و حتی در گوشه و کنار جهان رفته و اطلاعات را به خور صنف مخاطبان میدهد.»
با توجه به تعاریف بالا و حساسیت حرفه خبرنگاری انتظار است این حرفه در زمره حرفههای معتبر و دارای حقوق و مزایای مکفی باشد؛ اما در عمل اینچنین نیست و در کشور ماکسی به حرفه خبرنگاری بهعنوان یک شغل دارای درآمد ثابت نگاه نمیکند.
باوجود کمبود شغل در جامعه و نیاز به ایجاد مشاغل جدید، متأسفانه توجه تلاش جدی در جهت حفظ و احیای برخی مشاغل موجود نیز صورت نمیگیرد که عدم مرتفع ساخت این معضل باعث کاهش راندمان کاری و از سوی دیگر دست یازیدن به مشاغل سایه و شغل دوم و سوم میشود و این سیکل معیوب همچنان ادامه پیدا میکند. این سیکل معیوب در حرفه خبرنگاری بهشدت در حال گسترش و توسعه است. درصورتیکه حرفه خبرنگاری یکی از حرفههای پرارزش است که با توجه به اهمیت مقوله خبر و خبررسانی، جایگاه رسمی این حرفه هیچگاه متزلزل نخواهد شد و حرفه خبرنگاری تحت هیچ شرایط با خطر نابودی مواجه نخواهد شد؛ اما متأسفانه نگاه متولیان امر به حرفه خبرنگار خیلی سطحی و ابتدایی است و همین نگاه باعث شده تا این حرفه در کشور ما بهعنوان یک شغل تزئینی، فانتزی و شغل دوم در نظر گرفته شود.
در این راستا بیشترین آسیب متوجه خبرنگاران و روزنامهنگاران و خانوادههای آنان است که بههیچعنوان درآمد و دستمزدشان با وظایف محوله همخوانی ندارد. شغلی که به لحاظ امنیتی در رده حساسترین و امنیتیترین مشاغل قرار دارد و فرد باید پاسخگوی جزئیترین کلمات یا حتی علائم نگارشی بهکاررفته در مقاله یا خبر باشد، بههیچعنوان دارای امنیت شغلی نیست تا جایی که نمیتوان ازنظر درآمدی به کلمه شغل یا حرفه را بر روی آن نهاد.
*درآمد خبرنگاران در کشور
درحالیکه درآمد ماهانه یک خبرنگار در کشورهای غربی بین ۳۰ تا ۶۰ هزار دلار در سال است در ایران درآمد متوسط درآمد خبرنگاران در سال بین ۱۰ تا ۱۳ میلیون تومان است! البته این مبلغ هم مربوط به شهرهای بزرگ است و در شهرهای کوچک کسب همین درآمد ناچیز هم تقریباً به یک شوخی شبیه است.
درواقع خبرنگاری در کشور ما بیشتر به یک شغل فانتزی و دهانپرکن شبیه است و بیشتر افرادی که در این حرفه مشغول به کار هستند (بهجز افرادی که در نشریات بزرگ و رسانههای دولتی استخدام هستند) به این حرفه بهعنوان شغل دوم نگاه میکنند و در شهرستانها نیز خبرنگاران بیشتر بهصورت دلی و از روی عشق و علاقه پیگیر این مقوله هستند.
درصورتیکه اگر نوع نگاه مسئولان جامعه به مقولاتی نظیر آموزش و فرهنگ تغییر پیدا کند بیشترین حقوق و مزایا باید به خبرنگاران و فرهنگیان تعلق گیرد. چراکه اگر پرورش افکار افراد یک جامعه به روش صحیح صورت پذیرد، بسیاری از ناهنجاریها و معضلات جامعه مرتفع خواهد شد.
*ضرورت توجه ویژه به حرفه خبرنگاری
درحالیکه بر اساس آمار برای ایجاد هر شغل ۳۰۰ میلیون تومان بودجه نیاز است، بیتوجهی به حرفه خبرنگاری با هیچ منطق اقتصادی و غیراقتصادی قابل توجیه نیست. حرفهای که میتواند بسیاری از دانشآموختگان در رشتههای علوم انسانی را جذب کند، در عصر کنونی جایگاه و ساختار مشخصی ندارد و بیتوجهی به این حرفه علاوه بر تبعات رسانهای و ورود افراد غیر به این جایگاه باعث بین ظرفیت عظیم اشتغالزایی میشود.
توجه به مقوله رسانه، حمایت دولت از رسانههای مکتوب و مجازی، الزام ادارات و مدارس به آبونمان نشریات استانی و کشوری، تلاش در جهت قرار دادن روزنامه در سبد خانوار و … میتواند در حفظ و احیای این شغل بهعنوان یک شغل جدی و قابلاعتنا ازلحاظ اقتصادی مؤثر باشد. در ضمن ازآنجاکه زیرساختهای این حرفه فراهم هستند و افراد بسیاری به این حرفه گرایش دارند، با کمترین هزینه میتوان بیشترین استفاده را برد و در آمارهای اشتغال تحول اساسی ایجاد کرد.
بههرروی امید است مسئولین با تغییر نگاه به مقوله خبرنگاری گامهای مؤثری در ایجاد اشتغال پایدار بردارند و علاوه بر تحول در نظام رسانهای کشور، فرهنگ عمومی و سواد رسانهای افراد جامعه، زمینه را برای تحول اقتصادی ماندگار در این حوزه هموار سازند.
منبع: خبرگزاری فارس
نظرات