به گزارش ۸دی، جیرنده مرکز بخش عمارلو، شهرستان رودبار، استان گیلان شناخته می‌شود. قدمت این منطقه با توجه به آثار کشف شده موجود در موزه ایران باستان به قبل از دوران مادها می‌رسد. این شهر در ۳۵ کیلومتری لوشان قرار دارد و آب و هوای آن سرد و کوهستانی است.

نام جیرنده

جیرنده یا با تلفظ اصیل محلی جیریندیه واژه‌ای است تاتی^{[نیازمند منبع]} و ترکیبی است از: جیر (به معنی زیر در برابر جوئَر به معنی بالا)؛ این (پسوند نسبت همانند زیرین و پایین)؛ دیه (به معنی دِه) و در کُل به‌معنیِ دهِ پایین و یا زیرین‌ده.^{[نیازمند منبع]}

جغرافیای طبیعی

شهری کوهستانی با آب و هوای معتدل کوهستانی است. در ارتفاع بیش از ۱٬۳۷۷ متری از سطح آب‌های آزاد واقع است. از شمال به جنگل‌های راش و از غرب به جنگل‌های کاج (به تاتی: اروس) و از جنوب به باغستان‌ها مشرف می‌شود.

کشاورزی

گردو، فندق، انگور، زردآلو، آلو، آلبالو، گیلاس و سیب از محصولات جیرنده است.

جغرافیای انسانی

مردم جیرنده به زبان تاتی یا دیلمی گپ می‌زنند.

آمیزش قومی این شهر از دو تبار است :

– بومی ها

– مهاجرین ( ایل کُرد عمارلو )

جمعیت جیرنده براساس سرشماری اولیه ۱۳۹۰، ۲٬۵۸۴ نفر اعلام شده‌است.

محلات قدیمی

محلات قدیمی شهر جیرنده عبارت‌اند از:

• خیاطیه محله
• نوروزخانیه محله
• محمدخانیه محله
• حیدرخانیه محله
• رضاکیه محله
• غلامعلیه محله
• میانه کوشک
• میشینان
• تَکیَّه
• سیاه چاله
• داماشیه محله
• گر محله

بعد از زلزله رودبار، جیرنده به سه فاز تقسیم شد. تا مدت‌ها پس از ورود اسلام به ایران به دلیل کوهستانی بودن همچونان کیش باستانی خود، مهرپرستی را پاس می‌داشتند. آتش نزد ایشان از احترام ویژه‌ای برخوردار بوده است و برای پاسداری از آتش جایگاه‌های آتشی با نام کوله سر در چند نقطه شهر برپا بوده است که امروزه آثاری از آن برپاست. کوله سرها تا پیش از برپایی سلسله پهلوی کاربری پخش آتش برای منطقه عمارلو بر عهده داشته است.