میثم عبدالهی در گفت‌وگو با خبرنگار هشت دی، به بیان دلایل اجحاف، فضاسازی و هجمه‌هایی که علیه میرزا کوچک خان جنگلی طی ۱۰۰ سال شهادت وی رخ داده است، پرداخت.

وی افزود: میرزا به جهت دارا بودن شخصیت آرمانی و روحانی، سالها با تلاش فراوان در برابر استعمار انگلیس، روسیه تزرای و سایر تفکرات استعماری که آن زمان در فضای کشور وجود داشت، ایستادگی کرد و موفق شد پس از گذشت تقریبا ۱۰۰ سال طعم شکست را به این دو کشور بفهماند و قدرت اسطوره‌ای افسانه‌ای روس‌های تزرای در ایران را با خاک یکسان کند.

میرزا کوچک خان در دام بازی سیاسی انگلیس‌ها قرار نگرفت

این محقق و پژوهشگر گیلانی با بیان اینکه این عالم دینی با کمک علمای تراز اول رشت نهضت ضد استعماری جهت کسب استقلال ایران راه انداخت و در این راستا عوامل روسیه و انگلیس با این نهضت درگیر و متوجه شدند که به راحتی نمی‌توانند نهضت جنگل را از میان بردارند، افزود: در سالهای تاریخ استعمار ایران با اینکه شخصیت‌های زیادی برابر انگلیس و روسیه قیام کردند اما تنها شخصی که ۷ سال به جهت استقلال ایران و بیرون انداختن عوامل اجنبی از این کشور موفق به مقاومت و تبدیل به بزرگترین قهرمان ضداستعماری مردم ایران شد، میرزا کوچک خان جنگلی بود که در دام بازی سیاسی انگلیس‌ها قرار نگرفت و پیشنهاد حکومت در ایران را به جهت مستعمره نشدن این کشور نپذیرفت.

عبدالهی با یادآوری اینکه حرف‌هایی که علیه میرزا زده می‌شود، حرف‌های تازه‌ای نیست و برای مردود شمردن این فضاسازی‌ها به یکی از آخرین مکاتبات میرزا کوچک خان جنگلی که با میرزا احمد قوام السلطنه به تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۰۰ و به عبارتی حدودا ۲ماه قبل از شهادت میرزا کوچک نوشته شده، استناد می‌کنیم که البته این خط و نامه میرزا موجود است و افراد می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند، تصریح کرد: این نامه مربوط به دورانی است که یک سال و نیم از اعلام جمهوری ایران سپری شده و اواخر ۷ساله نهضت جنگل است لذا تمام فراز و فرودهایی که گفته می‌شود و اینکه اگر میرزا کوچک به جایی منتسب یا تجزیه‌طلب بوده بایست در این نامه و اسناد شخصی میرزا مندرج و منعکس شده باشد، نه در توهمات تاریخ‌نگاران و ذهن داستان بافان، که در این نامه میرزا دلیل قیام خود را ۳ نکته عنوان می‌کند؛ «گمان ندارم لزومی داشته باشد بنده و یارانم را به آن مقام محترم معرفی کنم که قصدمان چه بوده و برای چه مقصد تحمل صدمات طاقت‌فرسای چندین ساله را نموده‌ایم. مراد و منظور اصلی بنده و جمعیت جنگل، چنان که عملیات سال گذشته شاهد می‌باشد، حفظ استقلال ایران از تعرضات و مداخلات اجانب و اصلاحات اساسی داخله و استقلال آزادی ملت ایران می‌باشد».

وی متذکر شد: با این تفاسیر شخصی که مدعی تاریخ و اطلاعات تاریخی است باید در رابطه با ادعاهایش علیه میرزا سندی را ملاک سخنان خود قرار دهد.

گیلانی ها به سرباز بودن در رکاب شخصیت بزرگی به نام میرزا کوچک خان جنگلی افتخار می‌کردند

این پژوهشگر نهضت جنگل در بخش دیگر از گفتگو با خبرنگار ۸دی، به عدم رسوایی مالی برای نهضت جنگل اشاره و خاطرنشان کرد: میرزا کوچک با اینکه پشتوانه‌ای همچون بودجه خزانه ایران، ارتش ایران و… نداشت اما خوشبختانه جهت تامین نهضت جنگل با هیچ مشکلی مواجه نشد زیرا همیشه مردم گیلان فداکاری می‌کردند و برای اسلام در تمام مواقع پای کارهستند، بدین جهت این نهضت که از دل خود گیلان بود از طریق مال و جان مردم استان فراهم می‌شد و چندین نسل از اقشار مختلف مردم در معیت میرزا بودند به سرباز بودن در رکاب شخصیت بزرگی به نام میرزا کوچک خان جنگلی افتخار می‌کردند.

شبهه پراکنی ماله‌کشان سلطنت رضاخان فاقد استناد است و صرفا یک ادعا است

وی در پایان ماله‌کشان سلطنت رضاخان و افردای که از این دوران انحطاط و سیاه و به دور از نقاط مثبت و پیشرفت برای مردم ایران، تعریف و تجلیل می‌کنند را از لحاظ فکری افرادی عقب‌مانده و متحجر خواند و گفت: ماله‌کشان استعمار، بیان این سخنان را مسائل روشنفکرانه تلقی می‌کنند. این مسائل در دوره‌ای برای عده‌ای نان و آب داشت اما اکنون در فضای روشن فکری کجی که در کشور راه افتاده برخی از افرادی که در کشور مسئولیت کلانی داشتند اکنون پس از گذشت سالها این سخنان را به زبان می‌آورند که واقعا تأسف بار است، این مسئولینی که خود را مدعی انقلابی‌گری می‌دانستند و یک زمانی از آن ور بوم افتاده بودند در حال حاضر از این ور بوم افتاده‌اند و به مجیزگویی و دیکتاتوری رضاخان تبدیل شده‌اند که متاسفانه این فضای افراط که رخ دهد منتهی به تفکیک خواهد شد و این سخنان نه تنها مستند نیست بلکه صرفا یک ادعا است و از مسئولین چنین سخنانی علیه شخصیت مؤثر در تاریخ استعمار کشور پذیرفته شده نیست.

عبدالهی با یادآوری اینکه شخصی که در ایران مسئولیتی دارد باید اندیشه و سخنانش مطابق با اندیشه اسلام و انقلاب اسلامی باشد نه معارض با آن، تصریح کرد: لازم است فضایی در کشور ایجاد شود که در رابطه با شخصیت‌های تاثیرگذار در ایران همچون میرزا کوچک خان جنگلی هر شخص فرومایه‌ای توان ارائه نظرات خود را نداشته باشد تا بدین جهت حد و حدودهایی حفظ شود و از طرفی بایستی مسئولیت دولتی این افراد سلب شود و در آینده برای چنین افرادی مسئولیت دولتی در کشور درنظرگرفته نشود.