سلام وهزاران درود به روح پاکش که ما هرچه داریم از غیرت این خاکیان افلاکی است چه زود راه انبیا، راپیدا کرد ودیار حق شتافت

سلام و عرض ادب آقا بابک عزیز ! مراسم سالگردتان مصادف بود با یک اتفاق تلخ و دردناک در شهر بندر عباس .تخریب منزل پیرزنی از قشر مستضعف توام با فریاد خدایا چند کودک و در ادامه خبر از خودسوزی آن پیرزن! بابک جان! زمانه طوری شده تا دهان باز کنی هزاران برچسب (ضد نظام،ضد انقلاب،بی بصیرت و.....)نثارت می کنند.عده ای هم آنسوتر تو را به بی تفاوتی فرا می خوانند و به هبوط به من و ما چه سوقت می دهند.اما مگر می توان خود را محب اهل بیت(ع) بدانی و در مقابل این‌ ظلم که عرش خدا را به لرزه در می آورد سکوت کنی؟ خیلی دوست داشتم بدانم وقتی شما و سایر مدافعین حرم در آنجا بودید واکنش تان چه بود؟ بابک عزیز! من انسانم و پرسش‌گر و مطالبه گر و به اقتضای این صفات انسانی حق دارم بپرسم که اگر این‌اتفاق در زمان شاه می افتاد واکنش حوزه های علمیه و قشر روحانی ما جه بود؟ اگر این اتفاق در کشوری چون امریکا می افتاد واکنش صدا و سیمای ما چه بود؟ الان قشر حزب الهی و متدین ما کجای ماجرا هستند؟ وقتی حزب الهی امروز بازیچه احزاب چپ و راست و سیاهی لشکر لیست های انتخاباتی می شود قطعا میدان عمل خود را نمی شناسد وگرنه روا بود تا با برنامه ریزی،خرد جمعی و کار تشکیلاتی پاسخ بی تدبیری مسئولانی که ماجراهای تلخ و پرغصه حوادثی چون آسیه پناهی،دختر آبادانی،بوستان کشاورز رشت ، پیرزن بندرعباسی و.... را آفریدند بدهند تا این ‌همه هزینه برای نظام نتراشند. چه بخواهیم یا نخواهیم اینها به اسم حاکمیت تمام خواهد شد. حضرات مسئولان!! بترسید از ضجه ها و ناله های کودکی که با تمام توان خدا را به استعانت می طلبد.بترسید از آه مظلومی که فریاد رسی جزء خدا ندارد.۴۲ سال ادعای انقلاب فرهنگی دارید و همه چیز در کف ؛ ماموران دست آموزتان شدند خالق صحنه های فجیع. حضرات مسئولان! بترسید از این سطح از سکوت و بی تفاوتی مردم! جامعه ایرانی بترسیم از این سطح از کاهش وجدان‌جمعی!! واقعا ما را چه شده است که با شور و ذوق مشغول فیلم برداری از صحنه خودکشی و خودسوزی همنوع خودمان هستیم؟و...... بابک جان : \"چرا دیگر وجدان ها فریاد نمی زنند\". ...................................................... می شد این داغ به پیشانی میهن نرسد آفت از هر طرف باغ به خرمن نرسد می شد از این همه تبعیض و فساد و غم و رنج خون به چشم وطن و جان به لب من نرسد قدم عدل، اگر این همه آهسته نبود می شد این قافله ی خسته به رهزن نرسد می شد امروز که خصم از همه سو کرده کمین خبر تفرقه ی قوم به دشمن نرسد می شد ای اهل قضا! ناله ی پنهانی خلق با عوض کردن این شیوه به شیون نرسد می شد از کاهش آلام در افزونی آه اثر ناله ی مظلوم به آهن نرسد می شد آن گونه سخن گفت که از دامن دین نسل سرگشته به بودا و برهمن نرسد می شد از خیل فرودست، دل آورد به دست تا که از زیر قدم، شعله به دامن نرسد می سپردید، اگر عرصه به مردان خرد می شد این قصه به خودسوزی یک زن نرسد...( افشین علا) مهدی صاحب ساده کار