به گزارش ۸دی، “فخب” منطقه‌ای از شهر رشت است که بین دو رودخانه گوهررود و زرجوب واقع شده است. “زرجوب”، گلسار و فخب را از هم جدا کرده است. این جدایی واقعی است. یعنی تفاوت دو سوی این رودخانه آن قدر زیاد است که صدای مردم “فخب” را به شکوه بلند کند.

اینجا در واقع بین النهرینی است که از این رودخانه‌ها تنها بوی بدش به مردم آن می‌رسد. اهالی “فخب” که از سال‌ها قبل به اصطلاح شهری شده‌اند از شهروند بودن فقط اسمش را دیده‌اند. تفاوت بین “فخب” و “گلسار” از زمین است تا آسمان. آن طرف رودخانه که “گلسار” واقع شده است از ابتدا تا انتهایش را مسئولان، پارک درست کرده‌اند و این طرف خاک‌وخلی بیش نیست. حتی در حکومت‌های کاپیتالیستی هم فاصله فقر و غنا در این سو و آن سوی یک رودخانه شاید این چنین مشهود نباشد.

آن طرف، مسئولان برای سرریز فضولات انسانی گلساری ها شبکه فاضلاب ساخته‌اند و این طرف هیچ. همه فضولات شهر و زباله سراوان و نشتی کارخانجات شهرک صنعتی هم به همین‌جا می‌رسد.

مردم “فخب” گلایه دارند که چگونه می‌شود که مسئولان بهداشت و محیط زیست چشمشان را به آلوده کردن این دو رودخانه به طور کامل بسته نگه داشته‌اند.

ما برای شنیدن صدای مردم “فخب” که تنها در ایام منتهی به انتخابات‌ها توسط مسئولان شنیده شده است به این محل رفتیم و پای درد و دل اهالی این محل نشستیم:

“محمدعلی صفابخش” از اهالی “فخب” با اشاره ضمنی به تفاوت‌هایی که مسئولان بین دو طرف زرجوب در منطقه “فخب” قائل می‌شوند به خبرنگار ما می‌گوید: اگر یک سنگ یک کیلویی را به طرف “گلسار” بی اندازیم تبدیل به طلا می‌شود اما در سمت “فخب” همان سنگ باقی می‌ماند!

او ادامه می‌دهد: برنج‌های پیربازار و “فخب” از همین فاضلاب گوهر رود تغذیه می‌کنند. کشاورزان داخل رودخانه پمپ می‌گذارند و مزارع خودشان را در مواقع کم‌آبی از همین طریق سیراب می‌کنند و محصول برنج همین منطقه هم بعداً توسط همین شهروندان خریداری و مصرف می‌شود.

صفابخش افزود: در گذشته بزرگان ما از همین رودخانه ماهی می‌گرفتند و از آب آن برای مصرف شرب استفاده می‌شد اما اکنون با سوء مدیریت مسئولان شهری و دولتی به جایی رسیده‌ایم که در کنار این رودخانه زندگی کردن سخت شده است.

وی تأکید می‌کند: گوهر رود تنها به “فخب” و “پیربازار” صدمه نمی‌زند بلکه همه این آب در دریا سرریز می‌شود و آلودگی‌های آن وارد بدن ماهیان دریایی و سپس بدن همه کسانی می‌شود که از ماهیان صید شده از خزر مصرف می‌کنند.

حجت‌الاسلام نعمتی، امام جماعت مسجد آقا سید جلیل “فخب” هم در همین زمینه به خبرنگار هشت دی گفت: بوی بد رودخانه کاری کرده است که بدون ماسک نمی‌توان در ساحل آن ایستاد و بوی آن قابل تحمل نیست.

وی با بیان اینکه مسئولان باید برای فاضلاب محله “فخب” هم چاره‌ای بیاندیشند افزود: ما اگر بخواهیم انشعاب آب شرب شهری بگیریم باید ۸ میلیون تومان به شرکت آب و فاضلاب پرداخت کنیم و همین مبلغ زیاد باعث شده است مردم توانایی گرفتن انشعاب را نداشته باشند.

حجت‌الاسلام نعمتی ادامه داد: مازاد محصولات محله فخب وارد بازار می‌شود و بعداً در درجه اول از همین محصولات خود مسئولان استفاده خواهند کرد ما برای سلامتی خودشان به آن‌ها توصیه می‌کنیم به فکر چاره برای رفع معضل آلودگی آب رودخانه گوهر رود باشند و این مشکل را بر طرف کنند.

یکی دیگر از اهالی فخب به خبرنگار ۸دی گفت: شرکت آب و فاضلاب تنها انشعاب اصلی را تا “فخب” آورده است و مابقی هزینه‌ها را می‌خواهد از اهالی فقیر اینجا دریافت کند و مردم باید هزینه حفاری و پول لوله را خودشان پرداخت کنند. یعنی برای یک خانه در محلی مانند “فخب”، مردم باید ۸ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان پول انشعاب تنها به شرکت آب و فاضلاب پرداخت کنند.

“فخب” بدون متولی است

وی با بیان اینکه فخب از ۷ سال قبل جزء شهر شده است گفت: اکنون “فخب” بدون متولی است و مردم هیچ پل ارتباطی‌ای با مسئولان شهری ندارند. تصور مردم از جاده پیربازار، محصولات با کیفیت کشاورزی است اما نمی‌دانند که این محصولات با چه آبی آبیاری می‌شوند. البته بسیاری از کشاورزان از چاه‌های کشاورزی استفاده می‌کنند اما بسیاری از مزارع و باغات هم از همین آب آبیاری می‌شوند.

مشکل تأمین آب شرب و دفع فاضلاب با بهداشت و سلامتی مردم ارتباط مستقیم دارد

“اسماعیل قنبری” از دیگر اهالی و اعضای سابق شورای روستای “فخب” هم درباره مشکلات این منطقه، گفت: محله‌ی “فخب” مثل همه نقاط حاشیه‌نشین دارای مشکلات عدیده‌ای است اما مهم‌ترین مشکل مردم این محله، تأمین آب شرب و دفع فاضلاب است که با بهداشت و سلامتی مردم ارتباط مستقیم دارد.

وی افزود: مردم “فخب” از امکانات و درآمد کمی برخوردار هستند و عموماً هم دارای حیاط‌های کوچکی در منزل خود هستند اما در همین محوطه‌های حدود ۱۰ تا ۲۰ متری یک چاه فاضلاب در کنار یک چاه آب شرب احداث شده است که حداکثر فاصله این دو چاه عمداً کمتر از ۱۵ متر است. یعنی آب شرب و شستشو آلوده به نشتی‌های فاضلاب است.

فاضلاب‌های سطحی “فخب” وارد سفره‌های آب‌های زیرزمینی می‌شود

قنبری ادامه داد: فاضلاب‌های سطحی “فخب” وارد سفره‌های آب‌های زیرزمینی می‌شود و در نهایت باز هم در قالب آب کشاورزی و شرب مورد مصرف انسان قرار می‌گیرد. طبق آماری که ما از مرکز بهداشت “فخب” گرفته‌ایم این منطقه در حدود ۱۰۰ بیمار سرطانی دارد که برای یک محیط کوچک مثل منطقه ما فاجعه‌بار است.

عضو سابق شورای روستای فخب گفت: نوسانات مکرر برق منطقه منجر به آسیب رساندن وسایل برقی منازل مردم می‌شود که این موضوع نیز برای مردم مشکلات زیادی ایجاد می‌کند.

وی تأکید کرد: فخب فاقد کمترین امکانات ورزشی و تفریحی است. متأسفانه می‌بینیم که در آن طرف رودخانه شهرکی به نام “گلسار” واقع شده است که با پول همین کشور دارای امکانات تفریحی و ورزشی به وفور است اما درست این طرف زرجوب، هیچ امکان تفریحی و ورزشی وجود ندارد. مضاعف بر این، چرا باید مسئولان باید آلودگی‌های شهر را به این محله فقیرنشین بفرستند.

قنبری گفت: مسئولان لوله‌های فاضلاب را برای انتقال فاضلاب شهر از داخل فخب به گوهر رود آورده‌اند و در سطح خیابان‌ها رها کرده‌اند در حالی که در جوار “فخب”، تصفیه‌خانه شهر واقع شده است که از سال ۷۰ پروژه آن روی زمین مانده است.

وی ادامه داد: در بخش‌های از این محل، فاضلاب‌ها مستقیماً وارد رودخانه می‌شود اما مسئولان هیچ توجهی به این موارد ندارند.

به نظر می‌رسد اگر مسئولان هر چه سریع‌تر نسبت به رفع معضل فاضلاب منطقه فخب و تأمین آب شرب بهداشتی و سلام برای اهالی “فخب” اقدامی نکنند مردم “فخب” دچار مشکلات و بیماری‌های متعدد خواهند شد کما اینکه به اذعان برخی از این اهالی، خانواده‌هایی وجود دارند که درگیر بیماری‌های پوستی و … شده‌اند.

ضمن اینکه مسئولان نباید همه مردم را با هر سطحی از درآمد تنها با یک چشم ببینند. اهالی “فخب” جز اقشار ضعیف و کم‌درآمد جامعه هستند در حالی که هزینه‌های انشعاب آب شرب برای مردم این منطقه نه تنها کمتر از اعیان‌نشین‌های گلسار نیست بلکه گاهی مجبور به پرداخت هزینه‌های بیشتر هم هستند و همین هزینه‌های کمرشکن برای مردم باعث شده است که بیشتر اهالی از آب چاه برای تأمین شرب و شست‌وشو استفاده کنند در حالی که این مسئله به راحتی و با درایت مسئولان استانی و شهرستان قابل حل است و می‌توان برای عدم دریافت انشعاب و یا هزینه‌های کمتر از قوانین مربوط به رسیدگی به نیازمندان و … استفاده کرد.