در این یادداشت آمده است: اشرافیت در معنای اجتماعی آن بدین معناست که افراد منتسب به چهره‌های سرشناس، قرابت نسبی با بزرگان را وسیله تفاخر قرار داده، خود را تافته‌ای جدا بافته تصور می‌کنند.