به گزارش سرویس سیاسی هشت دی، مجموعه سیاهه ی جنایات آمریکا از امروز به صورت پیوسته منتشر می شود. هرچند سیاهه ی جنایات آمریکا آنقدر سنگین است که صدها کتاب و مقاله و یادداشت هم توان بازگویی آن را ندارد. اما لا یکلف الله نفسا الا وسعها:

دولت ایالات متحده آمریکا برای تامین امنیت خویش از مکتب امنیّتی فرصت محور پیروی می کند. در این مکتب شیوه ی تامین امنیت تبدیل تهدید به فرصت می باشد.

حال اگر تهدیدی وجود نداشت که فرصتی فراهم شود، دولت ایالات متحده آمریکا مانند مارپرورها که مار می پروانند تا از زهرشان استفاده کنند، تهدید می پروراند تا از درون آن فرصتی را بیرون بکشد.

در همین مسیر، آمریکا حادثه ی ۱۱ سپتامبر را رقم زد تا به بهانه ی آن بتواند اهداف خود را برای تحقق استراتژی خاورمیانه ی جدید که آن را عامل تحقق امنیت خویش می دانست دنبال کند. در اولین گام استراتژی خاورمیانه بزرگ، آمریکا به افغانستان حمله ور شد.

در واقع اولین جنایت آمریکا در حق افغانستان همین اتهام دروغ و سپس حمله به این کشور می باشد. تهاجم آمریکا علاوه بر بیش از ۳۰هزار کشته و ۵۰ هزار مجروحی که روی دست مردم مظلوم افغان گذاشت زمینه ی جنایات بسیاری را فراهم نمود.

این جنگ شرایط را فراهم کرد تا ارتش سربازان آمریکایی که بسیاری از آنان را مجرمین ، قاتلین و مزدوران شکل داده اند بتوانند عقده گشایی کنند و آنچه در ذات خود دارند را در افغانستان به نمایش بگذارند.

برای نمونه می توان به «تیم مرگ» آمریکا در افغانستان اشاره نمود که اقدام به کشتار غیر نظامیان افغان می کرد. این گروه آنچنان خبیث بودند که از کشتار کودکان افغان عکس یادگاری می گرفتند. این سربازان با لبخند و مهربانی و پرتاب شکلات برای کودکان آنها را به سمت خود می کشیدند و سپس آنها را به گلوله می بستند.

گروهی دیگر از سربازان آمریکایی مافیای جهانی قاچاق انسان و اعضای بدن در افغانستان شکل داده بودند و با ربودن و دزدیدن کودکان و نوجوانان اعضای بدن آنها را بیرون می کشیدند و می فروختند.

گروهی دیگر از این مجرمان و جانیان نیز کارتل های مواد مخدر راه انداخته بودند که در نهایت منجر شد تولید مواد مخدر در افغانستان پس از حمله ی آمریکا ۴۰ برابر شود و از ۲۰۰ تن تولید به ۸ هزار تن در سال برسد.

در نگاه اول شاید اینگونه به نظر برسد این جنایات طبیعت هر جنگی است، و به اصطلاح در جنگ که حلوا خیرات نمی کنند و ادعا می کنند این جنایات ناشی از اعمال و رفتار خودمختار سربازان و فرصت طلبان است. باید گفت این کمال سهل اندیشی و ساده انگاری است که جنایاتی با این وسعت و دامنه را تنها ناشی از اشتباهات فردی بدانیم.

اواسط ۲۰۰۹ بود که کتابی حیرت انگیز در آمریکا چاپ شد به نام « سربازان زمستان » با عنوان فرعی « روایت های عینی از اشغالگری ها »، این کتاب که توسط گروهی موسوم به « کهنه سربازان مخالف جنگ عراق » نوشته شده است جنایات آمریکایی ها در افغانستان و عراق را بر خلاف گفته سیاستمداران آمریکایی، حرکتی سازمان دهی شده از سوی مقام های ارشد ارتش معرفی می کند که همه ی سربازان موظف به اجرای آن بودند.

آمریکایی ها مافیای قاچاق انسان و اعضای بدن راه انداخته بودند، و برای جبران بخشی از هزینه های سرسام آور جنگ در افغانستان از آن بهره می بردند.

پایگاه اینترنتی « گلوبال ریسرچ» اخیرا مطالبی را منتشر کرد که نشان می داد ایالات متحده سالانه بیش از ۵۰ میلیارد دلار از کشت و قاچاق مواد مخدر در افغانستان درآمد کسب می کند و از آن برای جبران بخشی از هزینه های سنگین خود در جنگ استفاده می نماید . به گفته خانم «سلامت عظیمی»، وزیر مبارزه با مواد مخدر افغانستان ، “این کشور بزرگترین تولید کننده مواد مخدر در جهان است؛ اما قاچاقچیان این مواد مافیای بین المللی هستند و فقط بدنامی آن برای افغانستان مانده است”

هنگامی که آمریکا به افغانستان هجوم برد گورباچوف هشدار داد  “حمله به افغانستان ، گناهی نابخشودنی است” و این مسیر همانگونه که شوروی را فروپاشاند، می تواند شرایط حذف آمریکا را  هم از صحنه ی قدرت روزگار فراهم کند.

هنری کسینجر استراتژیست ارشد و وزیر امور خارجه‌ی اسبق آمریکا، در مقاله‌ای در روزنامه‌ی آلمانی دی‌ ولت نوشت: ” جنگ افغانستان می‌تواند جریانی مانند زمان جنگ ویتنام را راه بیندازد.” او باراک اوباما را گرفتار در جهنم تمام‌نشدنی این جنگ دانست.