به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی “خیبرآنلاین”، شیخ حسن روحانی سومین وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان دولتش را به مجلس معرفی کرد تا با انتخاب احتمالی وی، کابینه یازدهم برای فعالیت با ظرفیت کامل حرکت کند.

براساس این گزارش، سید نصرالله سجادی فرد مورد نظر رییس دولت است که باتوجه به سابقه ی وی در امور ورزش و حاشیه هایی کمی که در اطراف وی وجود دارد، انتخاب او به سمت مقام عالی وزارت ورزش و جوانان دور از ذهن نیست.

اما نکته ای که در این میان قابل تامل است انتخاب فردی ۶۲ ساله به سمتی است که قرار است علاوه بر ورزش، عهده دار امور جوانان ایرانی شود.

سجادی متولد ۱۳۳۰ است و با این اعلام و انتخاب احتمالی، چندمین وزیر بالای ۶۰ سال دولتی محسوب می شود که میانگین سنی اعضایش نیز بالای ۶۰ سال است.

یکی از سوالاتی که این روزها افکار عمومی را به خود مشغول کرده، میزان تطابق شعارهای انتخاباتی روحانی و عملکرد او و دولتش طی ۱۰۰ روز اخیر بوده است. روحانی در جریان رقابت های انتخاباتی به شدت بر مساله جوانان تاکید داشت و برخی، علت رای آوری او را بیان نطق های جوان پسند مانند “سلام بر دختران، سلام بر پسران” او می دانند اما آنچه در اجرا مشاهده می شود، به کارگیری افراد پیشکسوت و سر و رو سپید است.

همچنین، گزارشاتی که از وزارتخانه های مختلف می رسد، به کارگیری افراد مسن و قدیمی به جای نیروهای جوان و باانرژی و باانگیزه است.

استفاده از تجربه ی افراد نکته ای است که هیچکس نمی تواند از کنار آن به سادگی عبور کند اما قرار گرفتن این افراد در پست های اجرایی دو ایراد اساسی دارد: اول آنکه با توجه به کاهش انرژی آنها، موجب پایین آمدن سطح کارآیی شده و در نتیجه هم مجموعه ی تحت نظرشان با افت کیفی و کمی روبرو می شوند و هم سابقه ی آنها مخدوش خواهد شد؛ ثانیا موجب سرخوردگی و ناامیدی جوانان متخصص و کاربلد در آن مجموعه ها می شود.

اگر از نیروهای باتجربه و مسن به عنوان فعالان اتاق فکر و مشاوره استفاده شود، نه تنها ایرادات فوق حل می شود، بلکه بازدهی مجموعه های مدیریتی به مراتب بالا می رود؛ نکته ای که متاسفانه تاکنون در دولت یازدهم مغفول مانده است.

به هر ترتیب، معرفی یک چهره با سابقه ی فعالیت در امور ورزشی یک گام رو به جلو در مسیر انتخاب افراد براساس تخصص ها محسوب می شود اما عدم دقت در سن و سال و شرایط افراد و پیرشدن دولت، گامی به عقب در این زمینه است.