به گزارش ۸دی، به نقل از جام نیوز، روزنامه آمریکایی “وال استریت ژورنال” (WSJ) در خبری با طرح این پرسش که آیا “اتحاد جدید روسیه و ایران بادوام خواهد بود؟” به گمانه زنی در رابطه با تحولات سوریه و همکاری ایران و روسیه پرداخته و تلاش دارد آینده تاریکی را در این رابطه ترسیم کند.

رسانه های آمریکایی پیش از این با طرح مسائلی مانند سقوط موشک های روسی در ایران، شکست روحی حامیان اسد و عدم موفقیت ارتش سوریه با وجود پشتیبانی ایران و روسیه، به جنگ روانی علیه حرکت جدید شکل گرفته در سوریه پرداخته اند.

“وال استریت ژونال” از واقعیت موجود در سوریه و کارایی ائتلاف جدید چشم پوشی نکرده، اما از مشکلات احتمالی آینده سخن به میان می آورد.

در این گزارش آمده است: «روسیه با ورود به جنگ سوریه، برای حفظ بشار اسد با ایران همدست شده است. اما آیا این اتحاد، بادوام خواهد بود و یا اینکه تنها با نزدیک شدن منافع دو کشور به یکدیگر به صورت موقت حاصل شده و می تواند به زودی از بین برود؟»

این روزنامه آمریکایی در ادامه می نویسد: «از بعد نظامی، نیروی هوایی روسیه و تسلیحات پیشرفته این کشور به خوبی نیروهای زمینی و مشاوره جنگی ارائه شده از سوی سپاه پاسداران جمهوری اسلامی را تکمیل می کند. دو کشور با هدف مشترک جلوگیری از سقوط رژیم اسد و کمک به دمشق برای بازپس‌ گیری مناطقی که اخیرا به دست شورشیان افتاده وارد صحنه شده اند. در حال حاضر، این جبهه مشترک میان روسیه و ایران در خاورمیانه، چالشی جدی برای آمریکا و متحدانش به وجود آورده و روزنه اصلاح روابط تهران و غرب پس از توافق هسته ای را بسته است.

اما سیاست این دو کشور در رابطه با سوریه رویکردهای بلند مدت کاملا متفاوتی دارد. این موضوع می تواند منجر به تنش واقعی میان ایران و روسیه به ویژه در صورتی که مبارزات در ماه های آینده به همان صورتی که برنامه ریزی شده پیش نرود و پس از آن، در صورتی که مذاکرات صلح برای تقسیم غنایم جنگ جدی شود.»

در ادامه این گزارش به نقل از “ژان پیر فیلیه” متخصص امور خاورمیانه آمده است: «تا کنون روسیه و ایران به صورت بسیار کارآمدی، توهم وجود دستور کار و اهداف مشترک در سوریه را دنبال کرده اند اما واقعیت آن است که این تصوری بسیار اشتباه است.»

“وال استریت ژورنال” ضمن پرداختن به تفاوت های موجود در دیدگاه ها و اهداف ایران و روسیه، مدعی است که دلیل مطرح نشدن این اختلافات، تمایل رهبران دو کشور برای جلوگیری از ارتباط ایران و غرب است.

در انتهای این گزارش آمده است: «مسکو و تهران تا کنون به اختلاف نظرهایشان نپرداخته اند. بخشی از دلیل این موضوع آن است که پوتین و آیت الله خامنه ای رهبر عالی ایران، هر دو می خواهند از نزدیک شدن ایران به غرب در دوره پساتوافق جلوگیری کنند. با دستیابی ایران به توافق هسته ای و به وجود آمدن فضایی جدید برای خروج این کشور از انزوا و ورود به بازار جهانی، موقعیت مسکو به عنوان شریکی ممتاز در خطر افتاد؛ ماجرای سوریه موجب بازسازی و تجدید این مشارکت است اما این موضوع حاکی از سازگاری اساسی منافع امنیتی دو کشور نیست.»

به نظر می رسد هدف ایران و روسیه از همکاری در سوریه روشن بوده و آنچه موجب حمله رسانه ای غرب و پرداختن گسترده به چنین موضوعاتی شده، حرکت قوی و مستحکمی است که در سوریه آغاز شده است. می توان گفت موفقیت های به دست آمده در کوتاه مدت، به چالشی بزرگ برای مقامات آمریکایی پس از حضور بلند مدت و ناموفق ایالات متحده در این بحران تبدیل شده است.