به گزارش ۸دی نیوز، تجمع اعتراضی فرهنگیان در سراسر کشور برای استیضاح فانی وزیر آموزش و پرورش کافی بود. اعتراض سراسری فرهنگیان به وضعیت نامناسب و عدم رسیدگی به خواسته آنها مجلس را مجاب کرد که صدای این قشرعظیم و فرهیخته جامعه را بشنوند و ابتدا با رایزنی های مختلف و دادن کارت به این وزیر تذکرات لازم را به گوش دولت مردان برسانند.

اما این پایان کار نبود و در وضعیت فرهنگیان تغییری حاصل نشد. به گفته نمایندگان با افزایش بودجه برای این وزارتخانه انتظار بیشتری داشته اند تا اینکه جمع آوری امضا برای استیضاح آقای وزیر آغاز گردید و متن و دلایل استیضاح با امضای ۶۴ نماینده تقدیم مجلس شد که خود نیز کم حاشیه نداشت.

از اینجا به بعد دولت با نمایندگان وارد مذاکره شد و رایزنی ها شروع شد. از جلسه غیر علنی گرفته تا دیدار رییس دولت با نمایندگان تا مجلس مجاب شود به استیضاح رای ندهد. تلاش های دولت بی ثمر نبود چرا که ۳۵ نماینده امضای خود را پس گرفتند اما استیضاح از جریان نیفتاد.

و نهایتا مجلس با ۱۶۷ رای مخالف استیضاح و ۷۶ رای موافق رأی بر ابقای وزیر آموزش و پرورش داد.

و اینجا تازه همه چیز شروع می شود. دولت و حامیانش از عدم موفقیت این استیضاح بسیار خوشحال شده اند و آن را نوعی موفقیت مقابل مجلس می دانند و یک پیروزی برای دولت قلمداد می کنند و گاهی با استفاده از کلماتی همچون شکست مجلس درصدد نشان دادن پیروزی دولت بر آمدند.

گرچه در چنین مواردی عنوان نمودن پیروزی و یا شکست برای کشور مفید نیست و نمی توان گفت کدام طرف پیروز شده یا کدام طرف شکست خورده است چون هم دولت و هم مجلس قطعا تصمیماتشان برای پیشرفت کشور است و در این مورد نیز حتما مصالح کشور در نظر گرفته شده است اما در این خصوص باید گفته شود کار مجلس به نوعی، تاکتیکی بوده و با یک فرار به جلو، دولت را در حالت آچمز قرار داده است چرا که اگر به استیضاح وزیر رای می داد از فانی یک قهرمان ساخته می شد و در ثانی طوری وانمود می شد که مجلس بار دیگر سنگ لای چرخ دولت می گذارد و حتما مجلس نمی توانست در موارد دیگر و به ویژه به وزیر بعدی آموزش و پرورش فشار لازم را برای انجام امور بیاورد اما مجلس در زیرکی کامل با فشار به وزیر و دولت آنها را مجاب به رسیدگی هر چه سریعتر به امور فرهنگیان و انجام اموری که نمایندگان می خواستند می نماید و از طرف دیگر دستش برای استیضاح وزیر در زمانی دیگر و در صورت عدم اجرای تعهدات باز خواهد بود. البته پیش از این، یک بار مجلس با وزیر و دولت در این زمینه خاص همکاری نموده بود تا ثابت کند سنگ لای چرخ دولت نمی گذارد و هم اینکه، شعار هم دلی و هم زبانی را رعایت کرده باشد و حالا توپ را در زمین دولت انداخته شده و از طرفی ثابت شده است رای دادن یا ندادن به وزرا دست خود مجلس است و در چنین موردی پیروزی و یا شکست معنایی ندارد.

شاید آن دسته از حامیان دولت که از این عدم استیضاح خوشحال می باشند و آن را پیروزی بزرگ قلمداد می کنند در طرحی دیگر بهتر بود تن به استیضاح وزیر می دادند تا از یک طرف فرهنگیان را راضی نگه دارند و از طرف دیگر توپ را به زمین مجلس می انداختند و نیز وزیر قوی تر را برای این وزارتخانه تعرفه می کردند.

هر چه که بود حالا وزیر ابقا شده و فانی که حالا جایگاهش در حال حاضر حفظ شده است باید خیلی بیشتر از پیش کار کند تا فرهنگیان و مجلس را راضی نگه دارد.