به گزارش هشت دی نیوز، حجت الاسلام مهدوی یادداشتی نوشته است که به شرح زیر است:

امسال به تدبیر حکیمانه نائب امام زمان، مقام معظم رهبری به سال دولت و ملت، همدلی و هم زبانی نامگذاری شد چرا که در سایه وحدت راستین و همدلی و هم زبانی اصیل، جامعه به رشد و صلاح و فلاح دست می باید. بنابراین بر همه اصحاب قلم و اندیشه و موثرین و دغدغه مندان لازم است در ابتدا سال به واکاوی عوامل تقویت وحدت ملت و دولت بپردازند و در عین حال از انذار و هشدار و اعراض از اسباب تضعیف این همدلی و هم زبانی دریغ نورزند که در این سطور سعی نگارنده بر تنذیر و اخطار نسبت به یکی از مهم ترین عوامل تفرقه وجدایی یک جامعه می باشد که بر اساس ادله عقلی و نقلی از مهم ترین عوامل شکننده وحدت بین ملت و دولت پدیده زشت اشرافی گری و اشراف زدگی است چرا که فاصله طبقاتی و بی توجه شدن به محرومین مجالی برای همدلی و هم زبانی افراد و اقشار یک جامعه نمی گذارد.

ب  همین مبناست که امیر المومنین علی علیه السلام حتی هم سفره شدن فرماندار بصره عثمان بن حنیف با یکی از اشراف شهر را مذمت نموده و در یک توبیخ نامه به او می نویسد: ” اما بعد، اى پسر حنیف، به من خبر رسیده که مردى از جوانان اهل بصره تو را به مهمانى خوانده و تو هم به آن مهمانى شتافته اى، با غذاهاى رنگارنگ، و ظرفهایى پر از طعام که به سویت آورده مى شده پذیراییت کرده اند; خیال نمى کردم مهمان شدن به سفره قومى را قبول کنى که محتاجشان را به جفا مى رانند، و توانگرشان را به مهمانى مى خوانند! به لقمه اى که بر آن دندان مى گذارى دقت کن، لقمه اى را که حلال و حرامش بر تو روشن نیست بیرون افکن، و آنچه را مى دانى از راه هاى حلال به دست آمده بخور. “

به یقین شما بر اساس ملاک و مبنای حکومت عدل علوی وقتی با خبر می شوید که یکی از میلیاردرهای شهر ( که البته سوءسابقه مشارکت و پشتیبانی در تهیه نماهنگ غیر اخلاقی و خلاف قانون در مدتی نه چندان دور، اعتراض متدینین را در پی داشته) جلسه همدلی و هم زبانی با حضور تعدادی از صاحب منصبان و شخصیت های سیاسی و اجتماعی برگزار می کند باید به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر قلم به انذار چرخاند و فریاد اعتراض آشکار نمود. چرا که وقتی مدعیان مردم داری که شخصیت و موقعیت کنونی خویش را به بها خون شهیدان و ایثارگری مردم رشید و فهیم ایران بدست آورده اند امروز بی محابا با صاحبان ثروت که دارای حسن شهرت نیستند، عکس یادگاری می گیرند فردای نه چندان دور برای حفظ قدرت و جایگاه و یا ارتقا مقام و موقعیت از این مکنت حتما بهره های غیر مشروع می گیرند و این یعنی جدایی دولت مردان و صاحب منصبان از توده عام مردم.

زیرا اگر دستیابی به مراکز مهم و حساس کشور مبتنی بر باندهای قدرت و ثروت باشد نه بر اساس لیاقت و شایستگی ها، آن هم به پشتوانه عقبه اجتماعی مردمی یقینا وحدت اصیل و ماندگار و پایدار بین دولت و ملت تحقق پیدا نمی کند و از این باب می باشد که مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس هشتم سفارش داشته اند « این خیلى خطر بزرگى است که کسى به خاطر تأمین نمایندگى در یک دوره، نزدیک بشود به صاحبان ثروت یا به صاحبان قدرت؛ این خیلى چیز بدى است؛ این از آن چیزهائى است که خداى متعال از آنها نمی گذرد و انتقام خواهد گرفت … و روى جامعه اثر منفى می گذارد.»

یقینا این انذار و هشدار به همه مسئولین و مقامات کشوری و لشگری قابل تعمیم می باشد و یا تاکیدات امام راحل قدس سره مبنی بر دوری از اشراف زدگی و مرفهین بی درد باید آویزه گوش مسئولین گردد که « آن روزی که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد، آن روز است که باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم. آن روزی که رئیس جمهور ما خدای نخواسته، از آن خوی کوخ‏نشینی بیرون برود و به کاخ‏نشینی توجه بکند، آن روز است که انحطاط برای خود و برای کسانی که با او تماس دارند پیدا می‌‏شود. آن روزی که مجلسیان خوی کاخ‏نشینی پیدا کنند خدای نخواسته، و از این خوی ارزنده کوخ‏نشینی بیرون بروند، آن روز است که ما برای این کشور باید فاتحه بخوانیم. ۰۱/۰۱/۱۳۶۲»

یکی از نقاط برجسته در کلام امام خمینی(ره)‌ این است که صاحبان واقعی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را پابرهنگان می دانند و مدام بر این اصل تاکید دارند ایشان طی سخنانی که در دیدار مسئولین نظام در تاریخ ۷/۶/ ۶۱ داشته اند، می‌فرمایند : « برای حیثیت خودتان، برای حیثیت کشورتان، باید این سر و پا برهنه ‏ها را نگه‏شان دارید؛. اگر یک وقت سر خورده بشوند از دولت و خیال کنند که دولت دارد برای خودش یک کارهایی انجام می‏دهد و برای ما نیست و چطور، آن وقت هست که شما هر کدامتان ـ خدای نخواسته ـ از بین بروید، یک کسی برایتان فاتحه نمی‏‌خواند. ۷/۶/ ۶۱» و یا این که : «وقتی که اشراف – به قول خودشان – و اعیان و متمکنین و یال و کوپالدارها، متصدی امور یک کشور شدند، قهرا اینها مردم را به حساب نمی‏آورند. این یک امر قهری است و در مقابل یک قدرتمند بزرگتر از خودشان خاضع‏اند و در مقابل ضعفا و ملت خودشان، جابر و ستمگر. صحیفه امام – جلد ۱۸»

امام خمینی (ره)در منشور روحانیت نیز به این اصل اشاره دارد که «یکی از وظایف روحانیت مقابله با سرمایه داران زالو صفت است و روحانیت باید مانند همیشه در صف اول مبارزه با خوی اشرافیت به پا خیزد. امام خمینی (ره) می فرماید: روحانیت متعهد، به خون سرمایه‏‌داران زالو صفت تشنه است و هرگز با آنان سرآشتی نداشته و نخواهد داشت.

روحانیت متعهد، به خون سرمایه‏‌داران زالو صفت تشنه است و هرگز با آنان سر آشتی نداشته و نخواهد داشت. آن‌ها با زهد و تقوا و ریاضت درس خوانده‏‌اند و پس از کسب مقامات علمی و معنوی نیز به‌‌ همان شیوۀ زاهدانه و با فقر و تهیدستی و عدم تعلق به تجملات دنیا زندگی کرده‏‌اند و هرگز زیر بار منت و ذلت نرفته‏‌اند. دقت و مطالعه در زندگی علمای سلف، حکایت از فقر و نهایتاً روح پرفتوت آنان برای کسب معارف می‌‏کند که چگونه در پرتو نور شمع و شعاع قمر تحصیل کرده‌‏اند و با قناعت و بزرگواری زیستند. (منشور روحانیت)»

و یکی از نکاتی که قرآن کریم به آن پرداخته است. نقش منفی مرفهین بی درد و عیاشان یک جامعه در روند وحدت و پیشرفت آن است. در طول تاریخ اولین قشری که دعوت انبیای الهی را اجابت نموده اند مستضعفین و کوخ نشینان بوده اند در حالی که به نص آیات متعدد قرآن مهم ترین گروهی که مقابل انبیاء ایستادگی می کردند اشراف و خوشگذرانها و به تعبیر قرآنی «ملا» و « مترفین» بودند. قرآن کریم درباره آنان فرموده فرموده است « هیچ پیامبر هشدار دهنده ای را در جامعه ای نفرستادیم مگر آنکه اشراف و خوش گذران (مترفین) آن جامعه گفتند: ما به آنچه شما مامورش شده اید کافریم و گفتند ( باور داشتند) ما از جهت اموال و فرزندان بیشتر و برتریم و عذاب نخواهیم شد. (سبا ۳۵ – ۳۴)

و در آخر بیان نقش منفی اشراف و اشرافی گری برای یک جامعه در قرآن مبحثی طولانی است که ان شا الله به مجال دیگر و مقال مفصل تر واگذار می گردد.

                                                                                        سعید مهدوی