گنجشکی با عجله و تمام توان به آتش نزدیک می شد و بر می گشت!
پرسیدند چه می کنی؟
پاسخ داد: در این نزدیکی چشمه آبی هست و من مرتب نوک خود را پر از آب می کنم و آن را روی آتش می ریزم:
گفتند: حجم آتش در مقایسه با آبی که تو می آوری بسیار زیاد است!
و این آب فایده ای ندارد!
گفت: شاید نتوانم آتش را خاموش کنم، اما آن هنگام که خداوند می پرسد: زمانی که دوستت در آتش می سوخت تو چه می کردی؟ پاسخ می دهم: هر چه از من بر می آمد انجام دادم.
این داستان حکایتی دارد بر زندگی و فرهنگ دینی و اسلامی ما و حکایتمان از این قرار است:
۱- در اواخر سال فرهنگ هستیم تنها چیزی که غریب مانده فرهنگ هست با وجود اینکه حضرت آقا فرمودند فرهنگ مثل اکسیژن برای بدن است.
۲- عده ای هم آسیب را گفتند ولی راهکار ندادند و سلیقه ای عمل کردند
۳- در این عرصه عده ای هم با بی تفاوتی و نا امیدی حرف دشمن را زدند و گفتند مسائل فرهنگی جامعه به ما ربطی ندارد
۴- بعضی ها در کار فرهنگی فقط شعار دادند حرف زدند
۵- و در نگاه دیگر عده ای هم دنبال برگه بازی و اضافه کاری و مستند برداری صوری کار فرهنگی بودند
۶- و در پایان عده ای هم با ایمان راسخ با شور شوق فراوان و با امید به موفقیت هر چند با دست خالی ولی با روحیه جهادی با تمام وجود ندای ولی زمان خویش را لبیک گفتند و راهکار فرهنگی دادند و عمل کردند چه زیباست
داستان گنجشک و آب
نکته:

با توجه به فرمایش امیر بیان، امیر المومنین حضرت علی (ع) قوی ترین و اثر گزارترین پیشرفت در کار فرهنگی وظیفه مسئولین بزرگوار جامعه می باشد .
و در بیان زیبای دیگر می فرمایند: هرکس به وقت یاری رهبرش در خواب باشد زیر لگد دشمن بیدار می شود
منبع: غررالحکم