می‌گویند زمانی که روس‌ها آذربایجان را گرفته بودند، روز عاشورا که بیست تا سی هزار قمه زن در خیابان‌های تبریز آمده بود، همان‌روز روس‌ها عالم مشروطه خواه و مجاهد تبریز-میرزاعلی ثقه الاسلام تبریزی- را گرفته بودند و می‌خواستند اعدامش کنند،در میدان مرکزی شهر این آخوند مجاهد را آوردند به دار بکشند، بیست هزار مرد هم در خیابان‌ها، قمه می‌زدند، یکی رفت پیش قمه زنها ، گفت شما که این‌ها را توی سر خودتان می‌زنید، من نمی‌گویم توی سر روس‌ها بزنید ولی لااقل با همین قمه ها بیایید به میدان اعدام و پای چوبه دار که این‌ها ببینند بیست هزار آدم قمه به دست آمده و بترسند و ایشان را به دار نکشند، قمه زن ها گفتند برو خجالت بکش، اباعبدالله را سیاسی نکن، امام حسین را بگذار برای ما، امروز ما آمدیم با امام حسین حال کنیم و قمه بزنیم … خب این نوع امام حسین را ، انگلیس و روس قمه هایش را می‌خرند و هدیه می‌دهند…[۱]

دینی که از دل این اندیشه در می آید که تبعاتی دارد که گاه چند نسل درگیر آن هستند که به اختصار در ادامه به بعضی از آنها پردخته می شود:

یکی از عمده ترین تبعات این مشکل دل زدگی و خسته شدن از یک اعتقاد مذهبی بی ثمر است. تمام دستور العمل هایی که در دین آمده اعم از اخلاقی، فقهی و اعتقادی از روی حکمت بوده و در شیوه و میزان آن ظرفیت‌های عامه مردم لحاظ و برای هرکدام ثمر و اثری در نظر گرفته شده است. حال اگر با اعمال سلیقه ها، تغییراتی در دستورات دینی به وجود آوردیم و با آن کار آثار مترتب بر دستورات صحیح  را از بین ببریم، متمسکین به این گزاره های مذهبی پس از مدتی با ندیدن نتیجه و تغییر در زندگی ، حکم به دروغ بودن کل ماجرا نموده و از بیخ و بن منکر اصول دینی و مذهبی می‌شوند و وادی زندگی آنان عوض خواهد شد. به عنوان مثال ما برای شیوه های عزاداری یک اصول کاربردی داریم؛ و زمانی که از این اصول تخطی می‌کنیم باید منتظر پدیده ای به نام گریز از هیئت که مجمع دینداران است باشیم.

یکی از روحانیون در مورد این مسئله تجربه ای را مطرح می کردند که “زمانی در یکی از هیئات ، دو جوان را می‌شناختم که شور و هیجان زیادی داشتند؛ اما پس از مدتی کلیپ های موسیقی زیر زمینی آن‌ها بیرون آمد، به نحوی که انسان از شنیدن اشعار آن‌ها شرمنده می‌شد. روزی در خیابان جمهوری تهران یکی از آن‌ها را دیدم و جویای علت شدم چنین گفت :

شبی در هیئت، مداح وارد شور شد و شروع نمود به گفتن این جمله “سلطان همه اسباس اسب حضرت عباس ” از هیئت که آمدم بیرون با خودم گفتم ما برای یک اسب ۴۵ دقیقه به سر و سینه زدیم. این چه کاریست ؟ بعد از آن ماجرا با خودم درگیر بودم که هیئت برای من چه کرد؟! به این نتیجه رسیدم که هیئت رفتن کار بیهوده ایست و باید دنبال راه دیگری بروم.”

این ثمره خروج از چهار چوب عزاداری صحیح است و این یعنی خیانت به دستگاه سید الشهدا(علیهم السلام)

عدم گرایش انسان‌های محقق در دنیا به مکتب حق

دومین معظلی که به وجود می آید عدم گرایش انسان‌های محقق در دنیا به مکتب حق است. زمانی که در غبار سلیقه‌ها چهره واقعی، اثرگذار و عقلانی دین پوشانده می‌شود، انسان‌ها محققی که قصد تحقیق در مورد دین را دارند به تناقض رسیده و از مسیر حق روی گردان می‌شوند؛ به عنوان مثال زمانی که در روز عاشورا قمه ها را بر سر می‌زنند و فیلم آن به تیتر اول سایت یاهو تبدیل می‌شود، دیگر نباید انتظار داشت دیگران حاضر به پذیرش این مکتب باشند .

گروهی از جوانان مسیحی مصر برای تحقیق به ایران آمدند و در جلسات معرفی مکتب زمانی که به واژه سید الشهدا(علیه السلام) رسیدند به استاد خود گفتند از او حرف نزن! استاد که گمان می‌کرد همه انسانهای آزاده به وادی حسین (علیه السلام) علاقه مند باشند، با تعجب سوال کرد چرا نباید از او حرف بزنم؟!  جوان مسحیی گفت چون او و تابعینش از وحشی ها هستند. تعجب استاد بیشتر شده و دلیل این کلام را خواستار شد که در جواب با ۳۰۰ قطعه تصویری از مراسمات قمه زنی در هند و عراق و ایران رو به رو شد.[۲]