فضای امید کاذب برای نتایج توافقات هسته ای ایجاد نکنیم

فردا هرچه باشد با کار و تلاش و تولید و کسب وکار امروز بهتر می توانیم فردا را بسازیم. نباید دچار امید کاذب شویم و رکود خودخواسته را به اقتصاد و زندگی مردم تحمیل کنیم و تیم مذاکره کننده را با انتظارات خود تحت فشار قرار دهیم.

فضای امید کاذب برای نتایج توافقات هسته ای ایجاد نکنیم

به گزارش ۸دی نیوز به نقل از بولتن نیوز، برخی رسانه ها  و کارشناسان سیاسی و اقتصادی، با اعلام دیدگاه های خوش بینانه خود از نتایج مذاکرات هسته ای، و احتمال توافق در روزهای باقی مانده، جو کاذبی را در فضای سیاسی و اقتصادی کشور ایجاد کرده اند.
این نوع خوش بینی رسانه‌ها مبنی بر این که توافقات انجام و اختلافات دو طرف به اتمام رسیده است، با هر هدفی که باشد باعث ایجاد فضای امید کاذب در میان مردم است.

زیرا از یک سو موجب می شود که  اقتصاد کشور تا آذر ماه در رکود و انتظار باقی بماند که این امر تهدیدی اقتصادی و مغایر با اقتصاد مقاومتی است.
برخی فعالان اقتصادی و مردم از خرید و فروش کالاها و خدمات و سرمایه گذاری ها، دست کشیده اند و منتظر تحولات بعد از آذرماه هستند تا به عنوان مثال، با کاهش قیمت مسکن و خودرو و ارز و… اقدام به خرید کنند.
در نتیجه در این دو ماه باقی مانده، کشور در رکودی خودخواسته قرار می گیرد و تولید و مصرف و خرید وفروش راکد می شود.
اما این موضوع کاملا خلاف اقتصاد مقاومتی و تامین نیاز از داخل و کشور و در نتیجه سعی و تلاش و کار و اشتغال است.
نکته حایز اهمیت آن است که حتی با وجود تحقق توافقات مورد انتظار، بلافاصله نمی توانیم شاهد رفع تحریم ها، کاهش شدید آن، کاهش شدید نرخ ارز، افزایش قابل توجه صادرات نفت، نقل و انتقال بهتر ارز و واردات کالا و… باشیم و هر یک از این انتظارات، به گذشت زمان و تصمیم گیری و کاهش تدریجی تحریم ها نیاز دارد.
همان طور که برخی کشورهای غربی مذاکره کننده اعلام کردند، احتمال نتیجه توافقات بر کاهش تحریم ها، تدریجی خواهد بود و ممکن است چند ماه یا چند سال طول بکشد و همه تحریم ها یکباره حذف نشود.
در نتیجه شرایط اقتصاد مقاومتی و تامین نیازها از داخل کشور، صرفه جویی، کاهش واردات و افزایش صادرات غیر نفتی، تامین نیاز تولید کنندگان، اصلاح ساختار اقتصاد و بانک ها و شرکت های تولید کننده، تلاش برای توسعه صنعت نفت و سایر صنایع و اصلاح بازارها و صنایع مختلف و… موضوعی است که حداقل برای چند سال آینده و حتی در صورت کاهش تحریم ها، باید مورد توجه باشد.
اثر منفی دیگر این دیدگاه خوش بینانه آن است که در صورت عدم تحقق این انتظارات، و کاهش نیافتن تحریم ها، بخشی از بازار و فعالان اقتصادی که در انتظار تحولات خوش بینانه هستند، دچار نوعی سرخوردگی و دلسردی خواهند شد و مدتی طول می کشد که واقعیت ها را بپذیرند و دوباره مشغول فعالیت شوند و چارچوب اقتصاد مقاومتی را اجرا کنند. در نتیجه در این مدت که با رکود و انتظار مواجه شده اند با خسارت و زیان مواجه خواهند شد.
حال آن که اگر شرایط اقتصاد مقاومتی و شرایط واقعی اقتصاد مورد توجه باشد و دل به این خوش بینی ها ندهیم، باعث خواهد شد که واقعیت را بپذیریم و با کار و تلاش برای کاهش مشکلات، به آینده امیدوار باشیم اما به دیگران تکیه نکنیم بلکه به توان داخلی اقتصاد تکیه کنیم و تولید داخلی را تقویت نماییم.

مشکل دیگری که این خوش بینی ها ایجاد می کند، آن است که  مطالبه مردمی را افزایش و موجب اثرگذاری نامطلوب بر تیم مذاکره کننده خواهد شد.
یعنی مردم انتظار دارند که مذاکرات به نتیجه برسد تا تحریم ها کاهش یابد و اقتصاد بهتر شود و… این موضوع باعث می شود که تیم مذاکره کننده به جای آن که احساس پشتیبانی و وقت بیشتر برای تحقق حقوق هسته ای ایران را داشته باشد تا نتیجه سال ها مقاومت و تاکید بر حقوق هسته ای را ببیند، سعی می کند که مذاکرات هر چه زودتر به نتیجه برسد.
اما این موضوع، قدرت چانه زنی تیم ایرانی را کاهش خواهد داد و باعث خواهد شد که موضوعات مطرح شده با سرعت ودقت کمتر به پیش برود.
لذا شایسته است به جای  آن دچار خوش بینی شویم و دائم در رسانه ها و محافل، زمان را برای دسترسی به توافقات کوتاه کنیم، و انتظارات و مطالبات را افزایش دهیم، برنامه اقتصاد مقاومتی و کاهش مشکلات را طبق برنامه یکسال اخیر به پیش ببریم و به مردم و فعالان اقتصادی سیگنال غلط ندهیم.
زیرا حتی در صورت دسترسی به بهترین نوع توافق، سال ها زمان خواهد برد که تحریم ها به تدریج کاهش یابد و شرکت های خارجی فعالیت خود را عادی سازند و نتیجه واردات و صادرات کالاها و خدمات و راه اندازی طرح ها و کارخانه ها و…. را شاهد باشیم.
کاهش قیمت ها، نرخ ارز و… نیز قطعا به دوره قبل ازتحریم بر نمی گردد و شاخص هایی مانند رشد نقدینگی و تورم، افزایش سطح انتظارات، رشد منفی اقتصادی، بیکاری، تغییر هرم جمعیتی و عرضه نیروی کار و… باعث خواهد شد  که اقتصاد نیازمند زمان برای بازگشت به دوره قبل از تحریم باشد.
اما اگر به روند کنونی که در دولت آقای روحانی برای اصلاح سیاست ها و ساختار اقتصاد در چارچوب اقتصاد مقاومتی پرداخته توجه کنیم و سیاست کاهش تورم، بهبود رشد و کمک به تولید، اصلاح ساختار بانک ها، بهبود روند صنعت نفت وگاز کشور، کاهش مشکلات خودروسازان، بهبود قیمت ها و کاهش سوء مدیریت ها را به پیش ببریم چه در شرایط تحریم و چه در شرایط کاهش تدریجی تحریم ها، اقتصاد منافع بیشتری خواهد شد.
لذا بهتر است که به جای خوش بینی و رکود و انتظار برای دسترسی به انتظارات، به کار و تلاش، خرید وفروش کالا، سرمایه گذاری، بهبود شرایط و… بپردازیم.
مطمئنا کسانی که در این دوره کار و تلاش می کنند و زمینه بهبود را آغاز می کنند در شرایط حذف تحریم ها نیز موفق تر از دیگران خواهند بود و در صورت عدم کاهش تحریم ها نیز حداقل فرصت امروز را به فردا واگذار نمی کنند.

ضرب المثل های مختلفی در ادبیات ایران در این زمینه ها وجود دارد، که تاکید دارد: کار امروز را به فردا نگذار، سیلی نقد به از حلوای نسیه است، و…
داستان چوپانی که به کوزه روغن خود دلخوش بود و دست آخر برای تربیت کودکان خود، چوب دستی را بالا برد و کوزه را شکست نباید فراموش شود. نباید با خوش خیالی امروز را تباه کنیم و روزگار را بگذرانیم تا به امید فردا باشیم.
فردا هرچه باشد با کار و تلاش و  تولید و کسب وکار امروز بهتر می توانیم فردا را بسازیم. نباید دچار امید کاذب شویم و رکود خودخواسته را به اقتصاد و زندگی مردم تحمیل کنیم و تیم مذاکره کننده را با انتظارات خود تحت فشار قرار دهیم…

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه