به گزارش ۸دی نیوز به نقل از «لاهیجان» ، محدوده اشکور از جنوب به قزوین از مغرب به املش و رودبار الموت و از شرق به بخش کوهستانی شهرستان رامسر،تنکابن و از شمال به دامنه‌های کوهستانی رحیم آباد و رامسر متصل بوده و در فاصله ۹۰ کیلومتری شهر لاهیجان قرار دارد.

اشکورات رودسر به ۳ دهستان تقسیم شده است: اشکور سفلی، اشکور علیا و سیارستاق ییلاقی و اشکور شوئیل . این منطقه به دلیل شرایط و طبیعت کوهستانی، دارای زمستان‌های بسیار سرد و پربرف و تابستان‌های خنک و ملایم می باشد و این امر باعث شده که درفصول پاییز وزمستان جمعیت به حداقل و در بهار و تابستان به حداکثر ممکن برسد.

این منطقه، به علت دارا بودن چشمه سارها، دریاچه‌های طبیعی، چشمه‌های آب معدنی، رودخانه‌های زلال و غارهای فراوان و پاکی هوا توجه مردم را به خود جلب کرده است.

مناطقی از کوهستان‌های اشکورات بر اثر کاوش‌های انجام گرفته به آثار و شواهد گوناگونی مخصوصا قبور مربوط به دوران نبوع تا دوران ساسانی و بعضا نیز از دوران اسلامی نیز بدست آمده و این خود نشان از قدمت منطقه دارد.

منطقه اشکور علاوه بر داشتن آب و هوای ییلاقی، منابع زیر زمینی، باغات فندق و گردو، زمین های مزروعی گندم و جو٬ عدس و لوبیا، سیب زمینی،سیر و پیاز و گیاهان دارویی از قبیل گل گاوزبان، بنفشه، کنگر، گل پر، گزنه، گون، همیشه بهار، قارچ های خوراکی، بابا آدم (کو لا کولا) و … را می توان نام برد.

روستای لسبو از توابع دهستان شوئیل، بخش رحیم آباد شهرستان رودسر است که در ۹۰ کیلومتری شهرستان لاهیجان قرار دارد.

به گفته مردم این روستا، تا نزدیک ترین روستای قزوین فاصله اندک است و اکثر روستائیان در قزوین نیز خانه ای برای خود دست و پا کرده اند،اما همگی بر این نکته تاکید داشتند که گیلانی هستند و قزوین برای شش ماهه دوم سال است.

الیاس عبدی یکی از ریش سفیدان منطقه در گفتگو با خبرنگار «لاهیجان» با ناراحتی از نبود امکانات کشاورزی در این منطقه و عدم توجه مسئولین استان گیلان به این روستا گفت: تنها کشاورزی مردم این روستا ، فندق است که آن هم با برف سنگین امسال یخ زد و محصولی نداد.

کربلایی الیاس ادامه داد :قبلا تمامی مردم این روستا گوسفندان زیادی داشتند و لسبو رونق خاصی داشت اما تمامی فرزندان من از این روستا به قزوین و رودسر رفته اند، چون درآمدی وجود ندارد.

وی که با دیدن دوربین عکاسی تصور می کرد که خبرنگار تلویزیون به این روستا آمده با بیان اینکه قبل از انقلاب در این روستا هیچ امکاناتی نداشتیم و جوانان روستا برای کار به شهرهای اطراف می رفتند افزود : لوله کشی آب، کنتوربرق و تلفن کجا بود پسرم ،اما اکنون از لحاظ دولتی به این روستا اهمیت می دهند و رسیدگی می کنند .

وی با بیان اینکه قبل از انقلاب ما عکس امام خمینی(ره) و رساله ایشان را داشته و هنوز هم داریم ادامه داد: رساله آیت الله بهجت را هم دارم،برگزاری یادواره شهدا و مراسم علم واچینی مردم این منطقه هرساله پررونق تر از سالهای قبل انجام می گیرد.

کربلایی الیاس افزود: من در جوانی نجار ماهری بودم و به شهرهای اطراف برای نجاری و ساخت خانه و تلمبار به اکثر شهرهای گیلان و مازنداران سفر کرده ام.

وی با شنیدن نام لاهیجان با تلفظ نام اشتباه روستای چوشل به نام جوشل گفت: برای مردم چوشل خانه های زیادی ساختم و در روستای دیوشل هم با بریدن چوب جنگل ، برای مردم آن مناطق خانه می ساختم.

کربلایی الیاس با بیان اینکه تقریبا صد و پنجاه خانوار در این روستا زندگی می کنند که از نیمه دوم سال این تعداد کمتر شده و سی خانوار را در این روستا نگه می داریم افزود: زمستان که می شود برف زیادی در این منطقه می بارد که عملا رفت و آمدتعطیل است.

پیرمرد  با بیان اینکه دو مشکل اساسی مردم این روستا نبود جاده مناسب و نبود گاز است گفت : با مشکل گاز ساخته ایم و می سازیم اما راه مناسب برای این روستا مهم است. مردم این روستا پس از گذشت سی و چند سال از انقلاب اسلامی هنوز راه مناسب ندارند و با موتور و یا ماشین کمک دار باید به شوئیل بیایند.

روستای لسبو دارای دو امامزاده واجب التعظیم به نامهای آقاسید ابراهیم و آقاسیدقاسم(ع) می باشند که در منطقه ای نزدیک به روستای لسبو به نام قتلگاه به شهادت رسیده اند.

وجود این دو امامزاده که قبله دلهای مردم منطقه است باعث شده که سازمان اوقاف و امورخیریه استان گیلان به همراه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری چندین زائرسرا برای حضور زائرانی که قصد اقامت چند روزه در این منطقه دارند تاسیس کند.