بازی “مکعب روبیک” در زمین یانکی‌ها

بازی “مکعب روبیک” در نیویورک یعنی حضور در زمین آمریکا و اعلام این مساله که تکلیف مذاکرات ایران و ۱+۵ در آنجا مشخص می شود، با هیچ تدبیر و اعتدالی همخوانی ندارد

بازی “مکعب روبیک” در زمین یانکی‌ها

به گزارش ۸دی نیوز به نقل از خیبر آنلاین، شاید روزی که “ارنو روبیک” مجارستانی به فکر ابداع مکعب روبیک (جورچین مکانیکی) بود، هرگز گمان نمی کرد که از این مکعب جادویی در موضوعات مهم جهانی همچون مذاکرات هسته ای ایران و ۱+۵ نیز صاحب کرسی شود.

بیش از یکسال است که نمایندگان جدید ایران در مذاکرات هسته ای با دیدگاه خود که البته نوعی بازگشت به عقب و تکرار روند ۱۱ سال قبل هست، میداندار عرصه دیپلماسی و مذاکراتی کشور شده اند و البته برخلاف پیش بینی ها و غوغاسالاری های رسانه ای، کمترین دستاورد ملی را به دست آورده اند.

براساس این گزارش، در شرایطی که دولت یازدهم جهت انجام مذاکرات و راه رفتن روی خط قرمز و بعضا آن سوی این خط، در تاریخ انقلاب اسلامی بیشترین فرصت و امکان را در اختیار داشته و دارد، اما این دوران تاکنون یکی از کم دستاوردترین دوران های مذاکراتی برای ایران به حساب می آید.

ایران براساس برنامه مشترک اقدام (توافق ضعیف ژنو) که در تاریخ سوم آذرماه ۹۲ منتشر شد، انجام اقدامات داوطلبانه ذیل را پذیرفت و به جهت نشان دادن حسن ظن، از همان نخستین دقایق انتشار توافقنامه، نسبت به اجرای آنها وارد فاز اجرایی شد:

  • از اورانیوم موجود غنی ­شده تا ۲۰ درصد، نیمی را به­ صورت اکسید ۲۰ درصد برای ساخت سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران نگهداری ­کند. بقیه UF6 با غنای ۲۰ درصد را به مواد کمتر از ۵ درصد رقیق نماید. عدم ایجاد خط تبدیل مجدد.
  • ایران اعلام می­ کند برای این دوره ۶ ماهه، اورانیوم را بیشتر از ۵ درصد غنی­ سازی نخواهد کرد.
  • ایران اعلام می­کند که هیچ پیشرفت بیشتری در فعالیت­های خود در تأسیسات غنی سازی سوخت نطنز۱، فردو۲ یا راکتور اراک۳ (که با نام IR40 توسط آژانس شناخته می­شود) انجام نخواهد داد.
  • هنگامیکه خط تبدیل UF6 غنی­شده تا ۵ درصد به UO2 آماده گردید، ایران تصمیم گرفته است مواد UF6 جدیداً غنی­ شده تا سطح ۵ درصد طی دوره شش ماهه را به اکسید تبدیل کند، همان­گونه که در برنامه عملیاتی­ کردن تأسیسات تبدیل، به آژانس بین­ المللی انرژی اتمی اعلام کرده ­است.
  • عدم محل­های جدید برای غنی ­سازی .
  • ایران کارهای تحقیق و توسعه تحت پادمان خود شامل کارهای تحقیق و توسعه جاری غنی­ سازی خود را که با هدف انباشت اورانیوم غنی ­شده صورت نمی­ گیرد، ادامه خواهد داد.
  • عدم بازفرآوری یا ساخت تأسیساتی که توانایی بازفرآوری داشته باشد.

همچنین، در بعد نظارتی نیز، دولت یازدهم بیشترین فرصت را به غربی ها تقدیم نمود:

  • ارائه اطلاعات مشخص به آژانس بین ­المللی انرژی اتمی، شامل اطلاعات درباره طرح­های ایران برای تأسیسات هسته ­ای، تشریح هر ساختمان در هر ساختگاه هسته­ ای، تشریح میزان فعالیت برای هر مکانی که فعالیت­های هسته ­ای مشخص دارد، اطلاعات درباره معادن و کارخانه های تولید اورانیوم و اطلاعات درباره مواد چشمه پرتوزا. این اطلاعات در طی ۳ ماه از تصویب این اقدامات ارائه خواهد شد.
  • تحویل پرسش­نامه به­ روز شده راکتور اراک، که توسط آژانس با نام IR40 شناخته می­شود، به آژانس.
  • اتخاذ گام­هایی برای توافق با آژانس بین­ المللی انرژی اتمی برای انعقاد رهیافت پادمان درباره راکتور اراک، که توسط آژانس با نام IR40 شناخته می ­شود.
  • دسترسی روزانه بازرسان آژانس بین ­المللی انرژی اتمی به فردو و نطنز، در مواقعی که آنها برای راستی آزمایی اطلاعات طراحی(DIV) و راستی آزمایی موجودی میانی(IIV) و راستی آزمایی انبار گردانی (PIV) و بازرسی­های بدون اطلاع قبلی، در ساختگاه حضور ندارند، .با هدف دسترسی موارد ضبط ­شده آف لاین دوربین­های نظارتی.

علاوه بر موارد فوق، دسترسی بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز شامل دست و دلبازی دولتمردان مدعی اعتدال و تدبیر شد:

  • کارگاه­های مونتاژ سانتریفیوژ۴
  • کارگاه­های تولید روتور سانتریفیوژ و انبارهای محل نگهداری آنها
  • معادن اورانیوم و کارخانه ­های تولید اورانیوم

همه اینها، تعهدات داوطلبانه ای بود که از سوی تیم مذاکره کننده پذیرفته شد و پس از انشار توافق ضعیف ژنو، ایران ملزم به اجرای آنها گردید و تخطی از هرکدام، به معنای نقض توافق و بلندترشدن دیوار بی اعتمادی میان غرب و کشورمان معنا شد.

طرف غربی نیز در برابر تعهدات نقدی دولت یازدهم در “برنامه مشترک اقدام”، مشتی وعده نسیه نیم بند با اما و اگرهای فراوان را متعهد شد که در اجرای برخی از آنها تاکنون سرباز زده، بعضی را با تاخیر و شایبه های مختلف اجرایی کرده و نسبت به مواردی هم اقداماتی برخلاف توافق ضعیف ژنو مرتکب شده است که اعمال تحریم های چندباره جدید آمریکا علیه ایران جزو این موارد به حساب می آید.

با این همه و در میان اعلام رسمی عدم خوشبینی سران نظام به مذاکرات اینچنینی، به جهت اصرار دولتمردان، بحث “نرمش قهرمانانه” در دستور کار قرار گرفت تا دولت، در چارچوبی که البته برای نخستین بار تا این حد باز و فراخ شده و به نوعی اتمام حجت برای غرب پرستان و آمریکادوستان به حساب می آید، به آنچه که نسبت به آن خوشبین بود، دست یابد.

ماحصل این فضادادن و آن دست و دلبازی تاکنون، به مذاکرات پرشمار و کم بازدهی منجر شده که اگر تیم مذاکره کننده مانند سید عباس عراقچی پس از هر مذاکره ای از آن با عبارت “مفید” و “سازنده” یاد می کند، اما در عالم واقع، نه تنها اتفاق مثبتی برای کشورمان به ارمغان نداشته بلکه ضمن هدردادن فرصت و زمان، با غرور ملی و استفاده از پتانسیل و توان داخلی کشورمان نیز تعارضاتی ایجاد کرده است.

دولت یازدهم تاکنون تا هر سطح و میزانی که درخواست داشته، با طرف های غربی به مذاکره پرداخته است. از تماس تلفنی بی سابقه و نابجای روسای جمهوری ایران و آمریکا تا مذاکرات چندباره وزرای خارجه دوکشور و مقامات ارشد دستگاه دیپلماسی و…

بنابراین، در این باره تیم مذاکره کننده که براساس گفته های اخیر شیخ حسن روحانی، شخص وی رهبری آن را برعهده دارد، کمترین بهانه ای برای علل به نتیجه نرسیدن احتمالی مذاکرات ندارد.

تمام نهادهای نظام و قوای کشور و مسئولان مختلف به صورت یکپارچه از تیم مذاکره کننده حمایت کردند و تنها متخصصان حقوقی، فنی، دیپلمات ها، دانشجویان و طلاب و نیروهای بصیر حزب اللهی و انقلابی بودند که در مواقع مختلف، انتقادها و تذکراتی را مطرح نمودند؛ تذاکراتی که البته با بدترین توهین ها از سوی مقامات ارشد دولتی مواجه شد و بعضی از همین نخبگان، همینک در راهروهای دادگاه مشغول پاسخ به شکایت هایی هستند که در این باره از آنان صورت گرفته است.

اینک، پس از دهها جلسه آشکار و پنهان و مذاکراتی که اکثرا محرمانه و به دور از چشم ملت صورت گرفته، به بخش نهایی آن نزدیک می شویم و خبرها حکایت از آن دارد که “مکعب روبیک” ادعایی وندی شرمن آمریکایی، در سفر چند روز آینده تیم مذاکره کننده و شخص رییس دولت یازدهم به نیویورک بار دیگر در اختیار طرفین قرار خواهد گرفت تا هرکدام، این جورچین را براساس نظر خود کنار هم قرار دهند.

در توافق ضعیف ژنو دوبار تاکید شده که “هیچ چیزی توافق نمی شود مگر اینکه در مورد همه چیز توافق شود” و این یعنی یا باید ایران در برابر زیاده خواهی های آمریکا و غرب عقب بکشد یا مستکبران از گستاخی و تعدی به حقوق ملت ایران دست بردارند.

“مکعب روبیک” هرگز یک بازی “برد – برد” نیست و آنانکه مدعای آن هستند یا با قواعد بازی آشنایی ندارند و یا خدای ناکرده مقصود دیگری را از این عبارت عوامفریبانه در سر می پرورانند.

یکی از نکات مورد تاکید منتقدان گسترده توافق ضعیف ژنو و روند مذاکرات فعلی، عدم حضور در زمین حریف است که متاسفانه این تذکر منطقی، مورد بی توجهی تیم مذاکره کننده قرار گرفته است.

بازی “مکعب روبیک” در نیویورک یعنی حضور در زمین آمریکا و اعلام این مساله که تکلیف مذاکرات ایران و ۱+۵ در آنجا مشخص می شود، با هیچ تدبیر و اعتدالی همخوانی ندارد.

به هرحال، در حال حاضر تنها می توان امید داشت که تیم مذاکره کننده ایرانی و شخص حسن روحانی در سفر آتی خود به نیویورک، برخلاف سال گذشته، مرتکب اقدامات نابجا نشوند و برای رسیدن به آنچه که اصرار داشتند، ترکیب رنگی مدنظر آمریکا و غرب را در این مکعب جادویی کامل نکنند.

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه