به گزارش ۸دی نیوز به نقل از انصارحزب الله، رئیس جمهور روحانی در جریان سفر اخیرش به مشهد مقدس و در جمع خانواده های شهدا و ایثارگران حرفهای داغی درباره ضرورت رعایت عفاف و حجاب زد.

مشخص نشد که شمّ سیاسی و امنیتی روحانی به کارش آمد یا همان ذکاوت همیشگی رئیس جمهورها! کمکش کرد؛ اما هرچه بود، روحانی در جمع خانواده های شهدا آنچنان صحبتهای مدافعانه و انقلابی و مطلوبی را درباره حجاب بر زبان راند که اگر کسی تاریخ و عنوان خبر را نخوانده بود، بعید نبود که فکر کند الآن اول انقلاب و این شیخ حسن روحانی جوان (همان که به امام خمینی(ره) لقب «امام» را داده) است که دارد برای تعدادی از انقلابیون درباره ضرورت رعایت عفاف و حجاب صحبت می کند!

روحانی از این گفته بود که ما برای عفاف و حجاب جنگیده‌ایم و نمی‌گذاریم میراث شوم پهلوی دوباره خودنمایی کند و تأکید کرده بود: پیکرهای بی‌جان (مردم) بر روی سنگ‌های مسجد گوهرشاد به زمین افتاد اما از حجاب و عفاف دفاع کردند…

اما هنوز چند ساعت یا شاید چند دقیقه نگذشته بود که آقای حقوقدان که در جمع جوانهای نخبه مشهدی حضور یافته بود؛ به وجد آمد و حرفهای دیگری زد.

حرفهایی که شاه بیت اصلی آنها متلک پرانی به گشت های ارشاد و امر به معروف توسط مردم و حزب الله بود.

حرفهایی که مثل احمدی نژاد! اعتقاد داشتند اول باید کار فرهنگی کرد و حرفهایی از آن جنس که مردم و بانوان خودشان راه را بلدند و اینطور چیزها راهکار علمی دارد و فرهنگ با وَن و پاسبان حل نمی شود و قس علی هذا…

مخاطب اما حالا دیگر تصور روحانی انقلابی را نداشت و فکر می کرد ایام دولت اصلاحات است و یک‌نفر دارد از روی جزوه های لیبرالیسم، مبانی آزادی فردی و شهروندی و بیربط بودن اعتقاد به فرهنگ شهروندی و غیره را روخوانی می کند.

و شاید همه‌ی این رخدادها، همان معنای معنا نشده‌ی «اعتدالِ دولت یازدهم» بود که خیلی از ما هنوز هم نمی خواهیم باورش کنیم.

اعتدال متلوّنی که در مقابل خانواده شهدا یک رنگ دارد، در مقابل چند جوان یک رنگ دیگر و دست آخر هم اگرچه راهنمای راست می زند اما به سمت چپ می پیچد!

اگر وَن و پاسبان نباشد… نوستالژی لباس های سرهنگی روحانی!

روحانی در این سخنرانی آخری از این گفته بود که فرهنگ، با وَن و پاسبان حل نمی شود و ایضاً اضافه کرده بود که راه ارتقای فرهنگ با علما و استادان دانشگاه است.
آقای حقوقدان البته نگفت یا شاید اعتدالش نگذاشت بگوید که در این میان اگر گروهی اوباش مسلک و هنجار شکن به صحنه خیابانها آمدند و فرهنگ و حجاب و عفاف را با شناسنامه! و بصورت عمدی یا شاید سهوی مورد خدشه قرار دادند، چه باید کرد؟!

آیا باید آنچنان که روحانی معتقد است و گفته است؛ بلافاصله شروع به برگزاری نشست های علمی و دانشگاهی کرد و منتظر شد تا بعد از چند سال، تعدادی استاد دانشگاه یک راهکار برای حفظ و ارتقای فرهنگ ارائه کنند؟!

جدای از اینکه در این مدت تولد راهکار! چه بلایی بر سر فرهنگ و حجاب و عفاف خواهد آمد؛ اگر پس از ارائه راهکار علمی؛ همان اوباش مسلک‌های هنجار شکن دوباره به صحنه آمدند و خواستند پنجه به صورت راهکارهای علمی آقای روحانی و استادان همراهش در بحث فرهنگ و حجاب بکشند چه؟!

آنوقت باید چه کرد؟! آیا روحانی در آنوقت حاضر است عکس های با لباس سرهنگی اش را یکبار دیگر در آلبومها نگاه کند و تصمیم بگیرد که با این هنجار شکن ها برخورد کند؟!

البته محض اطلاع حقوقدان‌ها باید گفت هنجار شکن هایی که حرف دین را ندیده می گیرند و به هر دلیلی می خواهند پنجه بکشند به صورت دین و معروفات دینی و اخلاقی و اجتماعی و ملی؛ به طریق اولی به راهکارهای ارائه شده توسط آقای روحانی هم پنجه خواهند کشید.

پس عقلاً می توانیم نتیجه بگیریم که روحانی چه بخواهد و چه نخواهد قطعاً روزگاری محتاج ون و پاسبان خواهد شد و برای رعایت امنیت اخلاقی جامعه ای که در آن نفس می کشد نیاز خواهد داشت تا عده ای باشند که نسبت به هتک شدن ساحت عفاف و حجاب و فرهنگ در جامعه هشدار و تذکر بدهند و احیاناً در جاهایی هم اقدام به برخورد کنند.

وقتی رئیس‌جمهور حجاب را منوط به دختران جوان و امنیت را منوط به امنیت فیزیکی می کند!

رئیس جمهور دولت اعتدال در سخنرانی خود همچنین گفته است:
«در کشور ما این همه عاشقان قرآن و اخلاق، عفاف و حجاب را دوست دارند و قرآن فلسفه حجاب را امنیت بیشتر می‌داند و همه امنیت می‌خواهند؛ پدر و مادر خواهان آن است که وقتی دختر خانم‌شان بیرون می‌رود، مورد اذیت و آزار قرار نگیرد و خود دختر خانم هم همین را می‌خواهد؛ بنابراین فرهیختگان باید راه درست علمی در این حوزه را پیدا کنند.»

به گزارش یالثارات، سوگمندانه باید به آقای روحانی گفت که معنای مورد اراده قرآن مجید از امنیت اشاره شده، معنایی بسیط‌تر با محتوای امنیت اخلاقی است نه صرفاً امنیت فیزیکی.

و پس از آن نیز سوگمندانه‌تر باید گفت که حجاب نه صرفاً معنایی مترتب بر دختران جوان که معنایی لازم الاجرا بر تمام مردان و زنان دارد.

در واقع امر به معروف و تذکرات ارشادی نه فقط به دختران جوان بدپوشش که درباره هر مرد و زنی که عمداً یا سهواً هنجاری اجتماعی را می شکند، صدق می کند و لازم الاجراست.

با این ساز و کار است که نه فقط امنیت فیزیکی که امنیت اخلاقی و روانی هم بصورت محاط، جامعه را در برمی گیرد و مردمان می توانند به احساس آرامش و بهجت برسند.

از سوی دیگر باید به طرفداران «نظریه عامل امنیت فیزیکی بودن حجاب» این نکته را هم گفت که ای بسا که این امنیت مورد اشاره با اسلحه و یا با اعمال سطح بالای از محافظت پلیسی در شهرها و خیابانها هم ممکن و محقق باشد. اما امنیت اخلاقی خدشه دار شده بوسیله بدحجاب‌ها و بی عفاف‌ها را چه کسی و چگونه جبران خواهد کرد؟!

روحانی در صحبتهای خود همچنین این سؤال را مطرح کرده است که «آیا خود بانوان راهی ندارند؟!»

این سؤال مشتبه آقای رئیس جمهور هم در مقابل این استدلال واضح قرار می گیرد که فرض بر اینکه بانوان نیز به تنهایی بتوانند در راستای اقامه حجاب و عفاف در جامعه عملی انجام دهند یا نظریه ای را مطرح کنند (که صد البته اقدام تنهایی بانوان بدون حضور حکومت و بسط فرهنگ امر به معروف اثری ندارد و جدای از اینکه در این رابطه نظر شرع و عقل بر نظر زنان و مردان و هر شهروند دیگری ارجحیت دارد!) اما باز هم رئیس جمهور و طرفداران سخنان ایشان باید پاسخ بدهند که با هنجارشکنان عمدی که نه «راهکارهای علمی استادان»! را برمی تابند نه «منویات دینی» و نه «الزامات‌ قانونی» را چه خواهند کرد؟!

آیا در این وقت نیست که شاهد تکرار سخنرانی شیخ حسن روحانی در هنگامه فتنه سال ۷۸ باشیم که به ضرورت برخورد مردمی با هنجار شکنان اشاره کرده بود؟!

و صد البته معنای مستتر در حرف آن روزهای روحانی، مقدم بودن برخورد حکومت با هنجار شکنان و احترام گذاشتن به ابزارهای قانونی از قبیل ابزارهای پلیسی است؟!

چرا رئیس جمهور ما حرفی را زده است که مشخصاً حتی در صورت برداشته شدن قانون پر استدلال ضروری بودن حجاب در اسلام و در قانون ایران، باز هم محتاج به نقض آن خواهد بود و مجبور است دستور قرار گرفتن «وَن»ها و «پاسبان»هایی را در خیابان ها بدهد که به افرادی که هیچ حدّی را نمی خواهند رعایت کنند؛ تذکر بدهند؟!

درباره این سخن آقای رئیس جمهور در همان مراسم که «اول باید معروف را در جامعه معروف کنیم و بعد امر کنیم» هم همین نکته بس که معنای عجله روحانی برای عمل به نسخه های احمدی نژادیستی در بحث فرهنگ و حجاب و گشت های ارشاد را هنوز کسی نمی داند؟!

سرنوشت احمدی نژاد و وضعیت عفاف و حجاب کشور پس از ۸ سال صدارت او که تنها در یک نمونه سبب گسترش طلاق در کشور شده است؛ یکی از فرجام های شومی است که روحانی باید بداند در پس تکرار حرفهای احمدی نژاد؛ او را هم تهدید می کند.

مشاور رئیس‌جمهور: راه حل‌های انتظامی نمی‌تواند راه حل اولیه باشد

درباره استدلالها و حرفهای رئیس جمهور روحانی پیرامون بحث حجاب، گشت های ارشاد و امر به معروف؛ نظرات دکتر حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهور را هم جویا شدیم.

وی که در کسوت روحانیت نیز قرار دارد در این‌باره و در گفتگو با خبرنگار یالثارات با بیان اینکه باید صحبت‌های رئیس جمهور در جمع نخبگان خراسان رضوی پیرامون حجاب را همزمان با سخنان وی در جمع خانواده های شهدا و بصورت مکمل دید ، به فرازهایی از صحبت‌های رئیس جمهور در جمع ایثارگران مشهد اشاره می کند و می‌افزاید: ایشان در دیدار اول و در دفاع از اصل حجاب مطالب مهمی را بیان کرده اند که این صحبت‌ها در واقع بر مسئولیت پذیری دولت تأکید می‌کنند.

وی می‌افزاید: ایشان (روحانی) در سخنرانی دوم نیز خواستار این شده‌اند که اهالی فکر، روحانیون و اهل فرهنگ راهبری فرهنگ و دین را بر عهده داشته باشند.

نماینده رئیس جمهور در شورای نظارت بر صدا و سیما تصریح کرد: دولت باید وظیفه اجرایی داشته باشد و دیدگاه‌های علما را اجرا کند.

دکتر آشنا همچنین در تشریح اظهارات رئیس جمهور در جمع نخبگان مبنی بر اینکه «با ون و مینی‌بوس و پاسبان که فرهنگ درست نمی‌شود» گفت: راه حل‌های انتظامی خیلی نمی تواند راه حل اولیه باشد در نتیجه ایشان (روحانی) خواستار مشارکت اهل فکر برای حل معضلات شده‌اند.

نظرات یک بانوی نماینده درباره صحبت‌های آقای رئیس جمهور پیرامون «حجاب»
برای این صحبت‌ها و استدلال‌های مشاور رئیس جمهور انتقاداتی هم وجود دارد.

انتقاداتی مثل اینکه چرا رئیس جمهور کشور باید به گونه ای حرف بزند که مخاطبان مجبور باشند تمام سخنرانی های رئیس جمهور را بشنوند و تازه بعد از جمع بندی آنها با تبیین مشاور رئیس جمهور بتوانند خود را راضی کنند که رئیس جمهور منکر برخوردهای انتظامی نیست و فقط بعنوان راه حل اول سراغ آنها نمی رود!

در همین زمینه و پیرامون اظهارات رئیس جمهور روحانی درباره حجاب و بانوان؛ نظرات دکتر زهره طبیب زاده، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی را نیز پرسیدیم.

او به خبرنگار یالثارات می گوید: متأسفانه بعد از دوران جنگ، در ارتباط با بحث حجاب نظرات مختلفی اعمال شد اما بصورت کلی باید گفت که طرح این نظرات در جلسات ملاقاتهای عمومی مسئولان مملکتی صحیح نیست؛ بلکه چنین مسائلی باید در مراکزی مثل شورایعالی انقلاب فرهنگی و نهادهای مشابه طرح شوند.

این نماینده اصولگرای مجلس تصریح می کند: تعیین تکلیف و اظهار نظر برای حجاب بر عهده علما و کارشناسان متدینی است که می توانند این مقوله را در ابعاد مختلف دینی، امنیتی و اجتماعی بررسی کنند.

وی می افزاید: متأسفانه شاهد این هستیم که هم در این دولت و هم در دولتهای گذشته، برخی شخصیتهای اجرایی کشور برای جلب آرای برخی، اظهاراتی را بصورت علنی مطرح می کنند که این اظهارات مربوط به جایگاه آنها نیست. به سخن دیگر اینکه اظهار کننده نباید برای کسب رأی حرفهایی را بزند که شرع مقدس درباره آنها نظر صریح دارد و حتی قانون کشور هم در باب همین مقولات از قبیل حجاب، قانون دارد و رعایت آنرا ضروری می داند.

این بانوی نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بر طبق قانون جمهوری اسلامی ایران برای بدحجاب‌ها تعزیر در نظر گرفته شده است، می گوید: بحث حجاب و برخورد با بدحجابی بر اساس قانون، صرفاً یک بحث فرهنگی نیست و برای آن مجازات در نظر گرفته شده است. بنابراین این مقوله چیزی نیست که بعضی بخواهند بصورت دلخواه درباره آن صحبت کنند.

او ادامه می دهد: قطعاً نظام نمی تواند معطل این بماند که افرادی بر اساس باور قلبی به حجاب برسند و آنوقت با حجاب شوند، لذا نظام در این قضیه وارد شده و اقدام به وضع قانون کرده است.

طبیب‌زاده: برخی مسئولان نباید برای کسب رأی، اظهار نظرهای غیر کارشناسانه بکنند
این نماینده اصولگرا همچنین با بیان اینکه ریشه های پذیرش حجاب یک بحث صرفاً فرهنگی نیست و این امکان هم نیست که ما صرفاً با اقناع فرهنگی به انضباط اجتماعی برسیم، تصریح می کند: عرض ما این است که برخی مسئولان نباید برای کسب رأی، احکام قطعی اسلام و کشور را زیر پا بگذارند و اظهار نظرهای غیر کارشناسانه بکنند.

طبیب زاده در ادامه صحبتهای خود همچنین با اشاره به بحث برخوردهای انتظامی که مورد اشاره رئیس جمهور قرار گرفته بود، گفت: قطعاً باید با هنجارشکنانی که گاه بصورت سامان یافته هم فعالیت می کنند و مثلاً در سایت های ضد انقلاب از این می گویند که باید از بدحجابی بعنوان یک اعتراض اجتماعی استفاده کرد، برخورد انتظامی صورت گیرد و راهی هم جز این نیست.

این بانوی نماینده مجلس تصریح می کند: طبیعی است که با ناآگاهان و کسانی که تحت تأثیر مد یا فضاسازی ها هستند نیز در این راستا نباید برخورد خشونت آمیز داشت اما این مقوله هم ناقض برخورد انتظامی نیست.