به گزارش ۸دی نیوز به نقل از صراط، دغدغه پیشرفت و توسعه یافتگی درست از باز شدن پای شاهان قجری به فرنگستان وارد فرهنگ سیاسی کشور شد تا در روزهایی که ناصرالدین شاه در روسیه و انگلستان مشغول خوشگذرانی و گرفتن ظواهر غربی است، مردم در فقر و فلاکت خود گرفتار باشند.

در واقع از همان روزها بود که پدیده غربزدگی به مفهوم کاملا غربی زیستن ، رفته رفته وارد فرهنگ کلامی و رفتاری برخی روشنفکران و سیاستمداران ایرانی شد.

سیاستمدارانی که البته هر کدام وابستگی به یک دولت خاص را افتخار می دانستند و چاپلوسی و نان به نرخ روز خوردن برای آنها مصداق پیشرفت و توسعه دادن کشور بود.

به گزارش گروه سیاسی “صراط”؛ یک قرن و اندی پیش افرادی چون میرزا ملکم خان، تقی‌زاده، آخوندزاده و کسروی فکر می‌کردند پیشرفت، توسعه، ترقی، آدمیت یا انسانیت، تمدن، و شهرنشینی یعنی همچون غربیان زیستن و اندیشیدن. یعنی تماماً غربی‌شدن و تقلید کردن از سبک زندگی غربی.

در دوران انقلاب و در بحبوحه نبرد مردم با رژیم طاغوت نیز کم نبودند روشنفکران دانشگاهی که می اندیشیدند برای نجات ایران باید سبک زندگی غربی را در پیش گرفت و به غرب تمایل داشت اما رهبری کاریزماتیک امام خمینی(ره) در آن روزهای سخت که هر کس سعی داشت انقلاب را به نفع خود ضبط کند نشان داد که می توان با شعار نه غربی و نه شرقی نیز کشوری مقتدر و قدرتمند ایجاد کرد که رو به پیشرفت و توسعه باشد .

حالا اما پس از پشت سر گذاشتن پستی و بلندی های تاریخی فراوان در ابزان و در دورانی که فرهنگ ایران زمین  در کارنامۀ خود افرادی مانند استاد شهید مرتضی مطهری دارد که دغدغه ای جز پیشرفت کشور نداشتند و با منش خود نشان دادند که ایران اسلامی می تواند با تکیه بر اسلام و داشته هایش پله های ترقی را طی کند، هنوز هم افردای هستند که نمود پیشرفت کشور را غربزدگی یا به عبارت بهتر غربی بودن می دانند.

محمود سریع‌القلم از جمله این افراد است. هر چند به طور کلی دغدغه ی فکری و اندیشه ای سریع القلم مسائل مربوط به توسعه ایران است و این دغدغه می تواند عرصه های مختلف توسعه اعم از توسعه فرهنگی،‌ اقتصادی، ‌اجتماعی و سیاسی را شامل شود، اما نکته قابل تأمل این است که در تمامی این عرصه ها وی تنها راه رسیدن به هدف توسعه را پیروی از الگوی توسعه غربی می داند.

سریع القلم  که این روزها به عنوان مشاور حسن روحانی مشغول به فعالیت است حتی نقش مسئولیتی دولت در اقتصاد را نیز نمی پذیرد و به طور صریح مدعی می شود: «امروزه در جهان دولت ها دیگر وظیفه معیشتی ندارند».

او در جایی دیگر در تشریح اولویت های اساسی دولت یازدهم، آشکارا تمایلات غرب محورانه خود را آشکار می کند و در سخنانی کنایه‌آمیز در خصوص وظایف دولت تاکید کرده: «مهم‌ترین اولویت دولت جدید، تغییر سریع تصویر ایران در منطقه و جهان است؛ تصویری که نشان دهد افرادی مؤدب، با فرهنگ، اصیل، با دانش، مجهز به عفت کلام، خویشتن دار و فهیم نسبت به منافع و مصالح ملی در دستگاه دولتی مسئولیت پذیرفته‌اند. عده ای که قبلاً هواپیما سوار شده‌اند، سیر هستند، غذای خوب خورده‌اند، زندگی متعارفی داشته‌اند و با جهان آشنایی دارند، منافع دیگران را نیز در نظر می‌گیرند و از همه مهم‌تر از ثبات فکری برخوردارند، قابل اتکا هستند و ظرفیت تغییر جهان بینی پنج بار در یک روز را ندارند».

اوج غرب زدگی مشاور رئیس جمهور را اما آن جا می توان دریافت که گفته است: «کسی که زبان انگلیسی نمی‌داند، منطقی فکر نمی‌کند، چون تولید علم ۹۰ تا ۹۵ درصد به زبان انگلیسی است و من شاهد این بودم که در کشوری مثل آلمان و فرانسه در دانشگاه فقط به زبان انگلیسی تدریس می‌شود. اگر رسانه ملی ما معتقد به توسعه و فهم بین‌المللی باشد، نیمی از برنامه‌های خود را به زبان انگلیسی تولید و پخش می‌کند و با انرژی که این نهاد ملی دارد می‌تواند ظرف مدت دو سال در فرهنگ جامعه تغییر ایجاد کند».

با این تفاسیر شاید بتوان گفت با وجود همدلی مردم با انقلابی که نماد غرب ستیزی است، هنوز هم خطر غربزدگی مسئولین کشور در پیش است. خطری که شاید اگر جدی گرفته نشود، باز هم هستند  کسانی که فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی را با فرهنگ تقلیدی غربی تعویض کنند و مصداق پیشرفت و توسعه یافتگی را در کراوات و ظاه غربی داشتن ببینند.

غربزدگی سیاستمداران در روزهای شکوفایی ایران به چه معناست؟

سریع القلم در مصاحبه با هفته‌نامه تجارت فردا به گونه ای وانمود می‌کند که گردش مالی کشورهای عربستان، امارات و برخی از همسایگان ایران چنان فزونی یافته است که اقتصاد کوچک و ضعیف ایران به گرد پای آنها هم نمی رسد؛ گویی ایران کشوری قحطی زده است و سال ها از تکنولوژی های علمی و پیشرفت های اقتصادی به دور مانده است!

تحلیل گران بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با مسئولین را معطوف به خیلی از صحبت های سریع القلم می دانند. رهبر معظم انقلاب در آن دیدار تاکید کردند: “لازم است برای برخی مسئولین تور علمی و نظامی برگزار شود تا از پیشرفت های ایران با خبر شوند.”

آیا افرادی چون سریع القلم در اطراف حسن روحانی در طولانی مدت باعث خطای محاسباتی او، و تاثیرگذاری در تصمیمات کلان کشوری و تمایل به غرب‌گرایی و اقتصاد لیبرالی نخواهند شد؟