شش سوال از رئیس جمهور

صریح و شفاف با حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی

شش سوال از رئیس جمهور

۱. آقای روحانی! از روز اول که پا به رقابت‌های انتخاباتی گذاشتید، شعار اصلی‌تان اعتدال بود. و این شعار، تا امروز که نزدیک به یک سال از دولت‌تان می‌گذرد ادامه دارد. اما واقعا برای ما جای سوال است که آن اعتدال با این افراط‌گرایی‌ها، خشونت‌ها، نفرت‌ها و بی‌انصافی‌های شما و همراهان‌تان در قبال دولت‌های نهم و دهم و شخص رئیس جمهور سابق چه نسبتی دارد؟ با وجود پیشرفت‌هایی که کشور در آن سال‌ها داشته و همه‌ی آن پیشرفت‌ها مورد اذعان و تأیید رهبر انقلاب قرار گرفته، اینکه تا این اندازه یک طرفه، مسئولیت اکثر مشکلات کشور را به دوش دولت قبلی می‌اندازید کجا و اعتدال کجا؟ این رفتار شما و همراهان‌تان مصداق کامل بی‌انصافی‌ست و بی‌انصافی کجا و میانه‌روی منظور نظر شما کجا؟ و این در حالی‌ست که مطلعین می‌دانند ریشه‌ی خیلی از مشکلات امروز ما به دورانی برمی‌گردد که حامیان امروز شما بر سر کار بودند. برای اطلاع بیشتر، شما را به کتاب توسعه و تضاد پورفسور فرامرز رفیع‌پور ارجاع می‌دهیم تا دقیقا برای‌تان معلوم شود مشکلات امروز، در کدامین دیروز پایه‌ریزی شد؟

۲. آقای روحانی! در سال‌هایی که دولت نهم و دهم بر سر کار بود، افراد منتسب به گفتمان شما و بسیاری از نزدیکان شما، به بسیاری از رفتارهای دولت‌مردان پیشین برچسب پوپولیستی می‌زدند. دولت قبل که به سفر استانی می‌رفت و مردم به استقبال‌شان می‌آمدند، رئیس‌جمهور پیشین که صحبت می‌کرد و خود را نوکر مردم می‌خواند، وقتی ماه رمضان می‌آمد و دکتر احمدی‌نژاد به مهمانی ایتام می‌رفت و … همه‌ی کارهای‌شان پوپولیستی بود. اما جالب اینجاست که با وجود آن همه برچسب زنی‌ها، در این یک سال دولت شما نیز همان رفتارها را می‌بینیم. بالاخره ما متوجه نشدیم که آیا آن رفتارها پوپولیستی بوده و مذموم؟ یا اینکه با تغییر دولت، پوپولیسم هم از ذمت درآمده؟ و یا اینکه شما هم ترجیح داده‌اید رفتارهای پوپولیستی نه‌چندان مورد تأیید را انجام دهید؟ و اگر این‌طور است؟ چرا تن به کاری داده‌اید که به زعم خودتان ناپسند است؟ آقای روحانی! همین چند روز پیش بود که سه بار قسم جلاله خوردید که دیگر سال‌های ۸۴ تا ۹۲ تکرار نمی‌شود. لازم است بدانید، هم این‌طور بی‌مهابا صحبت کردن‌تان مثل رئیس‌جمهور پیشین است (که همان موقع هم توسط ما مورد نقد جدی واقع شد) و هم این رفتارهای پوپولیستی‌تان. آقای روحانی! آیا می‌دانید کفاره‌ی عمل نکردن به قسم جلاله چیست؟

۳. همان روز که سه بار خداوند را با اسم اعظمش گرو گرفتید، از این گفتید که چینی تحریم‌ها ترک برداشته. البته پیش از این هم ساختمان تحریم‌ها را ترک برداشته معرفی کردید. اما آقای روحانی! کدام ترک؟ در همان اثنی که شما این حرف‌ها را می‌زدید، جان کری چیز دیگری گفت و از قضا، مقابل حرف‌های شما ایستاد. از این گفت که ساختمان تحریم‌ها دست نخورده. شاید بگوید آنها فقط حرف می‌زنند و در وادی عمل، اوضاع به شکل دیگری‌ست. اما آقای روحانی! وقتی به عرصه‌ی عمل نگاه می‌کنیم می‌بینیم که گویا حرف جان کری درست‌تر است. قیمت کالاهای خارجی که تکان نخورده هیچ، گران‌تر هم شده. شاید شما بگویید این چه استدلال بی‌سوادانه‌ایست. راست می‌گویید. اما تحریم افراد و شرکت‌های امریکایی توسط دولت امریکا که مثل شما فکر می‌کردند چینی تحریم‌ها شکسته است چه؟ البته نمی‌گوییم حرف شما هیچ مصداقی ندارد. اما لطفا از کاه، کوه نسازید.

۴. آقای روحانی! همین چند وقت پیش بود که گفتید دوران تصمیمات فردی و لحظه‌ای تمام شده و در دولت ما، همه‌ی تصمیمات بر اساس طراحی‌های از پیش مطالعه شده و گروهی‌ست. می‌شود بفرمایید در تماس شما با اوباما، چند نفر به حضرت عالی مشاوره داده و چقدر طول کشید تا آن تصمیم را گرفتید؟ تصمیمی که به نظر می‌رسد چندان مورد تأیید رهبر انقلاب نبود و البته وزیر امور خارجه‌ی‌تان هم به اشتباه بودن آن عمل اعتراف کردند. و یا می‌شود بفرمایید تصمیم وزیر ارشادتان در خصوص تغییر وضعیت ممیزی کتاب، در چه بازه‌ی زمانی طراحی شده و کدام تیم صاحب صلاحیت به ایشان مشاوره داده‌اند؟ طرحی که بعدها باعث شد تا خود آقای وزیر دست به تعدیل آن بزند، اما چه فایده که هر روز، دشمنان جمهوری اسلامی با چکمه‌های ساخته شده توسط آن طرح روی اعصاب ما پیاده‌روی می‌کنند. راستی ان‌قلت‌های آقای ترکان را کجای دل‌مان بگذاریم که این‌قدر از سر شکم‌ سیری، طرح می‌دهند؟ آخرین فرمایشات ایشان را در رسانه‌ی ملی دیده‌اید؟ این حرف‌ها از دل کدام پروسه‌ی مشورتی و زمان‌بر بیرون آمده؟ پس دیدید باز هم به قول شما، تصمیمات فردی و لحظه‌ای در دولت وجود دارید؟ اما شما که قسم جلاله خورده بودید ۸۴ تا ۹۲ تکرار نشود. چه شد پس؟

۵. از آن جهت که نمی‌دانیم به چه دلیل شما، دوستان و هم‌گفتمان‌های‌تان چشم دیدن دولت نهم و دهم را ندارید و به همین دلیل، به شکل‌های مختلف دست به تخریب آن می‌زنید و یکی از این شکل‌ها، اتهام‌های مالی گسترده و فاسد جلوه دادن دولت پیشین است، برای‌مان سوال پیش آمده شما که این‌قدر پاکدامنید، پس قضیه‌ی این رانت ۶۵۰ میلیون یورویی که به تازگی صحت آن تأیید شد چیست؟ آقای روحانی! می‌دانید ۶۵۰ میلیون یورو یعنی چقدر؟ یعنی ۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۷۳۰/۲ تومان. رقمی نزدیک به همان سه هزار میلیارد معروف که دوستان‌تان علاقه دارند تا فساد آنرا به دولت پیشین بچسبانند…

۶. شما بهتر از همه می‌دانید که معنی ضعیف‌ترین اکثریت یعنی چه. شما تنها با هفت دهم درصد رأی بیشتر مأمور به تشکیل دولت شدید و این یعنی طبیعی‌ست که دولت شما نسبت به سایرین، منتقدان بیشتری داشته باشد. توقع می‌رود از شمایی که منادی اعتدال بوده و دائما از این شکایت می‌کردید که چرا در دو دولت‌ پیش اخلاق به محاق رفته، در برابر منتقدین سعه‌ی صدر بیشتری داشته باشید. با این شرایط، تکلیف این همه تندخویی در برابر منتقدین چه می‌شود؟ آن شعار اعتدال و گله از دورشدن جامعه از اخلاق‌تان را باور کنیم یا این همه سخت‌گیری و عدم تحمل منتقدان را؟ آیا فکر نمی‌کنید با رویه‌ای که در پیش گرفته‌اید، رسمی بد بجا می‌ماند که در آن، دولت موجود همه‌ی مشکلات را به گردن دولت قبلی می‌اندازد و با اینکه پرچم اخلاق‌گرایی بلند است، برخلاف آن عمل می‌شود؟ چه کنیم با این همه تعارض؟

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
امید
این شیوه بیان مطالب نقد اصولی نیست برداشت اولیه ازمطلب بیانگر ادبیات بادبانه است تانقد
در حاشیه