به گزارش سرویس یادداشت ۸دی نیوز، عباس بایرامی کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی به مناسبت “ششم تیرماه ، سالروز عملیات غرور آفرین نصر۴ ، فتح ماووت” یادداشتی نوشت که مشروح آن به شرح زیر می باشد:

رزمندگان اسلام از لشکرهای مختلف در چند مرحله با درایت و هوشمندی و نیز با جنگ آوری و شجاعت از سد دشمن گذشته و با فتح قله استراتژیک ژاژیله به شهر مهم مائوت رسیدند ، و این شهر بسیار مهم توسط رزمندگان گیلانی فتح و پاکسازی شد ، و پس از آن با عبور از پادگان مهم ( قشن ) عراقی ها ، به دشت وسیعی رسیده و قرار شد که گردان حمزه سیدالشهدا (ع) بر روی خاکریزی به طول حدود ۵/۱ کیلومتر پدافند کند و حاصل زحمات چندین روزه یگانها و لشکرهها را در این نقطه بسیار مهم راحفظ نماید .

از آن طرف شرایط به گونه ای دیگر بود ، سردار مهدی خوش سیرت ( معاون لشکروفرمانده تیپ۲) به همراه بیش از یک گروهان از رزمندگان و فرماندهان گردان حمزه سید الشهدا (ع) که در زیر یک پل فصلی حضور داشتند بر اثر اصابت راکت هلی کوپتر بعثی ها به دهانه پل ، شهید و یا زخمی شده و همین موضوع باعث شده بود که شرایط دیگری در خط مقدم رقم بخورد .

نیرو به تعداد کافی نبود ، تآمین مهمات هم به کندی و سختی صورت می گرفت ، دشمن فوق العاده فشار آورده بود ، تانکها و ادوات زرهی و سربازان بعثی ها در دشت آرایش گرفته و به سمت خاکریز می آمدند ، خاکریزی که برخی از مسیرهایش بریده شده و در برخی دیگرهم بجهت شهادت و زخمی بودن رزمندگان در زیر پل یاد شده نیرو نداشت ، از طرفی آتش دشمن هم بحدی بود که به اصطلاح نمی توانستی سر بلند کنی .

در این شرایط دو نظر وجود داشت : یکی اینکه برخی از فرماندهان معتقد بودند که برای حفظ جان مابقی رزمندگان به عقب برگردیم و دیگری که معتقد بودند عقب نشینی اگر صورت بگیرد تمام زحمات چندین روزه یگانهای عمل کننده برباد خواهد رفت . در این اثنا نگارنده خود شاهد بود که سردار قهرمان گیلان شهید حسین املاکی با دست ترکش خورده و آتل گرفته به لبه جلویی خاکریز آمد و با چهره ای بشاش همگی را دعوت به مقاومت نمود و حتی به شوخی می گفت بچه ها باید انتحاری (عاشورایی) عمل کنیم ! و این خاکریز نباید سقوط کند . خود حسین آقا دو قبضه خمپاره ۶۰ فراهم نموده و خیلی سریع آنها را جانمایی نمود ، بنده حقیر برای گلوله ها خرجگزای می کردم و این سردار بی ادعا خود به بالای خاکریز می رفت و موقعیت بعثی ها را با چشم غیر مسلح مشاهده می کرد و بعد آتش بر سرشان می ریخت . عراقی ها تا خاکریز خودی پیشروی نمودند ، حتی دو دستگاه تانکشان تا بالای خاکریز مان آمد ولی بچه ها عقب نشینی نکردند و با همه توان جنگیدند و البته خداوند تبارک و تعالی هم نصرت خود را عنایت نمود وما توانستیم که ضمن تلافات به دشمن ، غنائم زیادی بدست آوریم ( ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم ).

خط ماووت حفظ شد و افتخار بزرگی در دفتر افتخارات لشکر قهرمان گیلان ثبت شد و برای همیشه نام شهید خوشسیرت و دیگر شهدا با عنوان فاتح مائوت باقی ماند و گرچه برخی از افرادی که حتی پایشان به خط مقدم نرسیده بود ، آنروزها برای راه یابی به مجلس با ادعای دروغ ، خود را فاتح مائوت مطرح و در بوق و کرنا نمودند و البته بعدها رنگ عوض کرده و از گذشته خود پشیمان شدند!! ، ولی آنچه که آموزه عملیات نصر۴ بود پایداری و استقامت با نگاه مخلصانه و خدامحور است. اینگونه بود که شهدای بزرگی چون سردار خوشسیرت ، سردار مجید مرآت ، شهیدان مهدی فتاحی ، احمد صفردوست ، ابوالفضل خانی پور و… ماندگار شدند و برای همیشه در یادها ماندند و راه و روششان الگوی همه آزادگان شد . و امروز هم بنا به فرموده علمدار غافله عشق ، امام خامنه ای عزیز ، راه برون رفت از مشکلات و موانع ، پایداری و استقامت با نگاه اخلاص به خداوند تبارک و تعالی و توجه به ظرفیت های درونزای نظام جمهوری اسلامی است . یادمان باشد ما همان رزمندگان عملیات نصر۴ هستیم .

نویسنده : عباس بایرامی