وی اظهار داشت: موادی مانند پلاستیک و لاستیک که تجزیه نمی شود و زباله های بیمارستانی و مواد شیمیایی کارخان ها به همراه فضولات انسانی و غیره باعث الودگی خاک می شود.

عضو کمیسیون بهداشت و محیط زیست شورای اسلامی شهر رشت با بیان اینکه زباله های خانگی به دلیل تعفن تجزیه سریع در هوای گرم موجب تکثیر بسیاری از میکروب ها و رشد ونمو حشرات می شود، ادامه داد:  انتشار زباله ها در محیط و یا تلنبار در حواشی شهر ها، محیط مناسبی برای تکثیر و رشد و نمو حشرات، جوندگان و دیگر موجودات موذی به وجود می اورد که آلودگی محیط و انتشار بیماری های مختلف را در پی دارد.

وی با تاکید بر اینکه بر اثر دفع کنترل نشده و بازیافت نشده زباله های شهر با فضولات صنعتی آلاینده و زباله های بیمارستانی در یک جا و در مناطق نزدیک شهر، انتشار گسترده آلودگی ها را افزایش می یابد، گفت: بیماری هایی مانند کزاز، حصبه و شبه حصبه، انگل های روده ای، اسهال های خونی، فلج اطفال، سالک پوستی و احشائی و غیره از جمله بیماری هایی هستند که از طریق آلودگی ناشی از مواد زائد جامد در آب، هوا و خاک حاصل می شوند.

شیرزاد با اشاره به اینکه بیش از ۲۰ سال است که زباله های شهر رشت و برخی از شهرهای گیلان در تپه جنگلی بالای سراوان دفن می شود، افزود: فاجعه بزرگتر از زباله ها شیرابه های حاصل از این پسماندهاست که تهدیدهای جدی را هم برای اهالی منطقه سراوان و هم برای محیط زیست به همراه دارد.

وی اظهار داشت: به نظر می رسد درد سراوان مشخص است اما این سوال به ذهن خطور می کند که چرا درمان جدی آغاز نمی شود و این در حالیست که همه ما بیان های زیبایی در این باره داریم باوجود این در هنگام اجرای طرح ها و پروژه ها تعلل صورت می گیرد.

سخنگوی شورای اسلامی شهر رشت ادامه داد: بعد از گذشت بیش از دو دهه از این معضل زیست محیطی همچنان مسئله زباله در منطقه سراوان با همان حساسیت و ریسک بلاتکلیف مانده است.

مسئولان باید با عزمی راسخ و مدیریتی بجهادی وارد میدان شوند

وی با تاکید بر شعار امسال که از سوی مقام معظم رهبری با عنوان ” اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی” نامگذاری شد، اظهار داشت: مسئولان دستگاه های اجرایی استان و مدیریت شهری هم باید با عزمی راسخ و مدیریتی بسیجی و جهادی وارد میدان عمل شوند.

شیرزاد افزود: در این راستا باید کارگروهی با حضور همه مسئولان مربوطه در این باره تشکیل شود تا نتایج مطلوبی برای رفع مشکل زیست محیطی ناشی از دفن غیربهداشتی زباله ها حاصل شود.

وی با بیان اینکه اگر مسئولان گیلان برای کنترل شیرابه های زباله سروان برنامه دارند،چرا اقدام های اجرایی روندی کند در پیش گرفته است، درمورد ایجاد کارخانه زباله سوز گفت: ایجاد کارخانه زباله سوز و راه اندازی سیستم تصفیه شیرابه های زباله در سراوان در دستور کار مسئولان اجرایی استان و مدیریت شهر رشت قرار دارد.

عضو کمیسیون بهداشت و محیط زیست ادامه داد: کارخانه زباله سوز در منطقه لاکان سراوان ساخته خواهد شد در حالیکه به دلیل وجود مشکل زیست محیطی اجرای آن منوط به تایید اداره کل حفاظت از محیط زیست گیلان است.

وی اظهار داشت: اگر در منطقه لاکان مشکل زیست محیطی وجود دارد نباید با اعطای مجوز برای ساخت زباله سوز این منطقه را به سراوانی دیگر مبدل کرد.

شیرزاد ادامه داد: با وجود این می طلبد که مدیران مربوطه در سریع ترین زمان ممکن با مطالعات کارشناسی شده نسبت به جانمایی مناسب برای ایجاد کارخانه زباله سوز اقدامی موثر انجام دهند.

وی با بیان اینکه کارخانه زباله سوز مدرن شهری باید به شکل اتوماتیک و تحت کنترل با توجه به استانداردهای زیست محیطی قابل اطمینان طراحی شود، گفت: بر این اساس ممکن است این صنایع در اماکن نزدیک به تولید زباله استقرار یابد با وجود این چنین تاسیساتی معمولا از طرف گروه های تخصصی محیط زیست مورد انتقاد شدید قرار می گیرد.

آلودگی صوتی معضل مهم زیست محیطی زباله سوزهاست

سخنگوی شورای اسلامی شهر رشت افزود: به ازای هر تن زباله سوزانده شده حدود شش هزار مترمکعب گاز خروجی از دودکش و دو دهم تا چهار دهم متر مکعب خاکستر و کمتر از یک متر مکعب فاضلاب تولید می شود. وی با اشاره به اینکه این مواد در طول زمان به اتمسفر، مجراهای فاضلاب یا منابع آب و خاک وارد شده و عواقب نامطلوبی را در محیط به وجود می آورد، ادامه داد:عمده ترین مساله کارخانه های زباله سوز ایجاد هوای آلوده در اطراف کارخانه است که به طور معمول از طریق گازهای تولیدی، دود و بوی تعفن به وجود می آید.

شیرزاد همچنین گفت: مهم ترین مشکل زیست محیطی مربوط به آلاینده های متعدد و مختلفی است که به مقدار زیاد وارد هوا می شود و این مشکل باعث می شود که هزینه های گزافی به سیستم زباله سوز تحمیل شود تا استانداردهای مجاز خروجی که در برخی شرایط حصول آن دشوار است برابر شود.

وی افزود: علاوه بر این خاکستر باقی مانده با وجود اینکه عاری از مواد آلی و عوامل مزاحم دیگر است اما احتمال حضور فلزات سنگین در آن استفاده های بعدی از آن به ویژه در خاک و کشاورزی را با مشکل و محدودیت روبه رو می کند.

عضو کمیسیون بهداشت و محیط زیست شورای اسلامی شهر رشت اظهار داشت: همچنین در شرایطی که به اجبار از شوینده های تر (اسکرابرها) استفاده شود، تصفیه فاضلاب اسیدی تولیدی نیز هزینه بر و مشکل است و حتی باید استاندارهای تخلیه به آب های سطحی و زیر زمینی را دارا باشد.

وی یادآور شد: دیگر معضلات زیست محیطی مربوط به زباله سوزها را می توان آلودگی صوتی، تاثیر بر جنبه های زیبا شناختی محل و کاربری زمین دانست که به ویژه در مواردی که کارخانه در داخل یا نزدیک محیط های شهری بوده دارای اهمیت و تاثیر بیشتری است.

اشتعال عناصر آلی گازهائی از قبیل بخار آب، دی اکسید کرین، اکسیدهای نیتروژن و مواد سمی (ازقبیل فلزات و اسیدهای هالوژن دار) را به همراه باقیمانده های جامد تولید می نماید اگر شرایط اشتعال به درستی کنترل نگردد، مونو اکسیدکرین که گازی است سمی نیز تولید میگردد. خاکستر و آب پس مانده تولید شده در فرایند نیز شامل عناصر سمی است که باید به درستی با آن برخورد شود تا از بروز اثرات مخرب بر سلامتی و محیط زیست جلوگیری گردد.