پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
دوماه گذشت؛ مسئولان فرهنگی و اقتصادی گزارش کار بدهند
در تاریخ انقلاب اسلامی و به اعتراف همه مسئولان و امامان جامعه، امت همیشه پیشقراول و در خط مقدم حرکت کرده و در اکثر مواقع، مدیران پشت سر مردم قرار گرفته اند که نمونه دم دستی آن، همان چگونگی تحقق و عدم تحقق عنوان سال ۹۲ بود.
به گزارش ۸دی نیوز به نقل از خیبر آنلاین، امروز ۶۵ روز از آغاز سال “اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی” می گذرد و ۶۶ روز قبل، حضرت امام خامنه ای در سخنانی خطاب به ملت تصریح فرمودند که در سال ۹۲، حماسه سیاسی توسط مردم انجام شد اما حماسه اقتصادی که بیشترین بار آن بر دوش مسئولان بود، محقق نگردید.
ولی امر مسلمین برای سال جدید نیز به مانند ۷ سال اخیر، عنوانی اقتصادی را برگزیدند با این تفاوت که چاشنی مهمتر از آن، یعنی فرهنگ، را نیز مطرح کردند و اینچنین شد که نقشه راه سال ۹۳، همزمان هم اقتصادی شد و هم فرهنگی.
ایشان اما بازهم با یک تقسیم بندی روشن، برای تحقق آرمان های انقلاب در دو مقوله فرهنگ و اقتصاد، از امت عزمی راسخ را خواستار شدند و از مسئولان، مدیریتی جهادی. اینک اما با گذشت بیش از ۲ ماه از رهنمود امام خامنه ای و آغاز سال، باید با یک رصد دقیق نسبت به فعالیت های صورت کرفته توسط ارکانی مسئول در این امر (دولت و ملت) نسبت به شعاری شدن عناوین سال و به عدم تحقق آن (مانند آنچه که در سال ۹۲ مسئولان نتوانستند) هشدار داد.
در بعد عزم ملی، در همیشه تاریخ انقلاب اسلامی و به اعتراف همه مسئولان و امامان جامعه، امت همیشه پیشقراول و در خط مقدم حرکت کرده و در اکثر مواقع، مدیران پشت سر مردم قرار گرفته اند که نمونه دم دستی آن، همان چگونگی تحقق و عدم تحقق عنوان سال ۹۲ بود.
حضور خودجوش مردم و جوانان در مساله فرهنگی (همان نکته ای که امام خامنه ای در سخنرانی روز اول سال در حرم رضوی بر آن تاکید کرده اند) اگرچه همچنان ادامه داشته و با جدیت بیشتری دنبال می شود، اما به جهت عدم همراهی دولت در برخی زمینه ها و نیز تفاوت دیدگاه حاکم بر مدیران اجرایی با توده های ارزشی و جناج مومن انقلاب، با تناقضاتی همراه شده است.
از جمله این موارد، اتفاقات حاشیه ای است که در نمایشگاه کتاب امسال بروز کرد که منجر به عدم حضور امام خامنه ای در یکی از بزرگترین مانورهای فرهنگی سال شد. جشنواره شعر فجر نیز با حواشی بسیاری به پایان رسید و آنچه که در حوزه فرهنگ از سوی مسئولان اجرایی مشاهده می شود، غلبه دیدگاه سیاسی خاص بر پهنه گسترده فرهنگ، به ویژه فرهنگی ارزشی و انقلابی، است.
فضادادن افراطی به افرادی که بعضا با حیثیت ایرانیان در مجامع جهانی بازی کرده اند (مانند رفتار و پوشش دور از شئونات لیلا حاتمی در جشنواره کن) و مصادیق دیگری از این دست، نشان دهنده این نکته است که نگرانی مراجع، علما و نیروهای ارزشی کشور نسبت به این مقوله جدی است و با توجه به اخباری که پیرامون اعمال محدویت برای حضور وزیر ارشاد در دفتر یک مقام ارشد کشور به گوش می رسد، جابجایی در راس هرم فرهنگی دولت و علاوه بر آن، تغییر دیدگاه مسئولان اجرایی به موضوع فرهنگ یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.
از نمایندگان مجلس نیز انتظار می رود نسبت به مسایل فوق، حساسیت بیشتری به خرج داده و به وظیفه انقلابی و سوگندی که بر آن عهد بسته اند، فارغ از مسایل جناحی و باندی، پایبند باشند.
سخنان گاه و بیگاه شیخ حسن روحانی در مقام ریاست دولت یازدهم پیرامون برخی موضوعات فرهنگی مانند عدم وجود هنرمند ارزشی و غیرارزشی در جامعه، ضرورت آزادی فیسبوک و ماهواره و… و همچنین برخی مباحث جدی که در جلسات شورایعالی انقلاب فرهنگی صورت گرفته که اخبار آن در رسانه ها منتشر شده است، بیانگر آن است که درصورت بی اعتنایی به رخنه فرهنگی و اتخاذ سیاست تسامح و تساهل در این زمینه (مانند آنچه مهاجرانی لندن نشین در دوران وزارتش پیگیری می کرد) صدمات جبران ناپذیری در به باورها، اعتقادات و مسایل ارزشی و فرهنگی جامعه وارد خواهد شد که به فرموده امام خامنه ای، این رخنه و آسیب فرهنگی را نمی توان مانند موضوعات اقتصادی، با دادن یارانه نقدی و سبد کالا و… جبران کرد.
بنابراین به نظر می رسد اولا مسئولان فرهنگی کشور (اعم از دولتی و غیردولتی) به ویژه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، باید به سرعت به ارایه گزارش کامل، شفاف، قابل بررسی و دقیق از آنچه که طی حداقل د ماه گذشته انجام داده اند را برای ملت بیان کنند تا مشخص شود که آیا مدیریت آنان جهادی بوده یا خیر؛ ثانیا مسئولان نظارتی کشور با رصد دقیق فعالیت های سردمداران فرهنگی، نقاط قوت و ضعف و اقدامات صحیح و اشتباه آنان را به صورت کاملا شفاف و دقیق برای ملت بازگو نمایند تا در ذهن افکار عمومی کشور ابهامی در رابطه با مسئولان شکل نگیرد و نیز، درصورت وجود و یا رخنه تفکری ناسازگار با دیدگاه کلان نظام پیرامون موضوعات فرهنگی، چاره ای اساسی برای آن بیندیشند.
در موضوع اقتصاد اما ماجرا متفاوت است. در واقع بحث اقتصادی قبل از عزم ملی، مدیریت جهادی مسئولان را می طلبد. به عبارت دیگر، در مسایل اقتصادی، قدم اول برعهده مسئولان کشور است و آنان باید با تهیه نقشه راه در این زمینه (اقتصاد مقاومتی) جزییات چگونگی اجرای آن را به صورت شفاف و کاربردی اعلام کنند و راه را برای عزم ملی باز کنند.
متاسفانه در این مقوله نیز طی دوماه اخیر، حرکتی شاخص مشاهده نشده یا حداقل اطلاع رسانی مناسب صورت نگرفته است. برنامه نامناسب ثبت نام از مردم برای اعلام مجدد بیش از ۷۳ میلیونی آنها جهت دریافت یارانه نقدی و نیز، وعده های محقق نشده ای که پیرامون سبد پرماجرا و جنجالی سبد کالا ارایه شده است و شیب غیرملایم در افزایش قیمت ها و… نشان می دهد که اتفاقی که برای این حوزه پیش بینی می شد، به وقوع نپیوسته است.
توجه افراطی به بحث مذاکرات هسته ای و خوشبینی غیرواقع بینانه نسبت به نتیجه این مذاکرات از سوی برخی مسئولان دولتی و گره زذن اشتباه مشکلات کشور به مساله احتمالی رفع تحریم، یکی از مهمترین مسایلی است که موجب غفلت در زمینه توجه به ابعاد مختلف و گسترده اقتصاد کشور شده است.
همچنین، حاشیه سازی های خودساخته ای که از سوی برخی مدیران دولت و نزدیکان به رییس جمهور صورت می گیرد (مانند اقدامات وزارت ارشاد، سخنان علی یونسی دستیار روحانی، درگیری مستقیم و رو در رو با منتقدان و…) از دیگر عواملی است که موجب هدررفت انرژی و پتانسیل دولت و ملت شده است و توصیه مهم این است که دولتمردان، از پرداختن به موضوعات غیرضروری و از درجه اهمیت بسیار پایین یا کاملا در خلاف دیدگاه های نظام، خودداری نموده و توجه خود را به موضوعات اصلی کشور و مردم مانند اشتغال، تورم، تولید، تبدیل تهدید تحریم به فرصت و… معطوف نمایند.
با این همه، از مسئولان اقتصادی نیز انتظار می رود با شفافیت و صداقت، گزارشی دقیق و قابل اندازه گیری توسط عموم ملت پیرامون عملکرد خود در سال مدیریت جهادی را ارایه نمایند و صادقانه بگویند که کدام اقدامات، صحیح و کدام رفتار، اشتباه بوده است و نیز بیان نمایند که برای رفع اشتباهات و تحقق سیاست بالادستی و راهگشای “اقتصاد مقاومتی” چه برنامه اجرایی مشخصی تدارک دیده اند.
به هرحال، به عموم مسئولان اجرایی و نظارتی کشور یادآور می شود که از فرصت امانتی که ملت به آنها داده اند، بهترین استفاده را ببرند که به زودی، زمان بررسی عملکردها و قضاوت ملی فرا می رسد.
نظرات