هشت دی گزارش می دهد:

تبیینی بر افق “دانشگاه” در دامنه انقلاب اسلامی/ مطالبه گری؛ اصل اساسی مکتب “دانشجو”

رهبر انقلاب نگاه ویژه ای به دانشجو و دانشگاه دارند تا جایی که ایشان دانشگاه را نقطه ی اساسی هر جامعه و کشوری می دانند و معتقد هستند ” اگر دانشگاه اصلاح بشود، آینده جامعه اصلاح خواهد شد و اگر دانشگاه فاسد بشود، سرنوشت آن جامعه فساد است.”

تبیینی بر افق “دانشگاه” در دامنه انقلاب اسلامی/ مطالبه گری؛ اصل اساسی مکتب “دانشجو”

به گزارش هشت دی، بعد از کودتای ۲۸ مرداد، رژیم پهلوی با کمک آمریکا به قدرت برگشت و درصدد برآمد تا پایه های حکومت خود را محکم کند.

بدین منظور نیکسون رییس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا به ایران آمد اما با مخالفت و تظاهرات دانشجویان مواجه شد.

رژیم منحوس پهلوی تعدادی از دانشجویان را شهید کرد. از آن پس روز ۱۶ آذر به عنوان روز مقاومت و ایستادگی دانشجویان در برابر استعمار غرب و استبداد و خودکامگی در دفتر تاریخ این سرزمین به یادگار ثبت گردیده است.

سال ها بعد از این واقعه عده ای از همین جوانان دوباره  درس و کلاس دانشگاه را رها کردند و در مکتب امام (ره)  حماسه ای به بزرگی و عظمتی هشت سال دفاع مقدس خلق کردند تا همچنان بر عهدی که ۱۶ آذر سال های دهه ۳۰ بسته بودند وفادار بمانند.

بعد از رحلت امام (ره )،  رهبر انقلاب هم نگاه ویژه ای به  دانشجو و دانشگاه دارند تا جایی که ایشان  دانشگاه را نقطه ی اساسی هر جامعه و کشوری  می دانند و معتقد هستند ” اگر دانشگاه اصلاح بشود، آینده ی  جامعه اصلاح خواهد شد و اگر دانشگاه فاسد بشود، سرنوشت آن جامعه فساد است.”

بنا براین واژه “دانشجو”، به اندازه کرامت و تقدسش، وسیع و پردامنه است. آن قدر پر افق که هرگاه به هر سوی کرانه اش انگشتی اشاره بریم، نسیمی تازه از آن معنا می یابیم.

واژه «دانشجو» و برداشت از آن به ویژه در ایران، نیازمند دگرگونی کلی و فکری است.  چرا که دوران دانشجویی یک مقطع و تنها عنوانی برای ورود به یک طبقه اجتماعی در جامعه نیست و باید بدانیم که دانشجو بودن زمان برنمی تابد، چرا که یک مکتب است.

در همین راستا آنچه امروزه در اعتلای فرهنگ آموزشی کشور بدان نیازمندیم، تغییر دو معنای «مقطع تحصیلی» و «فارغ التحصیلی» است.

فراغت از تحصیل یا پیمودن مقاطع خاصی از آموزش در فرهنگ جامعه مولد علم، صد البته بی معناست.

نتیجه آنکه، مراسم هایی که با عنوان جشن های فارغ التحصیلی برگزار می شود، به اشتباه، سرخوشیِ کاذبی را میان مخاطبانش ترویج می کند.

در حالی که حرکت با جامعه علمی جهان، یک لحظه فراغت را تاب نخواهد آورد و نیازمند تلاش های شبانه روزی همه دانش دوستان کشور است.

در این مجال باید خاطرنشان کنم که  که افراد هر جامعه، با توجه به جایگاه و میزان تأثیرگذاری بر دیگران، خواست ها و مطالباتی دارند.

این مسئله در مورد دانشجویان، با توجه به موقعیت قابل تأمل آنها، از ویژگی خاصی برخوردار است.

برخی از خواسته های واقعی دانشجویان را می توان این گونه برشمرد:

عدالت خواهی، رفع فساد، طرح فکر و اندیشه، و اهتمام به اسلامی شدن دانشگاه، به دیگر سخن، دانشجو از سویی باید خواسته های علمی و فنی داشته باشد و به دنبال تولید علم باشد و از سوی دیگر جامعه ای سالم و بانشاط را مطالبه کند.

 

** تاکید بر لزوم مطالبه گری دانشجویان

اما اهمیت دانش آموختن و برجسته بودن نقش دانشجو، موجب شده است تا شخصیت دانشگاهیان بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

بر این اساس، مشکلاتی که پیش روی آنهاست، باید شناسایی شود تا راه مقابله با آن فراهم آید. برخی از این مشکلات عبارتند از: “دچار شدن دانشجو به ابتذال و بی تفاوتی، نفوذپذیری در برابر فرهنگ بیگانه، مدرک گرایی، توجه بیش از حد به زندگی مادی، نشناختن جریان های سیاسی، ابزار دست گروه ها شدن، آسیب پذیری در برابر لغزش ها و انحراف های فکری، گرفتار شدن در معضل بی هویتی و سرانجام درونی نکردن رسالت واقعی.

بدیهی است شناخت این مشکلات و تلاش در برطرف ساختن آنها، وظیفه آگاهان مسائل فرهنگی است.

در پایان این نوشته تاکید می شود که هرچند  اختصاص دادن یک روز به عنوان روز “دانشجو” نشانه تاکید بر اهمیت علم آموزی است اما نمی شود لزوم حقیقت جویی،  تقویت ایمان و اهمیت افزایش بصیرت سیاسی و معرفت دینی  را نادیده گرفت.

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
نگار
بسیار عالی
در حاشیه