به گزارش ۸دی، حجت الاسلام علیزاده، مدیرکل اداره اوقاف و امور خیریه گیلان امروز( ۷ مهر) در دیدار با خانواده شهید سجاد طاهرنیا، شهید گیلانی مدافع حرم با گرامیداشت هفته دفاع مقدس، اظهار کرد: خانواده شهدا، اهل و صاحبان واقعی دقاع مقدس هستند.وی تاکید کرد: باید تلاش کنیم در راه و مسیر شهدا باشیم.مدیرکل اداره اوقاف و امور خیریه گیلان افزود: حضور در کنار خانواده شهدا برای درس گرفتن از سیره و راه و روش شهدا موثر است.

وی خاطرنشان کرد: باید تلاش کنیم در مسیر اهداف و نیات شهدا باشیم.علیزاده با بیان اینکه شهدا نور بودند، گفت: شهدا چند ویژگی مهم داشتند که مهمترین آنها این بود که ثابت کردند می شود در هر زمانه‌ای خوب بود.

وی با ضروری خواندن جمع آوری خاطرات شهدا، گفت: اینکه یک جوان ۳۰ ساله که امام راحل و انقلاب و شهدای دفاع مقدس را ندیده و بیاید از روی معرفت و رزق حلالی که داشته به مقام شهدا برسد، رمز موفقیتی داشته و باید آن را با مطالعه خاطرات و احوال شهید پیدا کرد.

مدیرکل اداره اوقاف و امور خیریه گیلان اذعان کرد: انسان با مشاهده شهدای مدافع حرم به یاد شهدای کربلا می افتد.وی اظهار داشت: شهدای مدافع حرم، تجسم عینی و تفسیر عینی اخلاق و منش شهدای کربلا هستند.

علیزاده اعلام کرد: شهدای مدافع حرم در واقع قاسم ها و حبیب بن مظاهرهای امروز هستند.در ادامه پدر شهید طاهرنیا چند خاطره از شهید سجاد طاهرنیا ذکر کرد و گفت: سجاد به دختر و همسرش علاقه بسیار زیادی داشت. حتی یک بار به فاطمه دخترش تندی نکرد.

وی ادامه داد: در وصیت نامه اش آورده است که اگر شهادت نصیب من شد و جنازه ام دست دشمن افتاد از مسئولان و فرماندهان خود می خواهم که برای گرفتن پیکرم حتی اندکی از بیت المال هزینه نشود.پدر شهید طاهرنیا همچنین گفت: محمد حسین پدرش شهید طاهرنیا را ندیده اما هر جایی که برود حتی اگر دیواری پر از عکس باشد، تصویر پدرش را تشخیص می دهد و می گوید بابا. تا عکس را نبوسد کوتاه نمی آید.

وی اظهار داشت: برادر همسر شهید طاهرنیا که در سوریه هم همرزمش بوده تعریف می کرد، در شب عملیات بعد از نماز مغرب و عشا از سجاد به خاطر فداکاری که کرده و برای دفاع از اسلام همسر و فرزندش را به خدا سپرده و به سوریه آمده تجلیل کردند. یکی از همرزمانش به سجاد می گوید برگشتی با همسرت یک سفر مشهد برو، سجاد میگوید ببینیم برمی گردیم.

پدر شهید طاهر نیا گفت: در شب عملیات سجاد اصرار داشته با برادر همسرش و همرزمش گفتگویی داشته باشد. ایشان فکر می کند شهید طاهرنیا می خواهد درباره خطرات علمیات هشدار بدهد اما سجاد به من گفت انشا الله تو سالم بر می‌گردی و درباره فاطمه رقیه و محمد حسین( دختر و پسر خودش) به او سفارش می کند.

وی درباره شهادت شهید طاهرنیا هم گفت: سجاد روز تاسوعا و ساعت ۹ صبح شهید می شود. بعد از شهادتش فرماندهان می آمدند خانه ما. هر چه اصرار داشتم کسی که او را به عقب منتقل کرده ببینیم فرماندهان سجاد طفره می رفتند. سه ماه بعد از شهادتش دو نفر از همرزمانش که اهل تهران و بهشر بودند به خانه ما آمدند و گفتند حقیقت این است آمدن به خانه شما برای ما بسیار سخت بود.

پدر شهید طاهر نیا ادامه داد: این دو همرزم سجاد که در لحظه شهادت کنار شهید طاهر نیا بودند درباره چگونگی شهادت شهید گفتند، سجاد به همراه چند نفر دیگربودند که موشکی کنارشان به زمین اصابت کرده و منفجر شد و دو نفر در دم شهید می شوند. زمانی به کنارشان رسیدیم سجاد دمر روی زمین افتاد بود و از ناحیه بالای ران و شکم مجروح شده بود و خونریزی شدید داشت. پانسمانش کردیم و سجاد به من گفت، مجید، من حالم خوب است به دیگران برس. کولش کردم که به جایی که امداد حضور دارد برسانم که در راه متوجه شدم صدای ایشان آرام تر شد. داشت ذکر می گفت. ترکشی هم پشتش خورده که به ریه ایشان نفوذ کرده بود و ما متوجه نشده بودیم. سجاد از ما تقاضایی داشت که نتوانستیم انجامش بدهیم و همین شرمندگی اجازه نمی داد پس از شهادت به حضور پدر و مادرش برسیم. آب می خواست و به خاطر جراحت نمی توانستیم به او آب بدهیم. سجاد پس از جراحت مدام ذکر می گفت و نزدیک آمبولانس که رسیدیم به شهادت رسید.

وی اظهار کرد: هفت روز پس از شهادت پیکرش آوردند. وقتی تابوت را باز کردند و من پیکرش را دیدم با وجود خونریزی بسیار زیاد چهره اش گلگون بود و کمترین رنگ پریدگی که در مرگ های معمولی در چهره متوفی می بینیم خبری نبود. فکر می کردی او زنده است.