به گزارش ۸دی، حیدر کامیاب صبح امروز در نشست نهاد بازار سرمایه‌گذاری خارجی گیلان با موضوع تبیین سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه مکانیزاسیون برنج اظهار داشت: مکانیزاسیون کشاورزی اساسی‌ترین عامل در بهره‌وری تولید محصولات کشاورزی محسوب می‌شود.

وی با اشاره به اینکه مکانیزاسیون به‌طور عام به مفهوم استفاده از نیروی مکانیکی و ماشینی به‌جای نیروی انسانی در تولید محصولات کشاورزی و دامی است افزود:‌ مکانیزاسیون عاملی اساسی در ماندگاری و ایجاد انگیزه فعالیت‌ نسل جوان در حوزه کشاورزی است.

رئیس اداره فناوری‌های مکانیزه سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان با بیان اینکه از دهه ۱۳۳۰ با ورود تیلر‌های کشاورزی به‌عنوان نخستین ماشین در حوزه برنج‌کاری مکانیزاسیون برنج آغاز شد گفت: بحث مکانیزاسیون در حوزه برنج از سال ۷۴ در استان گیلان شدت گرفت.

وی با تاکید بر اینکه آمار ناوگان ماشینی بخش کشاورزی حوزه برنجکاری استان گیلان در پایان هر سال بررسی می‌شود خاطرنشان کرد: آمار انواع تراکتور‌های شالیزار سال ۹۶ در استان گیلان ۳ هزار و ۲۱۳ دستگاه، تراکتور باغی  ۱۶۵ دستگاه و انواع تراکتور‌های متوسط زراعی ۴ هزار و ۳۹۷ دستگاه بوده است.

کامیاب تعداد انواع تیلر‌های کشاورزی استان گیلان تا پایان سال ۹۶ را ۵۳ هزار و ۳۰۸ دستگاه دانست و گفت: استان گیلان تا پایان سال گذشته ۴ هزار و ۶۲۰ دستگاه انواع نشاکار برنج، ۴۵۰ دستگاه وجین‌کن موتوری برنج، ۳ هزار و ۹۲۲ دروگر، ۲ هزار و ۱۶۲ کمباین مخصوص برنج و هزار و ۴۴ دستگاه بیلر داشته است.

وی با اشاره به اینکه سازمان جهاد کشاورزی گیلان چند سال اخیر در توزیع تراکتور‌های کشاورزی، توزیع تراکتور ویژه شالیزاری را از سیاست‌‌ها و اولویت‌ خود قرار داده است بیان کرد: سالانه حدود هزار دستگاه تیلر با استفاده از تسهیلات بانکی در اختیار کشاورزان گیلانی قرار داده می‌شود.

کامیاب با بیان اینکه استفاده از وجین‌های موتوری علاوه بر کاهش هزینه و زحمت در عملیات وجین موجب کاهش مصرف سموم شیمیایی می‌شود تصریح کرد: استفاده‌ از وجین‌کن‌های موتوری علاوه بر تسهیل عملیات برنجکاری موجب کمک به حفظ محیط زیست می‌شود.

رئیس اداره فناوری‌های مکانیزه سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان با تاکید بر اینکه کشت مکانیزه برنج در گیلان از ۴۶ هزار هکتار در سال ۹۲ به ۱۲۷ هزار هکتار در سال ۹۷ افزایش یافته است گفت: در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد از اراضی شالیزاری استان گیلان توسط نشاکار‌ها به صورت مکانیزه کشت می‌شود.

وی با اشاره به اینکه برداشت برنج توسط دروگر‌ها در استان گیلان روندی کاهشی دارد و کمباین‌های مخصوص شالیزاری جای دورگر‌ها را گرفته‌اند بیان کرد: برداشت برنج با کمباین‌های مخصوص شالیزاری از ۴۵ هزار و ۱۶۷ هکتار در سال ۹۲ به ۱۵۰ هزار هکتار در سال ۹۷ افزایش یافته است.

کامیاب با بیان اینکه ضریب مکانیزاسیون حوزه شالیزاری استان گیلان در سال‌های اخیر توسعه مطلوبی داشته است تاکید کرد: ۱۰۰ درصد خاک‌ورزی حوزه تولید و کشت برنج در استان گیلان به‌طور مکانیزه انجام می‌شود و این امر در حوزه کاشت و نشاکاری ۵۳ درصد، برداشت ۶۵ درصد  است.

رئیس اداره فناوری‌های مکانیزه سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان با تاکید بر اینکه ۵۸.۶ درصد از عملیات زراعی تولید محصول برنج استان گیلان به صورت مکانیزه و ماشینی انجام می‌شود افزود: استان گیلان ۱۵۳ واحد شرکت خدمات ماشینی حوزه شالیکاری و ۹۵ بانک نشاء دارد.

کامیاب تعمیرگاه‌های تراکتور و ماشین‌آلات کشاورزی در استان گیلان را ۵۷۲ واحد عنوان کرد و با اشاره به اینکه گیلان ۷۵ واحد فروشگاه ماشین‌آلات کشاورزی دارد تاکید کرد: ۸۵ واحد کارگاه تولیدی ماشین‌آلات و تجهیزات کشاورزی به‌صورت واحد‌های کوچک در سطح گیلان فعالیت می‌کنند.

وی  با بیان اینکه توسعه استفاده از تراکتور‌های ویژه شالیزاری، توسعه به‌کارگیری دنباله بند‌های ویژه شالیزاری و حمایت از کارگاه‌های تولیدی ماشین‌آلات کشاورزی در استان گیلان از برنامه توسعه مکانیزاسون برنج در گیلان است افزود: استان گیلان توان تولید ماشین‌آلات ویژه شالیکاری را دارد.

کامیاب گفت: عدم ساخت و تولید ماشین‌های اساسی برنجکاری در داخل کشور، عدم وجود تشکل‌های صنفی تولید‌کنندگان ماشین‌های کشاورزی در داخل استان گیلان و کوچک بودن و مدیریت سنتی حاکم بر کارگاه‌های تولید ادوات کشاورزی از مشکلات و تنگنا‌های حوزه مکانیزاسیون برنج است.

رئیس اداره فناوری‌های مکانیزه سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان افزود: عدم توجه کافی از سوی متولیان امر نظیر سازمان صنعت معدن و تجارت به کارگاه‌های تولید ادوات کشاورزی و عدم ایفای نقش مناسب مرکز پژوهشی و دانشگاهی در توسعه مکانیزاسیون از دیگر معضلات این حوزه است.

وی با تاکید بر اینکه گردش مالی حوزه مکانیزاسیون کشاورزی استان گیلان با محوریت ماشین‌های برنجکاری سالانه حدود هزار میلیارد ریال است تصریح کرد: ۶۰ درصد این میزان از طریق تسهیلات بانکی و مابقی توسط سرمایه‌گذاری نقدی بخش خصوصی و بهره‌برداران کشاورزی تامین می‌شود.

انتهای پیام/ ز