به گزارش هشت دی،طلبه شهید سید مجتبی حسینی در سال ۱۳۴۷ در خانواده‌ای مؤمن و مذهبی در شهرستان رودبار دیده به جهان گشود.

وی پس از دوران کودکی و با رسیدن به زمان علم و دانش به تحصیل پرداخت و تحصیلات خود را تا کلاس سوم دبیرستان ادامه داد و پس‌ازآن به جهت عشق و علاقه فراوان به درس حوزوی وارد حوزه علمیه قصر کاشان شد.

او با پشتکار بالایی که داشت با جدیت تمام به تحصیل پرداخت، به‌طوری‌که با کسب موفقیت‌های چشمگیر در دروس حوزوی بارها مورد تشویق اساتید قرار گرفت.

سید مجتبی جوانی پرشور، با ذوق و بسیار باهوش بود که مسیر خط امام را آگاهانه پذیرفت و برای حفظ این مسیر از هیچ‌گونه جان‌فشانی دریغ نمی‌ورزید.

وی در تهذیب نفس و فراگیری علوم دینی بسیار کوشا و پرتلاش و فردی متعهد و متفکر و آشنا با درد مردم بود، او قلبی مالامال از محبت داشت که بی‌دریغ در کف اخلاص می‌گذاشت و به محرومان و رنج دیدگان تا حد امکان یاری می‌رساند.

او به رعایت اصول دین توجه داشت و حتی در ایام تعطیل نیز به مطالعه و تلمذ از اساتید حوزه می‌کرد، آیت‌الله یثربی یکی از اساتید حوزوی ایشان در خصوص مدیریت مدرسه دینی سید مجتبی می‌گفت: حضور سید مجتبی در مدرسه باعث دلگرمی و افزایش کار در همگان می‌شد.

سید مجتبی به پدر و مادر احترام ویژه‌ای می‌گذاشت و جهت آگاهی بیشتر و بهره بردن از احادیث و روایات معصومین از پدر خود درخواست می‌کرد هر روز با گفتن یک حدیث از ائمه اطهار او را نسبت به اسلام و ائمه معصومین بیشتر آشنا کند.

غیرت و مردانگی ازجمله صفات بارز سید بود، او با پیوستن به جمع بسیجیان یکی از فعالین این تشکّل مردمی بود و با شروع جنگ ناجوانمردانه رژیم بعث عراق به کشور، با بر تن کردن لباس رزم بارها در سنگرهای جنوب و غرب کشور به دفاع از وطن پرداخت.

طلبه شهید سید مجتبی حسینی سرانجام در سال ۱۳۶۵ با انفجار بمبی که به دست جنایت‌کاران و منافقین کوردل در جوار بارگاه پاک حضرت معصومه (س) شهر مقدس قم کار گذاشته‌شده بود به درجه رفیع شهادت نائل آمد و آسمانی شد.

پیکر پاک و به خون آغشته طلبه شهید سید مجتبی حسینی پس از تشیع باشکوه مردم در زادگاهش به خاک سپرده شد و اکنون محلی برای حضور عاشقان شهدا شده است.

فرازی از وصیت‌نامه شهید سید مجتبی حسینی

بارالها از این‌که توفیق قدم گذاشتن در دین و همچنین پیوستن به یاری کنندگان آئین اسلامی را به من عطا فرمودی بسیار خرسند و مسرورم و از این‌که این امر را برایم مهیا ساخته تا در این امر خود را بشناسم و شاید به آن نزدیک‌تر شوم خوشحالم، اما خداوندا از تو می‌خواهم به‌عنوان یک انسان مهجور و درمانده و حقیر و عاصی، حال که با تمامی گناهانم می‌خواهم در یاری دینت شرکت کنم توجه و انابه مرا بپذیر.

منبع: فارس