به گزارش سرویس وبلاگستان ۸دی، بیان در بروزرسانی خود نوشت:

۱- رئیس جمهور محترم در آئین گشایش نمایشگاه کتاب سال ۹۳ از منتقدین دولت خواسته است با ” شناسنامه ” از دولت انتقاد کنند.

وی در این سخنرانی چنین گفته است: ( ما از همه می‌خواهیم با شناسنامه حرف بزنند و بگویند از کجا هستند؛ بگویند وابسته به کدام جناح هستند؛ با نام جناح خود سخن بگویند و نه با نام ملت ایران ) جناب روحانی همچنین – حداقل بخشی از – منتقدان را متهم نموده که با پول بیت المال به جای نقد دولت را تخریب می کنند.

۲- اگر بتوان از مفهوم ضمنی موجود در سخنان ایشان که منتقدین را متهم به دو روئی و سنگر گرفتن پشتِ سر مردم و در عین حال پیگیری اهداف جناحی نموده است با دیده اغماض گذر نمود، نمی توان تقلیل منتقدین توسط وی به سخنگویان جناحی و همچنین القای سیاسی دانستن انتقادات را نادیده گرفت. منتقدین دولت مدعی اعتدال شامل طیفی وسیع از فعالان عرصه سیاست و اجتماع و فرهنگ و علماء و مراجع معظم تقلید و اساتید محترم دانشگاه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و برخی اقشار مردم هستند که طبعا هر یک از منظری برای خود ” حق انتقاد ” قائل هستند.

اتفاقا بسیاری از انتقادات وارده به دولت نه تنها رنگ و بوی سیاسی ندارد که واقعیت صحنه است. نگرانی علمای بزرگ شیعه و متدینین در مسائل فرهنگی و انتقادات جدی اقشار مردم – بویژه طبقات متوسط به پایین که بعضا به تدبیر دولت اعتدال نیز دل بسته بودند – در ماجرای توزیع ناقص و توهین امیز بسته کالایی به هیچ روی سیاسی نیست. اگر تلاش فعالان رسانه ای و سیاسی و حتی نمایندگان مجلس برای دست یابی به ریز توافقنامه با سران کفر که فقط دوستان از آن محرومند و از دولت می خواهند توافقنامه ای را که دشمن به آن دست رسی دارد – و طبعا وجهی برای طبقه بندی آن باقی نمی ماند – را منتشر نماید، سیاسی بدانیم! می شود منتقدان را به اهداف جناحی متهم نمود!!

۳- شناسنامه به معنای هویت فردی و جمعی است. آیا نمایندگان محترم که اتفاقا از منتقدین دولت هستند هویت حقوقی لازم را برای ابراز انتقادات خود از دولت – که در راستای وظایف ذاتی نمایندگی شان است – ندارند؟ چگونه دولتی می تواند ادعای آزادی بیان داشته باشد و در عین حال انتقادات نمایندگان محترم و مراجع معظم تقلید را فاقد هویت و شناسنامه بداند؟؟!! آیا دولت خود را نماینده افکار عمومی می داند و این شان را برای نمایندگان محترم قائل نیست؟؟!!

۴- مواضع جریانات، احزاب و جناح های سیاسی باید شفاف و مشخص باشد. اگر منظور سخن رئیس جمهور تاکید بر این موضوع باشد تاکید درستی است اما تحقق این موضوع لوازمی دارد که به نظر فراهم نشده است، لذا نمی توان همه منتقدین را در قالب سخت و بی روح جریانات کشور جای داد. البته اگر هر کسی موضع جناحی خود را به نام مردم بیان نماید مذموم است، اگر منتقدین دولت مواضع انتقادی جناحی خود را به نام مردم عرضه بدارند به همان اندازه مذموم است که دولت بخواهد اهداف جناحی خود را به نام مردم اجرا نماید! اگر منتقدین به پنهان کاری در پشت نام بلند مردم متهم می شوند این اتهام متوجه دولت نیز هست! دولت نیز باید با شفافیت بیشتر موضع خود را با احزابی نظیر کارگزاران سازندگی و اعتدال و توسعه و… و شخصیت های سیاسی جناحی ای که بعضا کارنامه نامطلوبی نیز بویژه در سال های اخیر داشته اند – مشخص نماید بعبارتی دیگر دولت محترم نیز باید با شناسنامه خود مدیریت نماید تا مردم در هنگامه انتخابی دیگر قضاوت دقیق تری نسبت به حامیان دولت داشته باشند…