به گزارش ۸دی، بازیکن، مربی یا مدیر همه می‌خواهند شو کنند؛ بیشتر زمانی که تیم‌های‌شان نتیجه نمی‌گیرد. بازیکنان به زمین کج و بخت بدشان لعنت می‌فرستند و مربیان غالب اوقات از داور بد و بازی بسته حریف می‌نالند. این وسط مدیران باشگاه‌ها هم گونه ویژه‌ای از شو کردن را در ابعادی گسترده آموخته و برای خودشان راه فرار درست کرده‌اند. اخیرا مد شده مدیران بعد از هر بار ناکامی تیم‌شان انگشت اتهام را به سوی بازیکنانی دراز می‌کنند که با پیشنهادهای نجومی سایر تیم‌های خودمان یا باشگاه‌های خارجی، ستاره‌های فصل قبل‌شان را هوایی کردند و هیچ جوره نمی‌شده آنها را همین جا کنار دست خودمان و جلوی چشم هوادار نگه داشت.

این وسط اما یک نکته وجود دارد که در بسیاری از موارد فوق به‌عنوان نقطه ضعف مشترک مدیران فوتبال ایران در رده باشگاهی دیده شده اما همه آنها به راحتی از کنار این گاف بزرگ‌شان عبور می‌کنند و البته رسانه‌ها به اندازه‌ای که باید به آن نمی‌پردازند. اینکه چرا در زمان عقد قرارداد با بازیکنان جدید به جزییات مهم قرارداد از جمله زمان آن دقت نمی‌شود؟

بگذارید یک مثال بیاوریم تا مرغ پخته در دیگ مطبخ به خنده بیفتد و البته احتمالا افسوس هواداران میلیونی یکی از تیم‌های بزرگ پایتخت را باعث شود. دو سال قبل تیم مدیریتی قبلی باشگاه پرسپولیس با بازیکن بی‌کیفیت و بدون کارنامه‌ای به نام الکسی پلی‌یانسکی اوکراینی قراردادی دو ساله بست و همان زمان با صادق محرمی نیز به‌عنوان بازیکنی جوان و آینده‌دار قراردادی با همین مدت ثبت کرد. محرمی امسال و به‌عنوان یکی از ستاره‌های لیگ برتر به دیناموزاگرب پیوست بدون آنکه ریالی نصیب باشگاه پرسپولیس شود.

این مشکلات به اندازه‌ای که دل هواداران آبی را به رنج بیاورد در باشگاه استقلال هم به وفور دیده می‌شود. مثلا اینکه چرا این باشگاه و مدیران قبلی‌اش نتوانستند در میانه فصل قبل یا پیش از آن حداقل یک سال دیگر با امید نورافکن تمدید کنند که حالا نقش تماشاگر را در ترانسفر او نداشته باشند؟

امروز باشگاه استقلال و مدیرانش به‌عنوان نمونه‌ای از مدیران ناکارآمد انگشت اتهام را به سوی بازیکنانی دراز کرده‌اند که به دستمزدهای کلان بله گفتند اما واقعا این ایراد به آنها وارد است و هوادار فوتبال فهم چنین توجیهی را می‌پذیرد؟ باید از این مدیران پرسید چطور توقع دارید فلان بازیکن تاثیرگذارتان وقتی به قله رسیده از بهترین پیشنهاد زندگی‌اش عبور کند و با نیمی از همان پول به دعوت شما پاسخ مثبت بدهد؟

این را گفتیم تا از حالا متذکر شویم برای باشگاه‌هایی مثل استقلال و پرسپولیس یا حتی باشگاه‌هایی که با مبالغ کلان دنبال جذب ستاره‌های لیگ هستند، آگاهی از جزییات قرارداد می‌تواند در آینده سود یا ضرری هنگفت به دنبال داشته باشد و این تدبیر یا بی‌تدبیری آنهاست که باعث خواهد شد مثلا در زمان کوچ بازیکنی شاخص از تیم، میلیاردها تومان نصیب باشگاه شود یا هیچ عایدی از آن ترانسفر نداشته باشد.

همین حالا که استقلال مرتضی تبریزی را با قیمتی نجومی هدف گرفته دقت به این جزییات تعیین کننده می‌تواند خیال هواداران این تیم را راحت کند و بعد از جدایی این بازیکن همه از او راضی باشند. مثل اتفاقی که برای جهانبخش و آلکمار رخ داد. علیرضا برای این تیم سنگ تمام گذاشت و آقای گل شد و بعد از دو فصل با میلیون‌ها یورو سود آوری برای آلکمار از این باشگاه رفت تا هم مدیران آزد برایش پیام خداحافظی بنویسند هم هواداران این تیم تنها خاطرات خوش وینگر ایرانی‌شان را به یاد بسپارند.

منبع: ایران ورزشی