به گزارش هشت دی، شهید شیرویه غریب در دوازدهم فروردین‌ماه سال ۱۳۵۰ در خانواده‌ای مؤمن و مذهبی در روستای بنوک از توابع شهرستان تالش دیده به جهان گشود.

وی دوران کودکی خود را در صفا و خرمی روستا سپری کرد و با فرارسیدن بهار علم و دانش در سال ۱۳۵۷ در مدرسه ابتدایی روستایش ثبت‌نام کرده و به فراگیری الفبای زندگی پرداخت.

در این سال شکوفه‌های انقلاب در زمستانی سرد به گل نشست و مردم ایران بااقتدار و به رهبری امام خمینی (ره) رژیم دو هزار و ۵۰۰ ساله شاهنشاهی را از پای درآوردند و اسلام در کشور ایران اسلامی درخشیدن گرفت.

 شهید غریب در آن ایام که مشغول سپری کردن الفبای زندگی بود، به‌خوبی دریافت که برای پاسداری از انقلاب باید همیشه آگاه بود و در برابر ظلم و ظالم ایستادگی کرد.

 پس از پیروزی انقلاب و تشکیل تشکل‌های فرهنگی و مذهبی در کشور٬ شیرویه باوجود داشتن سن کم اما برخوردار از اندیشه‌ای عمیق٬ به عضویت بسیج درآمد و از همان ایام با شور وصف‌ناپذیری٬ پس از فراگیری درس و جهت همکاری لحظات ناب نوجوانی خود را در کنار دوستان بسیجی سپری می‌کرد.

 با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه کشور نو پا و انقلابی ایران اسلامی، شهید غریب دانش‌آموز مقطع ابتدایی بود و در لابه‌لای کتاب‌های درسی‌اش با مفهوم جنگ و شهادت آشنا می‌شد.

او از همان دوران شور حضور در میدان نبرد را در سر می‌پرورانید و وی نوجوانی زحمتکش٬ قانع و جویای معرفت بود.

 وی با توجه به شرایط سخت زندگی در روستا٬ در کارهای کشاورزی به والدین و همسایگان یاری می‌رساند و در همان حال به آموختن علم و بارورتر کردن قوه شناخت خویش می‌پرداخت.

 شیرویه ادای فریضه نماز را به جماعت بیشتر ترجیح می‌داد و در بسیج و مسجد به فراگیری قرآن و احکام می‌پرداخت و او دانش‌آموزی مؤدب٬ باوقار و درس‌خوان بود.

 وی در روابط خود با دوستان و بزرگ‌ترها٬ رعایت ادب و احترام را می‌کرد و اخلاق نیک و حسنه او زبانزد خاص و عام بود و خانواده نیز از داشتن چنین فرزندی به خود می‌بالید.

یکی از خصوصیات بارز ایشان٬ داشتن لبخندی زیبا و ملیح بود که توجه دیگران را به سمتش معطوف می‌کرد و دوستان از داشتن چنین دوستی شادمان بودند.

 شعور دینی و سیاسی او بالابود و در مشکلات و سختی‌ها با دیگران مشورت می‌کرد و باگذشت چند سال از نبرد و دفاع رزمندگان اسلام٬ شهید شیرویه که به سن ۱۶ سالگی رسیده بود٬ تاب ماندن در شهر را از دست داد.

او پس با عشقی وافر به میهن و انقلاب اسلامی و دفاع از آرمان‌های بلند شهدا٬ لباس زیبای بسیجی را بر تن کرده و عاشقانه به سمت جبهه‌های حق علیه باطل گام برداشت و در سخنانش به دوستان و خانواده بارها گفته بود که بزرگ‌ترین آرزویم ٬ شهادت درراه حق است.

شهید شیرویه غریب سرانجام پس از سه بار حضور در مناطق جنگی٬ در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۶۶ در عملیات غرورآفرین نصر چهار در کنار سرداران و رزمندگان سرافراز گیلانی در منطقه‌ عملیاتی ماووت عراق شهد شیرین شهادت را نوشید و به آنچه که می‌خواست رسید و پیکر پاک و مطهرش٬ پس از تشییع باشکوه در زادگاهش به خاک سپرده شد.

منبع: فارس