پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
تصویری که مقاومت را به رخ جهانیان کشید
محمدرضا جوفار پس از آزادی شهر نبل و الزهرا تصویری از دیدار مادر و فرزند پس از چهار سال را به ثبت رساند و در توصیف آن نوشت: «رزمندگان این گردان بعد از چهار سال وارد شهر شدند، من هم آنجا بودم. مادرهایی که پسرانشان هنوز سیبیل نداشتند و لباس جنگ بر تن کرده بودند، امروز آنها را با ریش میدیدند. امروز بچه هفت سالهای را دیدم که تا به حال پدرش را ندیده بود و در آغوش پدرش غریبی میکرد.»
به گزارش ۸دی، کشور سوریه از جمله کشورهای استراتژیک خاورمیانه است که به دلیل همسایگی با اسرائیل و لبنان، عراق و ترکیه همواره مورد توجه بوده است. بحران سوریه از سال ۲۰۱۱ میلادی آغاز شد. دولت سوریه با همکاری متحدانش و نیروهای محور مقاومت اسلامی همچون لبنان، لشکر فاطمیون، تیپ زینبیون و نیروهای ایرانی توانست به گونهای از بحران خارج شود.
مدتی که از جنگ گذشت و امنیت نسبی در حرم حضرت زینب (س) و اطراف آن ایجاد شد، نوبت به شکستن محاصره شهرهای شیعه نشین رسید. در آن مقطع زمانی، دغدغه رزمندگان و گروههای مقاومت شکستن محاصره دو شهر شیعه نشین نبل و الزهرا بود. اجرای این عملیات به جهت مسائل نظامی و آب و هوایی تا مدتی به تاخیر افتاد تا اینکه در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۹۴ آغاز شد.
در ابتدای این عملیات باید کانالی فتح میشد تا به داخل شهرها راهی باز شود. در فتح این کانال رزمندگانی نیز همچون سعید علیزاده، محمود مراد اسکندری، علی حسینی کاهکش، احمد مجدی، احمد حاجی وند الیاسی، حامد کوچکزاده، سعید دلفان، احمد حاجی وند قیاسی، حبیب رحیمیمنش، عباس کردونی، حاج محمد علی قربانی و تنی چند دیگر به شهادت رسیدند.
تروریستها در سه لایه از ورودی خط شهرهای نبل و الزهرا محافظت میکردند. هیچ نیرویی نمیتوانست از روبهرو به آنها حمله کند. نیروها از پشت سر به تروریستها در منطقه دویرالزیتون حمله کردند و پیروز شدند. عملیات آزادسازی نبل و الزهرا از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود.
روز ۱۳ بهمن ۹۴ سردار حاج قاسم سلیمانی به منطقه عملیاتی رفته و در جمع فرماندهان گفت: «ما ۴ سال پشت این جبهه گیر کردیم و شما بودید که درب خیبر را شکستید».
محمدرضا جوفار عکاس جنگ پس از پایان عملیات، همراه با رزمندگان وارد شهر شد و تصاویری را به ثبت رساند. وی در توصیف یکی از تصاویر به ثبت رسیده و شرح حال رزمندگان در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «این شهر چهار سال در محاصره بود، اما یک گردان از رزمندگان همین شهر خارج از محاصره بودند و خانوادههایشان داخل محاصره گیر کرده بودند. رزمندگان این گردان بعد از چهار سال وارد شهر شدند، من هم آنجا بودم. مادرهایی که پسرانشان هنوز سیبیل نداشتند و لباس جنگ بر تن کرده بودند، امروز آنها را با ریش میدیدند. امروز بچه هفت سالهای را دیدم که تا به حال پدرش را ندیده بود و در آغوش پدرش غریبی میکرد. زنی را دیدم که به یک باره دید نصف موهای همسرش سفید شده است. امروز من ثمرهی تلاش یک شهر برای مقاومت و پایداری را دیدم.
این عکس، یکی از عکسهایی است که امروز گرفتم. وقتی که داشتم با این مادر گریه میکردم، خودم را جای او گذاشتم. وقتی ثمرهی عمرت باعث افتخارت میشود».
منبع: شهید خبر
نظرات