۸دی: برای آن ها که تکیه بر صندلی های چرمیِ بلند مرتبه های اداریشان زده اند و توفیری ندارد که یقه سفید های تسبیح به دست باشند یا حتی منور الفکران اپوزوسیون مآب!

برای آن ها که بالشتشان سنگ و نان شبشان آجر نشده است!

برای همه ی صف اول نشسته هایی که ابرو گره می زنند و خاطر عزیزشان مکدر می شود از چند بیت از یک شاعرِ جوان!

سلام آقایان!

شما دعوت هستید به خوانِش خطوطی از نوشته های یکی از جوان های سرزمینتان ایران، سرزمین هفت خوان رستم، سرزمین داستان هایی که دیو های سیاه همیشه منتظر زانو زدنش بودند.

سرزمین اقتدار و عزت، سرزمینِ هشت سال دفاع عزتمندانه، سرزمین مردمان سر به دار!

از ایران برایتان می نویسم که از عزت نامش امروز سرهاتان را در مجامع بین المللی بالا گرفته اید، از مردمانش که وارث انقلابند.

از مردمانی که چشم هایتان را به رویشان بسته اید.

اصلا هیچ خاطرتان هست روزهای حیات امام را ؟! یادتان هست که رضایت مردم از انقلاب را ارجح بر خواب شب های شما میدانستند؟

یادتان هست تاکیدات امام را بر اینکه نگذاریم چهره حزب الله عزیز خدشه دار شود؟

شما یادتان هست زمستان ۵۷ و سوز خیابان های ایران و گرمی دلهای مردم را؟

این انقلاب به حرمت نفس ها و گام ها و مشت های کسانی جان گرفت که امروز قلبشان از درد معیشت فشرده شده است.

باید این خطوط را با فریاد بنویسم که وارثین انقلاب امروز از درد معیشت به خود می پیچند و شما در نشست ها و همایشهاتان و با کاغذ بازیهای همیشگیتان اقتصاد مقاومتی را که رمز نجات مردمان سرزمینم هست را گم کرده اید.

با شما هستم آقای رییس!
با شما هستم آقای نماینده!
با شما هستم آقای وزیر!
با شما هستم آقای رییس جمهور!

مردم این روزها کف خیابان ها بین همهمه و شلوغی های منتهی به بیست و دوم بهمن ماه و در استانه ی سالگرد انقلاب باشکوهمان گسیلِ خیابان ها شده اند که مطالبات اقتصادیشان را با فریاد و بغض مطالبه کنند!

چرا؟ مگر این مردم مسئولی ندارند که دردشان را بفهمد؟

مگر پاستور نشینان و مجلس نشینان این کشور با رای های همین مردم انتخاب نشده اند؟
دور باد شیطنت های ایجاد نارضایتی در بین مردم از افکارتان!

معاذ الله از سعی  مسئولی از خدشه دار کردن چهره ی نورانی انقلاب.

بغض های امروز مردم نتیجه کاستی های شما آقایان است ورنه این گربه ی مغرور و سربلند که از منابع طبیعی و غیر طبیعی چیزی کم و کاست ندارد.

شما این را خوب می دانید که به فرموده امیر بیان، سردار عدالت خواهی مولانا امیر المومنین علیه السلام که جان عالمی به فدایش اگر فقر از در بیاید ایمان از پنجره بیرون می رود!

اگر دردمند نیستید دامنتان را از سرزمین مسوولیت های این کشور جمع کنید که شما مسببین بدبینی مردم به نظام و انقلابید.

شما فرصت نگاه سالم و بروز چهره ی واقعی انقلاب را با سهل انگاری و رانت خواری و بی مسئولیتیتان از مردم گرفته اید!

آقایان شما ضعف مدیریتی دارید که پس از صد جلسه و هزار ساعت گفت و گو پیرامون اقتصاد مقاومتی همچنان شکاف بین طبقاتی دهان باز کرده است و مردم را می بلعد!

شما مردم را به هم بدبین می کنید، فرقه های سیاسی را به جان هم می اندازید و در آشفته بازار مطالبه گری مردم هم حتی همچنان به مطالباتشان توجه نمی کنید
بلکه از اب گل آلود ماهی می گیرید و سرپوش روی امورات اشتباه خودتان می گذارید!

الله الله به رسیدگی به امورات مردم در وضعیت اقتصادی و معیشتی!

این را خوب بدانید که با زمین خوردن انقلاب که فعل محال است نفعی به شما نمی رسد، که عزت امروز شما نتیجه عزت انقلاب عزیز و حمایت های مردم است.

حواستان را خوب جمع کنید که این مردم بارها نشان داده اند که خائن را حتی اگر شاهِ مملکت باشد، حتی اگر امام جمعه ی مملکت باشد در راستای احیای انقلاب پایین می آورند و نظام مقدس جمهوری اسلامی را مقتدرانه و با آرامش به سوی قلل ترسیم شده تا صبح روز ظهور پیش خواهند برد.

ملت ایران که سربلندند اما کاش شما هم به فکر روز حسابتان باشید آقایان!

زینب حسین پور