چرا طرحهای ایرانی در بازار لوازم التحریر فروش نمیرود؟

با وجود اینکه طرح هایی ایرانی برای لوازم التحریر از سوی تولیدکنندگان به بازار آمده است اما این طرح ها بنا به دلایلی مورد استقبال چندانی از سوی مردم قرار نمی گیرند.

چرا طرحهای ایرانی در بازار لوازم التحریر فروش نمیرود؟

با وجود اینکه طرح هایی ایرانی برای لوازم التحریر از سوی تولیدکنندگان به بازار آمده است اما این طرح ها بنا به دلایلی مورد استقبال چندانی از سوی مردم قرار نمی گیرند.

مشکل اصلی اینست که ما برای کودک فیلم و داستان با شخصیتهای مثبت ایرانی اسلامی نساخته ایم که حالا بتوانیم از شخصیتهایش در محصولات فرهنگی استفاده کنیم!

دوستی میگفت کودک من اگر شب برایش داستان تعریف کنم و در آن مثلا از یک خوردنی مثل گلابی صحبت کنم ، فردای آن شب میرود دنبال همان خوردنی که در قصه برایش گفته ام!

مثلا همین ملوان زبل که با مهارت تمام ساخته شده بود ما بزرگترها را هم به اسفناج علاقمند کرده است! حالا ببینید چه تاثیری روی بچه ها دارد.

وقتی کودکان ما صبح تا شب با فیلمهای غربی و کارتونهای آنها سرگرم میشوند انتظار نداشته باشید کیف و دفتر با طرح رستم و شهدای هسته ای بخرند .این اصلیترین نکته روانشناسی است که بنظرم از دید مسئولین و تولیدکنندگان دور مانده. غرب اول تبلیغ میکند ، بعد فیلم و داستان میسازد و بعد ازروی شخصیتهای جذابش ( ولو یک باب اسفنجی بدریخت هم باشد) محصولات دیگر میدهد بیرون. 

ما شخصیتهای جذاب مثل کلاه قرمزی و پسرخاله و جیگر و فامیل دور کم نداریم و یا عموقناد و خاله شادونه و … ولی انگار سر اینکه چه کسی حق استفاده از این شخصیتها را در تبلیغات دارد جنگ زرگری است .

همین دفترهای با طرح شکرستان که کمی موفقتر از طرحهای دیگر بوده اند دلیل اصلی اش اینست که مخاطب شکرستان کودکان هم هستند و کودکان از این برنامه خاطره خوشی دارند . اما چند درصد از کودکان ما شهدای هسته ای، رستم و سهراب، شهید بابایی و شهید آوینی را میشناسند!؟؟

با این اوصاف با چاپ مختار برروی دفتر مدرسه بچه های ابتدایی انتظار داریم دفترها فروش برود و دلخوش باشیم به اینکه کار فرهنگی کرده ایم!!؟

متاسفانه حتی یک فیلم بلند یا سریال تلویزیونی تاثیرگذاری روی همه خانواده ها و بچه ها نساخته ایم . خب طبیعی است که کودکان ما میروند دنبال بن تن ، مرد عنکبوتی و تام و جری و …

در همین صدا و سیما اگر نگاه کنید میبینید بهترین ساعات پخش به فیلمهای خارجی و فوتبال اختصاص دارد. اگر هم فیلمی ایرانی ساخته میشود دیروقت پخش میشود و یا در آن سهل انگاری میشود.

خانواده ها هم به اشتباه کوکان خود را با فیلم و سریال و دی وی دی های کلوپها سرگرم میکنند غافل از اینکه تماشای فیلم و سریال تاثیر روانی بدی روی کودکان دارد . حتی اگر سریال بسیار فاخر باشد باعث اضطراب یا شادی کاذب در کودک میشود و همچنین طبق آماری رسمی که درکشورهای دیگر بدست آمده این گروه از کودکان بیشتر مرتکب جرم و جنایت میشوند.

علاوه براین کودک از خانواده دور میشود و به اینترنت و سینما بعنوان الگو نگاه میکند و وقتی به سن بلوغ رسید دیگر برای خانواده اش ارزشی قائل نیست . نگاه او به پدر و مادر میشود مثل نگاه به صندلی و خوراکی !!

امیدوارم مسئولین فرهنگی و فعالین این حوزه به این موضع دقت بیشتری داشته و برای اعتلای فرهنگ ایرانی اسلامی برنامه ای موثر تدوین کنند..

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه