به گزارش ۸دی نیوز، گویا هزینه‌سازی‌های نگارنده نامه بی‌سلام و والسلام، برای نظام تمامی نداشته و نامبرده به هر نحو از انحا سعی دارد تا با نبش قبر کینه‌های قدیمی، باب جنگ‌های زرگری جدیدی را بگشاید!

در همین ارتباط پایگاه اطلاع رسانی هاشمی با انتشار “ناگفته های هاشمی از انتخابات ۸۴” که در جمع اعضای حزب ناشناخته اراده ملت ایران ایراد می‌شد، ورژن جدید بگم‌بگم‌ها از زبان رفسنجانی را کلید زد!

نقال خاطرات شاذ از امام فقید(ره)، با نقد برخی از اقدامات صورت گرفته در دوران حیات حضرتش(ره) می گوید: «ما خودمان در دهه اول انقلاب دچار تندروی شدیم. تندروی هایی کردند که عده ای از مردم را رنجانید … دادگاه ها تندروی کردند، هر کسی در بخش های مختلف تندروی کرد که نباید آنطور می شد.»!

به گزارش پایگاه خبری/تحلیلی “خیبرآنلاین”؛ رفسنجانی درحالی دستگاه قضایی و دادگستری دهه اول انقلاب و مسئولین آن از شهید مظلوم بهشتی گرفته تا قاضی خلخالی و آیت الله موسوی اردبیلی را به تندروی متهم می کند که اتفاقاً دستور مستقیم اجرای بسیاری از این – به قول جناب رفسنجانی – تندروی‌ها از سوی بنیانگذار انقلاب صادر می شد.

در عین حال اما هاشمی مصادیقی را برای این تندروی ها برنشمرده و توضیح نداده است که منظور وی از این تندروی ها، دقیقاً چه بوده است؟!
سوالی که در این میان می باید از هاشمی رفسنجانی پرسید این است که اگر دستور اعدام مفسدین فی الارضی نظیر امیرعباس هویدا؛ فرخ‌رو پارسا؛ نعمت الله نصیری؛ منوچهر آزمون و نیز انحلال مجمع الفسادهایی چون نهضت آزادی؛ جبهه ملی؛ سازمان مجاهدین خلق(منافقین)؛ گروهک فرقان و …، تندروی محسوب می شوند پس با اینحساب می بایست دست به دعا برداشت که خداوند آخر و عاقبت اعتدالیون را ختم به خیر نماید!

هاشمی اما در بخشی دیگر از سخنانش با تأیید تلویحی ادعای دروغین تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ و حتی ۸۴(!)، اظهار می دارد: «جریانی که خودش را اصلاح طلب اعلام کرد بعد از دولت من به آسانی روی کار آمد، انتخابات ۷۶ بسیار سالم و عادی مثل همین انتخابات آخر [انتخابات ۹۲] برگزار شد. هیچکس نمی توانست به نتایج آن انتخابات اعتراضی بکند، چون من جلوی عموم مردم در نماز جمعه تعهد کردم که جلوی تقلب را می گیرم. امّا در انتخابات ۸۴ چه اتفاقی افتاد؟ همه می دانید. حتی مرحله دوم، استاندارها کار را به کلی رها کردند، اصلا کاری نداشتند که چه اتفاقی در صندوق‌های رای اتفاق بیفتد!»!

اولاً شاید جناب رفسنجانی به علت کهولت سن، جملات تاریخی امام خامنه ای در جریان نماز جمعه ۲۹ خرداد ۱۳۸۸ که فرمودند: «مردم اطمینان دارند؛ اما برخى از طرفداران نامزدها هم اطمینان داشته باشند که جمهورى اسلامى اهل خیانت در آراء مردم نیست. ساز و کارهاى قانونى انتخابات در کشور ما اجازه‌ى تقلب نمی‌دهد.» را از یاد برده باشد!

ثانیاً بر فرض محال پذیرش تقلب در انتخابات ۸۴، چگونه می توان به سلامت انتخابات ۹۲ – که حضرتعالی آن را سالم و عادی پنداشته اید – شک ننمود؟ آن هم با توجه به آنکه مجری برگزاری انتخابات ۹۲، دولت تحت امر رقیب انتخاباتی شما در انتخابات ۸۴ بوده و طبیعتاً می بایست مانع از به قدرت رسیدن نامزد مورد حمایت شما – حسن روحانی – می‌شده است!

این شبهه افکنی مردود آقای هاشمی رفسنجانی یادآور آیه ۱۵۰ سوره نساء از قرآن کریم است که می فرماید: « … إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَیُرِیدُونَ أَن یُفَرِّقُواْ بَیْنَ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَیقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَیُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلاً / … کسانی هستند که به خدا و پیامبرانش کافر می شوند و می خواهند میان خدا و پیامبرانش جدایی افکنند و می گویند که بعضی را می پذیریم و بعضی را نمی پذیریم و می خواهند در این میانه راهی برگزینند.»

جالب ترین بخش این سخنرانی اما آنجائیست که رفسنجانی با ترحم‌طلبی از اصلاح طلبان، به شکلی گلایه آمیز عنوان می کند: «این عیب اصلاح طلبان بود که نفهمیدند اگر مشکلی پیش آمد برای جامعه و انحرافی رفت، باید همه با هم باشیم تا انحراف را برگردانیم. این فهم است. من حرفم همین است.»!

گلایه هاشمی از گربه صفتی اصلاح طلبان و خنجر از پشت زنی ایشان در جریان انتخابات ۸۴، در حالی ابراز می شود که پیشتر، دگراندیشان تجدیدنظرطلب، به او لقب طعنه آمیز «عالیجناب سرخپوش» را اعطا کرده بودند و تاریخ مصرفش را منقضی می پنداشتند اما با این وجود تنها پشتیبانان رفسنجانی در برهه ظلمات دوم خرداد، همین به اصطلاح تندروهای کنونی بودند که هم اینک زیر تیغ برنده انتقادات هاشمی دست و پا می زنند!

در چنین شرایطی از رئیس تشخیص مصلحت توقع آن می رود که با تیزبینی و دقت نظر بر انتخاب و ادای کلمات در سخنرانی‌هایشان، مانع از دشمن شادی و سرخوردگی بیش از پیش علاقه مندان حقیقی‌شان شده و همچون گذشته یاوری نیک برای نظام و رهبری باشند.