به گزارش ۸دی، سید حسین رضویان فعال رسانه ای استان گیلان در واکنش به اظهارات غلامعلی جعفرزاده در همایش «میرزا در گذر زمان» نوشت:

مستند به خبر شماره ۳۶۷۱۴۸ مورخه۱۳/۹/۱۳۹۶ آژانس خبری دیار میرزا که به تشریح همایش «میرزا در گذر زمان» با سخنرانی آقای غلامعلی جعفرزاده نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی پرداخته نکاتی مستور است که لازم دیدم در مواجهه با قضاوت ارباب جمعی تاریخ بدان اشاره نموده تا در اندیشه آیندگان جزو قماش ساکتین زمان منظور نگردم.
جناب آقای غلامعلی جعفرزاده نماینده محترم مردم شریف شهرستان رشت در مجلس شورای اسلامی در بخشی از سخنرانی خود چنین به سخن شده اند : «کاش امروزه برای مدیران ما برنامه‌هایی گذاشته شود و بحث های مدیریت میرزا گفته شود و الگویی برای مدیران‌ صورت گیرد. از ویژگی های میرزا عدالت خواهی، آزادی خواهی، پرهیز از خودکامگی میباشد. امروزه همه‌ی ما نیاز به وحدت داریم. من ادعا میکنم تفکر اعتدالی میرزا کمک کرد که توانست نهضت جنگل را به وجود بیاورد. ما باید از تاریخ درس گرفته و از تفکر اعتدالی میرزا کوچک خان جنگلی الگو گرفته و امروزه در زندگی استفاده کنیم. »
تعریفی که ایشان از شهید میرزا کوچک جنگلی با آذین بندی کلمات به قطار عدالت خواه، آزادی خواه و ناهی خودکامگی داشته اند بسیار خوب و در جای خود ستودنی است اما در ادامه بیان داشته که : ادعا میکنم تفکر اعتدالی میرزا کمک کرد که توانست نهضت جنگل را به وجود بیاورد. ما باید از تاریخ درس گرفته و از تفکر اعتدالی میرزا کوچک خان جنگلی الگو گرفته و امروزه در زندگی استفاده کنیم.
اتفاقا نکته همین جاست ، اساسا اعتدال به چه معناست؟به روایت لغت نامه دهخدا اعتدال یعنی میانه حال شدن در کمیت و کیفیت و به شهادت فرهنگ فارسی معین نیز اعتدال یعنی میانه روی و حد میانه، ناصر فکوهی استاد گروه انسان شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران معتقد است: اعتدل سیاسی یعنی پرهیز از خشونت و راه حل های سرسختانه ای که ساختارها، نهادها و رفتارهای اجتماعی را زیر و رو می کند و تبعا بهای آنها نیز سنگین بوده و لزوما ضمانتی نیز برای رسیدن به نتایج بهتری از اعتدال ندارند.(خبرگزاری دانا-گفتگو-مرداد۹۲)
حال عزیزان چه گونه می شود حرکت انقلابی و مسلحانه جناب میرزا را فعلی اعتدالی تفسیر کرد؟ که آقای جعفرزاده ادعا نموده اند تفکر میرزای عزیز اعتدالی بوده است؟اصلا کدام منطق و رهیافت علوم سیاسی این موضوع را تایید می کند که اندیشه رهبر مبارزات جنگل که در حقیقت جنگی تمام عیار با دشمن خارجی و داخلی بوده مبنایی اعتدالی داشته؟ حال آنکه اساسا نظریه اعتدال سیاسی در اندیشه سیاسی کشورمان از حوالی صبحگامان فروردین سال ۱۳۹۲ شمسی مطرح و میرزا یونس در ۱۱ آذر۱۳۰۰ به شهادت رسیده است.
اگر در بوته نقد دانش سیاسی هم نگاه کنیم هیچ کدام از عالمان علوم سیاسی همانند تدا اسکاچپول، جک گلدستون، تد رابرت گر،کرین برینتون،چالمرز جانسون پایه و اساس نهضتهای مسلحانه و انقلابها را تفکری مبتنی بر اعتدال ندانسته و حتی افرادی چون چارلز تیلی و ساموئل هانتینگتون به انقلاب با مضمونی چون گونه ای منازعه سیاسی اشاره داشته اند نه اقدامی اعتدالی و برآمده از میانه روی.
بر کسی پوشیده نیست که لازم است از تاریخ درس بگیریم و از تفکر اعتقادی میرزا کوچک جنگلی الگو بسازیم و در زندگی استفاده کنیم اما در حقیقت درس کوچک جنگلی چه بود؟آیا چیزی جز دفاع از مظلوم،ایستادگی در مقابل دشمن خارجی،مبارزه با حاکمیت زر و زور خودفروختگان داخلی ،خدمت به مردم، ایستادگی پای باورها و جهاد در راه خدا ؟
جناب آقای جعفرزاده عزیز من هم موافقم اعتدال برآمده از اعتقاد می بایست بخشی از برنامه نجات سرزمینمان برای فرار از رادیکالیته راست و چپ افراطی باشد،نجات میهنمان از میراث خواهی حزبی جریانهایی که همه چیز را برای خود می خواهند و جز خود کسی از ملت در منافعشان سهمی ندارد، اما تفسیر تاریخ به رای که مایل نیستم با برچسب تحریف از آن یاد کنم چاره کار نیست.

انتهای پیام/