به گزارش ۸دی نیوز، «پروانه معصومی» همان مادر مهربان صحنه‌های تئاتر کشور و بانوی نام‌آشنای سینما و تلویزیون، درست ۱۷ سال است که تهران را با همه دغدغه‌ها و گرفتاری‌هایش ترک کرده و در یک روستای خوش آب و هوا در استان گیلان زندگی می‌کند. سال‌ها است که فرار از شهر دود زده تهران تجربه‌هایی شیرین برای او رقم می‌زند و او این تجربه‌ها را در یادداشتی شفاهی در اختیار سیمرغ قرار داد که در زیر می‌خوانید.

۱۵ بهمن امسال ۱۷ سال است که تهران را ترک کرده‌ام و در یک روستای دنج و خوش آب‌و هوا در شمال کشور زندگی می‌کنم. آدم وقتی این شکل زندگی را انتخاب می‌کند به راحتی می‌تواند از جنجال و هیاهو و آلودگی‌های شهری مثل تهران در امان باشد. مهم‌تر اینکه این زندگی امکان این را برایم فراهم کرده که رفت‌و‌آمدهای اجباری با افرادی که دوست ندارم نداشته باشم و در اینجا تنها افرادی به دیدنم می‌آیند که دوستشان دارم و از گذراندن وقت در کنارشان لذت می‌برم.

در تهران آدم مجبور است با همه رفت‌و‌آمد داشته باشد و این برای منی که اهل معاشرت نیستم کار دشواری است. علاوه بر این آدم اینجا فرصت دارد به خیلی چیزها برسد و من این دوری مسافت از تهران را به معنی دور ماندن از قافله حرفه‌ای‌ام نمی‌دانم. شما وقتی در جایی زندگی کنید که اینترنت در اختیار داشته باشید به سادگی می‌توانید با همه جای دنیا در ارتباط باشید. تهران که دیگر بیخ گوشمان است و جای خود دارد. کتاب‌هایم را هم اینترنتی سفارش می‌دهم و نهایتا در یک هفته به دستم می‌رسد. بنا بر این خودم را از قافله‌ فرهنگ جا مانده نمی‌بینم. تنها چیزی که اینجا آزارم می‌دهد دوری از برادر و خواهرانم است که آن هم در ملاقات‌های منظمی که با هم داریم حل می‌شود.

در حال حاضر مشغول انجام کاری که به سینما و تلویزیون مربوط باشد نیستم و برای خود یک پرورشگاه کوچک گل و گیاه راه انداخته‌ام. مشغول حیات دادن به مزرعه کوچکم هستم و به کارهای کشاورزی مشغولم. جایتان خالی، بیست روزی است که در اینجا هوای خوبی داریم و بنفشه‌ها و پامچال‌ها سبز شده‌اند و همه چیز در نهایت زیبایی خود است. پرورش گل‌ها و گیاهانم که تکمیل شد آنوقت در این مزرعه باز است برای هرکسی بیاید و گل بخواهد. کار بسیار لذت بخشی است و تمام لحظه‌هایم را پر می‌کند. احوالات این روزهایم را بسیار دوست دارم و حاضر نیستم آن را با چیزی عوض کنم.

پروانه معصومی با نام پیشین سکینه کبودرآهنگی‌زاده ۱۳۲۳ در تهران بازیگر سینما و تلویزیون و اهل ایران است. او تحصیلاتش را در دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه ملی (دانشگاه شهید بهشتی) تمام کرد. در ۲۲ سالگی برای ادامه تحصیل در رشته‌ی علوم سیاسی به آلمان رفت و در آنجا با مسعود معصومی عکاس سرشناس ایرانی آشنا شد و ازدواج کرد و از آن زمان به بعد نام خود را به پروانه معصومی تغییر داد. نخستین بار در سال ۱۳۵۰ در فیلم کوتاه «سفر» به عنوان بازیگر حضور یافت. معصومی در سال‌های مختلف زندگی حرفه‌ای‌اش توانسته با کارگردانانی نظیر ناصر تقوایی، هژیر داریوش، رسول صدرعاملی، ابراهیم وحیدزاده و جلال مقدم همکاری کند. اما با این حال در سال‌های اخیر تقریبا از جریان اصلی سینما دور افتاده و آخرین هنرنمایی‌اش که بارها به نیکی از آن یاد کرده همکاری با فرج ا.. سلحشور در مجموعه یوسف پیامبر بوده است.