به گزارش ۸دی نیوز و به نقل از فارس ،همایش نقد و بررسی آثار سیدرضا میرکریمی کارگردان سینمای ایران،‌بعد از ظهر دیروز در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران با حضور ژانت سانتوز منتقد اسپانیایی سینما برگزار شد.

رضا میرکریمی در ابتدای این مراسم، از نحوه آشنایی خود با ژانت سانتوز گفت و عنوان کرد: آشنایی من با خانم سانتوز به سفرهایی که برای ساختن فیلم‌هایم به اسپانیا داشتم برمی‌گردد، متاسفانه من ایشان را در آن زمان از نزدیک ندیدم، اما در سفری که به جشنواره ابن‌ عربیه به اسپانیا داشتم، با ایشان آشنا شدم و با یک گفت‌وگوی کوچک با ایشان فهمیدم که سینمای ایران را بخوبی پیگیری می کند.

وی افزود: برخی از عبارات سینمایی ایشان را از منتقدین داخلی کشورمان هم نشنیده بودم، خانم سانتوز کتابی را درباره سینمای ایران به زبان اسپانیولی منتشر کردند که مرجع کاملی درباره سینما ما است.

ژانت سانتوز استاد دانشگاه بوکاراماگای کلمبیا در ادامه این مراسم طی سخنانی گفت:‌من در حدود ۴ سال است که روی سینمای ایران کار می‌کنم و نتیجه آن کتابی است که درباره سینمای ایران نوشته‌ام که امیدوارم بتوانیم از این کتاب در سینمای کشور خودمان هم استفاده کنیم.

وی افزود: مدتی است که روی آثار رضا میرکریمی کار می‌کنم و نقطه شروع کار من تفاوت بین تئوری‌های کاری ایشان است که می‌خواهم به تاریخچه ذهنی سینمای رضا میرکریمی برسم. طی این سال‌ها نتیجه کارهای من تبدیل به آنالیزی شده که می‌توان بر مبنای آن روی سینمای ساختاری کار کرد.

سانتوز خاطرنشان کرد: اگر ما بخواهیم به آنالیز کارهای موجود در فیلم‌های میرکریمی اشاره کنیم، به مسائلی مثل تکست، محتوا و متن سینمایی برمی‌خوریم که با ساختن این‌ها به فیلم روح می‌بخشیم. در اینجا خلاقیت ذهن فیلمساز به ما ثابت می‌شود و این تلاش من برای رسیدن به ذهن کارگردان بر پایه نظریات پانوفسکی است.

وی در ادامه با اشاره به آثار ساخته شده توسط رضا میرکریمی عنوان کرد:‌ در سینمای آقای میرکریمی استفاده از صداهای دیگر در فیلم بوضوح مشخص است. ایشان وقتی که سیاهی کار را می‌پوشاند و در پس فیلم نور را کم می‌کند، کار خوبی انجام داده که این موضوع را می‌توان در فیلم سینمایی کودک و سرباز ساخته رضا میرکریمی مشاهده کرد.

استاد دانشگاه بوکاراماگای کلمبیا در ادامه با پخش قسمت‌هایی از فیلم‌های رضا میرکریمی به بررسی ساختاری و نشانه‌شناسی این کارگردان سینما پرداخت.

ژانت سانتوز در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: ما می‌توانیم به شکل کاملا زنده ببینیم که آقای میرکریمی چه چیزی را برای ما تعریف می‌کند، ایشان نویسنده‌ای هستند که تاریخچه را تعریف می‌کند و تاریخچه اثر تحت اکت‌های مختلف به هم گره می‌خورد و به صورت لحظه‌ای به مخاطب القا نمی‌شود.

وی افزود: تاریخچه نوشتاری کارهای میرکریمی معمولا اندازه‌ای است که این موضوع در فیلم سینمایی «امروز» و «به همین سادگی» دیده می‌شود که تاثیرگذاری خودش را برای مخاطب خواهد داشت.

این منتقد سینما با اشاره به پرداختن رضا میرکریمی در فیلم‌هایش به شهر و روستا، گفت: سینمای میرکریمی به چند مسئله می‌پردازد که شهر و روستا در اولویت کاری ایشان قرار دارد.

وی کارهای سینمایی خودش را به عنوان کسی که نژاد را می‌شناسد، شروع می‌کند که این نشان‌دهنده موجود مناطق متفاوت در ایران است.

سانتوز ادامه داد: میرکریمی در نوشتارهای خود محیط روستایی را برای مخاطب باز می‌کند. به عنوان مثال در کنار فیلم‌های ایشان با مناطقی از جمله خراسان و نورآباد آشنا می‌شویم. همچنین در فیلم «خیلی دور، خیلی نزدیک» با منطقه مس و جهان اسلام به طور نزدیکی آشنا می‌شویم.

وی تاکید کرد: در کارهای میرکریمی مسئله شهرگریزی بسیار مشهود است و در فیلم «خیلی دور، خیلی نزدیک» می‌بینیم که کاراکترهای این فیلم چگونه از شهر به روستا پناه می‌برد.

استاد دانشگاه بوکاراماگای کلمبیا با اشاره به فیلم سینمایی «یک هفته قبل» اظهار داشت: در این فیلم سینمایی می‌توانیم با فرهنگ شهر یزد آشنا شویم که به بیننده اجازه می‌دهد تا به اصول و گذشته خودش رجعت جدیدی داشته باشد.

وی افزود: تماشاچی به خوبی با میرکریمی همراه می‌شود و وجدان بیننده نیز در این جا به عنوان وجدان بیدار زنده می‌شود.

ژانت سانتوز تاکید کرد: سینما برای ما نشان‌دهنده این است که به مسئله فرهنگ بین‌الملل تکیه کنیم.

سانتوز تصریح کرد: امروز در دهکده جهانی هر لحظه اقتصاد بسته تر و فرهنگ ها به هم نزدیک تر می شود و همه یکدیگر را درک می کنند هر ملتی می تواند در این دنیای پرجدال از ارتباط استفاده کند و در حالی که تکنولوژی روز به روز پیپچیده تر می شود فرهنگ ها به هم نزدیک تر می شوند و ما برای تحمل یکدیگر و احترام به هویت دیگران باید به سینما تکیه کنیم.

میرکریمی نیز در پایان این مراسم خاطرنشان کرد: توجه این منتقد به مسائل بومی و فرهنگی مختص ما، حتی لهجه ها و جغرافیا درس خوبی است تا بدانیم نباید نگران ارتباط فرهنگی با دیگران باشیم. ما نباید برای این ارتباط چیزی از خودمان را حذف کنیم تا به مشترکاتی برسیم بلکه اگر همان چیزی را که داریم و برای دیگران قابل فهم است صادقانه بگوییم و به این وسیله فرهنگ خود را ترویج خواهیم کرد.

وی در پایان این مراسم با اشاره به سینمای ایران خاطرنشان کرد: سینمای ایران آنقدر حرف برای گفتن دارد و دو هزار جایزه جهانی که ایران کسب کرد، نشان داد که این سینما، سینمایی خاص است که برای تجارت ساخته نشده است.