پاسخ به شبهات؛

ماجرای حدیث امام حسین درباره ایرانیان / شبهه روایت «ما از تبار قریش هستیم»

در این تصویر سطر قبل عبارت «فامنت به العجم، فهذه فضیله العجم» نیامده است که حدیثی از کتاب تفسیر علی بن ابراهیم قمی است که درباره آیه ۱۹۸ سوره شعراء می باشد.

ماجرای حدیث امام حسین درباره ایرانیان / شبهه روایت «ما از تبار قریش هستیم»

اسلام ملکی معاف کارشناس علوم قرآنی و حدیث در گفتگو با خبرنگار ۸دی درباره دروغ بیشرمانه کانالهای ضد اسلام درباره سخنان اهل بیت (ع) در خصوص ایرانیان که به کتاب سفینه البحار نسبت داده اند اظهار داشت: این روزها که همزمان با روزهای سوگواری برای اباعبدالله حسین (ع) است تصویری در شبکه های مجازی توزیع می شود که در آن مدعی شده اند که اسکن یکی از صفحات کتاب سفینه البحار است.

وی افزود: در این تصویر آمده است که امام حسین (ع) می فرمایند ما از تبار قریش هستیم و هواخواهان ما عرب و دشمنان ما ایرانی اند و روشن است که هر عرب از عر ایرانی بهتر و بالاتر است و هر ایرانی از دشمنان ما بدتر است و ایرانیان را باید دستگیر کرد به مدینه آورد. زنانشان را به فروش رساند و مردانشان را به غلامی گماشت. آنها برای این روایت ص ۱۶۸ کتاب سفینه البحار را آدرس داده اند.

ملکی ادامه داد: ما یقین داریم که امام حسین(ع) چنین سخنی را نگفته اند اما این سوال پیش می آید که آید در کتاب سفینه البحار شیخ عباس قمی چنین روایتی آمده است در پاسخ باید عرض کنم که مطلب دروغ محض است و آن چیزی که در کتاب سفینه البحار آمده است اساسا متفاوت از ترجمه کتاب است.

وی تأکید کرد: در این تصویر، آن سه سطری که از کتاب سفینه البحار گذاشته اند از دور عکس گرفته شده و نا مشخص است اما ترجمه آن به وضوح دیده می شود و این ترجمه فارسی ارایه شده با متن عربی سازگاری ندارد. متن عربی آن در اصل کتاب به این شرح است که فامنت به العجم، فهذه فضیله العجم پس عجم (غیرعرب) به آن ایمان آورد و این فضیلت عجم است. در ادامه می گوید «عن ضریس بن عبد الملک قال سمعت ابا عبد الله علیه السلام یقول : نحن قریش ، و شیعتنا العرب ، و عدونا العجم. شیعتنا العرب ای العرب الممدوح من کان من شیعتنا و ان کان عجما و العجم المذموم من کان عدونا ، وان کان عربا. سوءُ رأیِ الثانی فِی الأعاجم. : لمّا ورد سَبیُّ الفُرسْ الی المدینه أرادَ الثّانی أنْ یبیعَ النّساء وأنْ یَجْعلَ الرّجالَ عبید العرب و عَزَم عَلی أنْ یَحْمِلَ العلیل والضّعیف والشّیخ الکبیر فی الطّواف و حَوْلَ البیت علی ظهورهم، فقال امیرالمؤمنین(ع): اِنّ النّبی (ص) قال: اکرمُوا کریمَ قومٍ وإنْ خالفوکم وهؤلاء الفُرس حُکماءٌکرماء فقد ألْقوا إلینا السّلام ورَغَبوا فی الإسلام وقد إعتقتُ منهم لوجهِ الله حَقّی و حَقّ بنی هاشم … الخ.

این کارشناس علوم قرآنی و حدیث افزود: در اینجا فروش زنان ایرانی و به بردگی و غلامی گرفتن مردان ایرانی و بهتر بودن اعراب از ایرانیان به هیچ وجه نیامده است.

وی درباره ترجمه دقیق این عبارت گفت: در این تصویر سطر قبل عبارت «فامنت به العجم، فهذه فضیله العجم» نیامده است که حدیثی از کتاب تفسیر علی بن ابراهیم قمی است که درباره آیه ۱۹۸ سوره شعراء «وَ لَوْ نَزَّلْناهُ عَلى‏ بَعْضِ الْأَعْجَمِینَ؛ فَقَرَأَهُ عَلَیْهِمْ ما کانُوا بِهِ مُؤْمِنِینَ» آمده که امام صادق درباره آن فرموده اند لو نزل القرآن على العجم ما آمنت به العرب اگر قرآن ما غیرعرب ها نازل می شد عرب ها به آن ایمان نمی آوردند و قد نزل على العرب فآمنت به العجم‏ در حالی که همین قرآن بر عرب نازل شد و عجم ها به آن ایمان آوردند و  هذه فضیله العجم و این فضیلت عجم هاست. بنابراین تا اینجای عبارت مدح عجم هاست.

ملکی ادامه داد: در این متن آمده است سوءُ رأیِ الثانی فِی الأعاجم که اشاره به نگاه بد خلیفه دوم به عجم و ایرانی ها را اشاره می کند که می گوید که مناقب شهر آشوب نقل کرده است وقتی که اسیران ایرانی را به مدینه آوردند دومی (عمر خطاب) خواست که زنان را بفروشد و مردان ایرانی را برده و غلام عرب ها قرار دهد و عزم کرد که افراد معلول و ضعیف و پیرمردهای ناتوان در طواف را روی کول اسیران ایرانی بگذارد. اینجا امیرامومنین علی (ع) فرمود که پیامبر فرموده است اکرمُوا کریمَ قومٍ وإنْ خالفوکم که با بزرگان و افراد محترم هر ملت و قومی کریمانه رفتار کنید و ذلیلشان نکنید حتی اگر مخالف شما باشند. این ایرانی ها انسان هایی حکیم و بزرگواری هستند و اینها از در آشتی به ما وارد شده اند و به اسلام تمایل پیدا کرده اند و من به عنوان علی بن ابی طالب سهم خود را از این غنایم جنگی که فکر می کنید سهم دارم سهم خودم و سهم بنی هاشم را برای خدا آزاد کرده ام و من برده نمی خواهم. در اینجا هم متن شیخ عباس قمی متنی در احترام اهل بیت نسبت به ایرانیان است. وقد إعتقتُ منهم لوجهِ الله حَقّی و حَقّ بنی هاشم.

این کارشناس علوم حدیث افزود: عیارت نحن قریش، وشیعتنا العرب، و عدونا العجم ممکن است برای برخی شبهه ایجاد کند. ترجمه این عبارت این است که ما قریش هستیم و پیروان ما عرب و دشمنان ما عجم هستند. در اینجا باید دقت شود که سو تفاهم پیش نیاید. امام نفرده اند عرب ها شیعه ما هستند. می فرمایند شیعیان ما عرب هستند. نمی فرمایند عجم ها دشمن هستند بلکه می فرمایند دشمنان ما عجم هستند. اگر از این نکته بگذریم که این حدیث سند محکمی ندارد و در کتابی که نقل شده است با سند صحیح و محکمی نقل نشده است و کتاب سفینه البحار یک منبع درجه اول نیست. بر فرض که امام صادق چنین عبارتی داشته اند مقصود امام از این عبارت چه بوده است. می فرمایند شیعتنا العرب که ایشان در اینجا عرب را به معنای خودی و عجم را به معنی بیگانه و دیگری و غریبه به کار برده اند. چرا اینطور گفته اند. چون در آن زمان بسیاری از ایرانیان شیعه شده اند و امام خواسته اند بفرمایند هر که شیعه ما شده باشد عرب است و ما از خودمان می دانیم و هر کس دشمن ما باشد عجم و بیگانه است. در اینجا  عجم به معنی غیرخودی و عرب به معنی خودی بکار رفته است. این حدیث با وجود اینکه منبع محکمی ندارد اما معنی درستی دارد. شیخ عباس قمی هم این حدیث را به همین شکل معنی کرده است. شما وقتی می خواهی از دوستی تعریف کنید می گوید خیلی لوطی مسلک است. اینجا لوطی مسلکی به معنی خوب است و معنی زشت مورد نظر شما نیست.

ملکی با بیان اینکه بزرگترین ظلم‌ها را در حق اهل بیت(ع) عرب‌ها و قریش کردند گفت: تمام خلفای ظالم بنی امیه و بنی عباس که دستشان به خون اهل بیت آلوده شد عرب بودند اما در سپاه اهل بیت ایرانیان بوند. ۹۰ درصد سپاهیان مختار ایرانی بودند و ایرانی ها به خون خواهی امام حسین(ع) برخواستند چون چیزی که در سیره اهل بیت دیده بودند مخالفت با نژاد پرستی عربی و قریشی بود. ایرانیان این مخالفت را در سیره امام علی، امام حسین و امام حسن(ع) دیده بودند. اهل بیت اهل با بخش اعظم فتوحات و کشورگشایی خلفا مخالف بودند. تنها در فتح عراق اهل بیت(ع) مخالفت نکرده اند و تا حدی تأیید کرده اند چون در جنگ با ساسانی در محدوده عراق مسلمانان تحت ظلم ساسانی بودند. اما درباره ادامه فتوحات به سمت ایران، مصر، افریقا، هند و چین و افغانستان و ترکیه اهل بیت موافق نبودند. روایات و شواهد فراوانی در این خصوص است که اهل بیت شیعیان خود را از حضور در این کشورگشایی ها نهی می کردند. اهل بیت تنها مرزبانی کشور را تأیید کرده بودند اما اجازه حمله به کشورهای همسایه را تأیید نمی کردند. کسانی که در این فتوحات کشته می شدند بر اساس روایات اهل بیت شهید محسوب نمی شدند. امام سجاد(ع) طبق یک روایت مشهور فرمودند که تا زمانی که خلفای ظالم حاکم هستند مسلمانان نباید جهاد بروند و تنها مشغول حج باشند و رفتن به جنگ جایز نیست.

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
منتقد
میفرمایید امام سجاد(ع) طبق یک روایت مشهور فرمودند که تا زمانی که خلفای ظالم حاکم هستند مسلمانان نباید جهاد بروند و تنها مشغول حج باشند و رفتن به جنگ جایز نیست. این یعنی اینکه چون خلفای بقول ایشان ظالم حاکم هستند این فتوحات رو قبول ندارند چون اهل بیت حکومت رو برای خودشون میخواستن و اگر حکومت برای خودشون بود اون وقت فتوحات رو جایز میشمردن! اگر چنین نبود ایشون نمیگفت تا زمانی که خلفای ظالم حاکم هستن، بلکه میگفت همیشه!
در حاشیه