به گزارش سرویس وبلاگستان ۸دی، قبله ی سرخ در بروزرسانی خود نوشت:

در چنین روزهایی بود…

آن ایام را ندیدم، وصفش را شنیدم، توصیف زیبایی دارد.

اینکه ملتی بدون در نظر گرفتن انگیزه های دنیایی برای اسلام، استقلال و عزت ملی به پا خیزند. جانشان مهم نباشد، فقط رسیدن به هدف.

سخت بود ولی قوی بودند. پشتکار و استقامتشان بی مانند بود،مثال زدنی بود. این وسط دشمن هم بی کار ننشست، به هر حال عروسک گردان بدون عروسکش چه کند؟

خون دل خوردند، سختی کشیدند ولی برای رسیدن به هدف خود مصمم بودند و آخر نظامی بی مانند علم کردند. عجب خوار چشمی بود!

دوباره همت و قدرتشان را آزمودند اینبار ۸ سال! ولی باز هم سربلند.انگار شکست را نمی شناختند اصلاٌ با این کلمه آشنایی نداشتند.باز هم دشمنان ما سرافکنده و رسوا شده عقب نشستند ولی بیکار نماندند آخر دشمن باید دشمنی کند. امام همیشه آگاه هشدار داد: «شبیخون فرهنگی»

امروز علم افتاده دست ما،نوبت ماست. ما باید انقلابمان را به قیام موعود وصل کنیم. راه هنوز هم سخت است و پر فراز نشیب و دشمن پر کار. اماممان می دانست فرمود فقط به خدا و امام زمانش توکل کنید، پشتیبان نایبش باشید و حتماً به سر منزل مقصود می رسید.

دشمن نیز بی کار ننشست ارزش ها را نشانه گرفت تنها سرمایه ی ملت ما انقلاب ما. ایدئولوژی انقلاب، بدون ایدئولوژی انقلاب ما چه معنایی دارد؟

حال زمزمه ی این روزها این است: مذاکره، صلح، سازش. چرا جنگ و چرا مقاومت؟!

آمریکا، انگلیس، اسرائیل؛ دوست باشیم!!! کسانی که دیروز پشت خاکریز ها بودند امروز سر یک میز به قصد نجات بشریت! کار دنیا به کجا کشیده که یزید خونخواه حسین شده!

هدف انقلاب ما مبارزه با استکبار بود چه شد که حرف سازش و ارتباط به میان آمد؟ پدرانمان به خاطر اعاده ی عزت ملی قیام کردند آیا ما حصل این مذاکرات در همین راستا بوده؟ آیا از مذاکره جز توهین و خفت چیز دیگری نصیبمان شد؟

ما مرغ و تخم مرغ و روغن و پنیر نمی خواهیم ما اسقلال و عزت و غرور ملی می خواهیم آینده ای روشن برای فرزندانمان و ایرانی قدرتمند.

ما به فرموده ی رهبرمان صبر می کنیم پشتیبانیم ولی آقای من تا کی؟

دشمنان این مرز و بوم بدانند گزینه های ما هم روی میز است؛ جهاد و شهادت و امام زمان (عج). این مردم اگر اهل ترس و میدان خالی کردن بودندکه حماسه ی ۲۲ بهمن هیچوقت اتفاق نمی افتاد.