به گزارش ۸دی، سید رسول منفرد در گفتگو با ماسال نیوز با اشاره به روز سینما اظهار داشت: فاصله بین سینما و مردم در حدی است که نهادهای رسمی، مجبور شده‌اند یک روز را به صورت نمادین به عنوان روز سینما انتخاب کنند.

وی با انتقاد از طرح موضوعاتی همچون “آشتی مردم با سینما” اظهار داشت: سالهاست در این روز، این موضوع سخن گفته میشود. گویی مردم با سینما قهر کرده اند و آنها مقصر این قطع رابطه هستند!

دبیر اجرایی حشنواره مردمی فیلم عمار گفت: واقع مطلب این است که باید برعکس به موضوع نگاه کرد. مردم اگر احساس کنند چیزی هست که مشکلات آنها را برطرف می‌کند خودشان سراغش می‌روند. مثل نانوایی. کسی با نانوایی قطع رابطه نمی‌کند.

وی خاطر نشان کرد: هرچیزی که به مردم کم توجهی کند از چشم آنها خواهد افتاد. حتی باید در کم‌رونقی مساجد و نماز جمعه هم همین را جستجو کنیم. نهادهای دینی در اسلام کاملا مردمی تعریف شده اند و از صندوق‌های قرض‌الحسنه تا کلاس اخلاق تا جلسات علمی تا رفع اختلافات تا اعزام رزمنده‌ها تا شلاق زدن به مفسدان اقتصادی در مسجد وجود داشت. وقتی مسجد از تعریف اسلامی خود فاصله گرفت و خدماتی به مردم ارائه نکرد مردم هم از او جدا شدند.

منفرد فاصله سینما با حقیقت زندگی مردم را بسیار زیاد ارزیابی کرد و گفت: سینمای ایران هم مردم جدا شده است. چرا باید مردم ایران به سینما بروند وقتی اکثریت این مردم و جغرافیا و فرهنگشان در سینما سانسور می‌شود و همه محکوم هستند یا شمال تهرانی شوند یا حذف شوند!

این فعال رسانه ای سهم مردم از حدود ۲۰۰ فیلم سینمایی و ویدئویی را در حد صفر دانست و تاکید کرد: چرا باید مردم به سینما بروند وقتی سینمای ایران به رغم امکاناتی که دارد در مسائلی مثل بیکاری مردم را تنها می‌گذارد و گره گشایی نمی‌کند. یا در برابر شلاق خوردن کارگران سکوت می‌کند و قهرمانان واقعی مردم را تحریم می‌کند.

وی افزود: سینمای ایران در مسائل روز مثل فتنه ۸۸ یا موضوع برجام، به جای باز کردن سوالات ذهنی مردم، سکوت می‌کند.

منفرد با اشاره به لزوم تغییر رویکرد در سینمای ایران گفت: سینمای ایران قبل از اینکه توقع داشته باشد مردم او را تحویل بگیرند اتفاقا باید خودش با خودش آشتی کند. یعنی سینمای ایران باید نماینده ایران باشد نه یک درصد از آن و سینمای ایران باید سینما هم باشد. یعنی در کنار کارگردان، باید به مخاطب و نیازهای او، مکان اکران، سوژه، اقتصاد و… نیز توجه کند وگرنه اوضاع همین خواهد بود که بجز چند فیلم، اکثریت قریب به اتفاق تولیدات سینما توان تامین هزینه تولیدشان را هم نخواهند داشت.

دبیر اجرایی جشنواره عمار ادامه داد: الان بسیاری از کسانی که سینما می‌روند در همان سالن سینما، بیشتر از بلیط فیلم، هزینه چیپس و پفک می‌کنند اگر سینما به مسائل اصلی مردم توجه کند آن‌وقت مردم دیگر خیلی فراتر از این حاضر می‌شوند هزینه کنند. همانطور که مثلا حاضرند برای تحصیل فرزندشان هزینه کنند.

وی با اشاره به اکران های بلیطی جشنواره مردمی فیلم عمار گفت: در این نوع از اکران های جشنواره دیده ایم که مخاطبان، داوطلبانه روزها صرف تلاش برای اکران فیلم‌ها می‌کنند یا داوطلبانه بلیط‌های چند ده و حتی چندصد هزار تومانی برای یک فیلم مستند تهیه می‌کنند. این نشان می‌دهد این سینما است که از مأموریت و مسئولیتش دور شده است.

منفرد در پایان گفت: در روز نمادین سینما، به جای اینکه به مردم بی احترامی کنیم و طوری وانمود کنیم که گویی آنها مقصر هستند بهتر است مسائل اصلی سینما را بازخوانی کنیم.