گردشگری بر فراز یک درخت در گیلان + تصاویر

پروراندن ایده خانه درختی برگرفته از داستان دکتر ارنست کارتون نوستالژی دهه ۶۰ توسط مرتضی ملایی و اجرایی کردن آلاچیق درختی بر فراز درختان در روستای شیجان بخش خمام از توابع شهرستان رشت، زمینه ساز جذب شمار زیادی از گردشگران داخلی و خارجی به استان گیلان شده است.

گردشگری بر فراز یک درخت در گیلان + تصاویر

به گزارش ۸دی، لئو تولستوی نویسنده شهیر روس معتقد است به همان‌سان که سخن، افکار و تجربیات انسان‌ها را انتقال می‌دهد، هنر نیز احساسات را منتقل می کند و از این رو ، سخن و هنر به هم می مانند؛ همین سبب موجب می شود تا هنرها گاه چنان بر دل نشینند که جمعیت کثیری را به تماشا گرد آورد.
خمام که در واقع خم آب بوده و در مرور زمان به خمام تبدیل شده، نزدیکترین شهر به مرکز استان گیلان است و روستای شیجان که به همت دولت تدبیر و امید به عنوان روستای بدون بیکار معرفی شده؛ از توابع شهرستان رشت است و آلاچیق درختی به هنر دست مرتضی ملایی بر فراز درختان به یکی از نقاط گردشگری استان بدل و او به عنوان کارآفرین برتر شناخته شده است.
آوازه آلاچیق درختی و روستای بدون بیکار، گروه ایرنا را بر آن داشت تا با چیدمان زمان مصاحبه راهی شیجان شوند؛ هفت کیلومتر پس از رشت – به سمت بندرانزلی – خمام را پشت سر گذاشتیم و در مسیری مستقیم ، راهی روستای شیجان شدیم.
روزهای پایانی تیرماه است، عطر شالی فضا را پر کرده و خوشه های برنج در زمین های وسیع شالی بهشت چشم را به گردشگران ارزانی می بخشد؛ اقلیم شیجان بگونه ای است که می توان خرسند شد، هنوز می توان شالیزارهای وسیع یک دست را در نزدیک فضای شهری به تماشا نشست و از این همه سبزی و عطر برنج، سرمست شد.
زنان بر در خانه ها ، روسری ها را بر سر گره زده و خوشه های برنج را نیز گره می زنند، برخی حصیر می بافند، گویا نماد شهر با هنرهای سنتی عجین شده چراکه اگر در شرق گیلان درها رو به باغ های پرتقال باز است، در شیجان زنان می بافند و بر در و دیوار خانه هایشان دست ساخته های رنگی حصیری آویزان است.
پس از طی مسیری سبز از شالی و حصیر، آلاچیق درختی پیداست و تضادی شگفت نمایان می شود؛ الاغی قهوه ای در کنار شالیزاران وسیع بر درختی تنومند بسته شده و در کنارش ماشین های مدرن با پلاک هایی که نشان از شهرهای دور دارد، پارک است.
مرتضی ملایی در حالیکه برای ماهی های استخرش غذا می پراکند، گروه ایرنا را بر فراز آلاچیق چوبی درختی در ارتفاع ۱۵ متری در لابه لای درختان سپیدار پذیرا می شود.
او می گوید: ایده این آلاچیق را از کارتون خانواده دکتر ارنست گرفته ام و همیشه آرزو داشتم این ایده را عملی کنم.
وی توضیح می دهد: ابتدا ده ها نهال درخت آزاد را کاشتم و پس از ۱۵ سال برای لذت خود و خانواده ام بر فراز درختان، اتاق های کوچکی ساختم که آوازه اش دهان به دهان چرخید و سپس با حمایت تسهیلاتی دولت یازدهم، این ایده را پرورش دادم و به یقین نمی دانستم که با چنین استقبالی از سوی گردشگران داخلی و خارجی روبرو شود.
ملایی بیان می کند: امروز در فضای سه هزار متری آلاچیق درختی که در شش طبقه و در ارتفاع شش، ۹ ،۱۲ و ۱۵ متری بر فراز ۲۰ درخت بنا شده؛ تنها غذاهای محلی گیلان سرو می شود و گردشگران می توانند خودشان از استخر ماهی بگیرند و همان ها را خریداری و با خود ببرند.
ملایی توضیح می دهد: مسافران آلاچیق درختی، بیمه حوادث هستند و علاوه بر تماشای چشم اندازهای وسیع شالی و مرداب، در شب های روشن با تلسکوپ به تماشای ماه و ستارگان می نشینند.
وی از اجرای طرح روستای بدون بیکار با ارائه تسهیلات کارآفرینی به مردم روستا خرسند است و می گوید: امروز مردمان روستای شیبجان اگر کارگر بخواهند، باید از روستاها و شهرستان های اطراف کارگر بیاورند چراکه امروز بیکاری در این روستا معنا ندارد.
وی کمی از نحوه ملاقات سخت با مسئولان دلگیر است و می افزاید: من کارآفرین برتر معرفی شدم و تصمیم دارم با یک کیلومتر چوب کوبی، این آلاچیق را به مرداب انزلی متصل کنم و سایت پرنده نگری برای گردشگران ایجاد کنم، اما متاسفانه این پرونده شش ماه است که بدون جواب در اداره های کل مرتبط استان سرگردان است.
ملایی معتقد است: ایده های نابی از دل همین روستاهای کشور ظهور می کند که با اندک حمایتی، می توان بخش زیادی از بیکاری کشور را مرتفع کرد.
افشین سحری راه بلد بومی گروه ایرناست که با نگرانی از وضعیت جوی شیجان عجولانه خواستار پایان مصاحبه است تا گروه را با قایق به منطقه چراگاه طبیعی چوکام (قرُق جیرسرباقرخاله) هدایت کند.
پس از خداحافظی با ملایی، سوار قایق موتوری می شویم و پس از گذر از نیزارها ، کلبه های چوبی و زیستگاه پرندگان به دشتی وسیع با اسب ها و گاوهایی رها می شویم؛ گردشگران به اسب سواری مشغولند و گروهی که از اصفهان آمده اند، شگفتی خویش را از دیدن چنین طبیعتی در نزدیک فضای شهری نمی توانند پنهان کنند.
مصطفی آسوده یکی از گردشگرانی است که حین اسب سواری می گوید: به هوای آلاچیق درختی آمده ام و با این منظره روبرو شده ام که از دیدنش شگفت زده ام.
مهران ناصری از تهران آمده و می گوید: تقریبا به همه قاره های جهان سفر کرده ام ولی این منطقه با زیباترین مکان هایی که در جهان دیده ام، برابری می کند، تنها می بایست مدیریت و تجهیز شود.
پس از پایان مصاحبه و گزارش تصویری پیش بینی افشین راه بلد محلی، درست از آب در آمد و باران گرفت؛ قایق را مهیا کرد و بازگشتیم و زنان همچنان بر زیر سایه بان ها در حال بافت هنرهای دستی خویش هستند.
آسیه خوبانی یکی از هنرمندان حصیرباف است که به همراه دیگر بانوان هنرمند در حال بافت دست ساخته های حصیری است، او توضیح می دهد: لی گیاهی خود رو و محلی است که در این منطقه به وفور یافت می شود و زنان این سرزمین نسل به نسل آموخته اند که این نعمت خدادادی را به هنر برآورند و امروز زمینه اشتغالزایی خود و فرزندانشان را با آن فراهم کنند.
یاسمن کامران فرزند آسیه است که از ارائه تسهیلات کارآفرینی در این روستا خرسند است و می گوید: کاش این طرح در همه روستاهای گیلان اجرا تا بیکاری از سرزمینمان زدوده شود.
شهرستان های گیلان ملزم به تعیین و معرفی روستاهای هدف بمنظور معرفی روستای بدون بیکار شده اند؛ اجرای طرح روستای بدون بیکار در این منطقه، گامی در راستای ایجاد بسترهای فرصت ساز در سطح روستاها، رونق اقتصادی و نیز ایجاد اشتغال است.
به گفته مسئولان؛ توانمندسازی در حوزه صنایع دستی، توسعه زمینه های تولید و عرضه این محصولات همراه با ایجاد تاسیسات اقامتی و پذیرایی مختلف در قالب بوم گردی، شرایط جدیدی را برای عرضه خدمات گردشگری در روستاهای استان محقق می سازد.
پیش از این نیز، روستای فشتکه بخش خمام از توابع شهرستان رشت، بعنوان روستای حصیر کشور در فهرست آثار ملی ثبت شد.
گیلان از استان هایی است که برخلاف روند مهاجرت روستانشینان، همچنان دارای درصد جمعیت روستایی بالاتری به نسبت کشور است بطوریکه درصد جمعیت روستایی گیلان ۴۰ درصد است در حالیکه این عدد برای کل کشور رقمی کمتر از ۳۰ درصد را نشان می دهد.
توسعه صنایع دستی، انجام کشت دوم در شالیزارها، اشتغال خانگی و خرد در خانه های روستایی، توسعه و احیای تولید پیله ابریشم، توسعه فضاهای گردشگری روستایی، بوم گردی و ایجاد واحدهای صنعتی کوچک در روستاها با مشارکت روستاییان از مهم ترین برنامه های استان برای اشتغالزایی در روستاها عنوان شده است.
بر اساس آخرین تقسمیات کشوری، استان گیلان دارای ۱۶ شهرستان، ۵۲ شهر، ۴۳ بخش، ۱۰۹ دهستان و ۲ هزار و ۵۸۳ پارچه آبادی دارای سکنه است.
روستا در فرهنگ ایرانی به سبب عطر طبیعت، سادگی و صفا نماد زندگی و شاعرانگی است و روستاهای گیلان، کوچه باغ هایی فراخ برای بخشش طعم لذت سفری ناب به گردشگران است. بی گمان ذهن مردمانمان هیچ گاه بواسطه شاعرانگی های مفاخرش از روستا خالی نمی شود؛ آنگاه که سهراب می گوید آب را گل نکنیم، چه گوارا این آب! / چه زلال این رود! / مردم بالادست، چه صفایی دارند! / چشمه‌هاشان جوشان، گاوهاشان شیرافشان باد!

منبع: ایرنا

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه